Η εγχείρηση πέτυχε, ο ασθενής απεβίωσε!

«Τα σπίτια θα ξαναφτιαχτούν, τα δάση θα ξαναγίνουν».

Αυτή είναι η δήλωση του Κυριάκου Μητσοτάκη σήμερα το πρωί, που διέκοψε τις διακοπές που δεν θα πήγαινε, μιας και στις 23 Ιουνίου είχε δηλώσει πως «Οι πολίτες θα πάνε διακοπές, εμείς όχι, έχουμε δουλειά», και που από τότε μέχρι σήμερα τον έχουμε δει σε στιγμές χαλάρωσης σε Τήνο, Αντίπαρο και Χανιά, με τον τελευταίο προορισμό του να συντονίζεται με τη φωτιά στην Αχαΐα.

Είχε προηγηθεί χθες το απόγευμα η δήλωση του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη λέγοντας πως «Θέλω να τονίσω ότι αυτές οι πολύ δύσκολες καιρικές συνθήκες δεν μας βρίσκουν απροετοίμαστους. Τα σχέδιά μας είναι προσαρμοσμένα στις δύσκολες συνθήκες που φέρνει η κλιματική αλλαγή και οι υπηρεσίες κάθε μέρα λειτουργούν υποδειγματικά. Υποδειγματικές οι εκκενώσεις κατοικιών που γίνονται συντονισμένα, οι υπηρεσίες είναι παρούσες κάθε στιγμή για να προστατεύσουν τους πολίτες», ενώ μόλις λίγες ώρες νωρίτερα ο πλέον ακατάλληλος για το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, Νότης Μηταράκης, σε έκκληση ευρωβουλευτή των Ολλανδών Πρασίνων να εκκενωθεί το στρατόπεδο της Αμυγδαλέζας από τους πρόσφυγες που τους έπνιγαν οι καπνοί, απάντησε με ακροδεξιές-γηπεδικές ειρωνείες, του στυλ «Δείχνετε ενδιαφέρον για τους κατοίκους της περιοχής, οι οποίοι υποφέρουν από τη φωτιά; Έχετε ρωτήσει για αυτούς;».

Κάθε μέρα, τα στελέχη της κυβέρνησης, μοιάζουν όλο και πιο άνετα με την ιδέα ότι απαρτίζουν μια παρέα από νάρκισσους και αλαζόνες που αντιλαμβάνονται την πολιτική ευθύνη σαν κάτι υποκειμενικό και που δεν κρίνονται γι’ αυτό, μιας και σχεδόν όλα τα μεγάλα ΜΜΕ της χώρας, κάνουν φιλικό πατ-πατ στην πλάτη μιας αποτυχημένης εκ του αποτελέσματος πια, διαχείρισης.

Όλο το άγχος της κυβέρνησης Μητσοτάκη, εκείνης που διερρήγνυε τα ιμάτια της πως είχε τον τρόπο να μας σώσει απ’ την τραγωδία στο Μάτι, ήταν μη γίνει ο ανάλογος συσχετισμός, κατασκευάζοντας μια ρητορική αυτοαποθέωσης για τις ανεπάρκειες και την ανύπαρκτη προετοιμασία τους μπροστά στα καιρικά φαινόμενα που είχαν ημέρες πριν προβλεφθεί με ακρίβεια. Μάλιστα, ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας και Διαχείρισης Κρίσεων, Νίκος Χαρδαλιάς, δύο περίπου μήνες πριν σε μία επίσκεψη-διαφήμισης της «αντιπυρικής θωράκισης» στο Τατόι δήλωσε πως «Όλες οι ομάδες δουλεύουν πυρετωδώς στο σημείο, για τον καθαρισμό και την προληπτική απομάκρυνση της εύφλεκτης ύλης, τη διάνοιξη αντιπυρικών ζωνών και δικτύων πρόσβασης των πυροσβεστικών οχημάτων. Όλοι μαζί, στη μάχη της πρόληψης, για να προστατεύσουμε ανθρώπινες ζωές, περιουσίες και τα δάση μας!». Ίσως έχει περισσότερο νόημα να σχολιάσει ο ίδιος τη δήλωση του αυτή, μετά την τεράστια καταστροφή στην περιοχή.

Επειδή λοιπόν το δάχτυλο μας δεν χωράει πολλούς για να κρυφτούν από πίσω, ας ξεκαθαρίσουμε απ’ αυτό το πυρακτωμένο καλοκαίρι ότι κλιματική κρίση είναι η νέα κανονικότητα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε και ότι τα ακραία καιρικά φαινόμενα όπως ο καύσωνας που ζούμε, παύει να είναι απλά φαινόμενο μιας και πρόκειται για το καλοκαιρινό μας μέλλον, άρα ένα πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί χωρίς παροδικές δικαιολογίες.

Τρία χρόνια μετά τη φρίκη που ζήσαμε στο Μάτι, και το διαχρονικό έλλειμα εναέριων μέσων παραμένει, με μόνο μοχλό πίεσης τη λειτουργεία του 112, που δεν μοιάζει και τόσο αποτελεσματική από μόνη της. Η Βαρυμπόμπη, παρά τη φιλότιμη παραπλανητική εικόνα που προσπάθησε να δοθεί, καίγεται σε συνθήκη χαμηλής έντασης των ανέμων. Την ώρα εκδήλωσης της φωτιάς μάλιστα, δηλαδή μεταξύ 1 και 2 το μεσημέρι, η μέση ένταση ήταν 3 με 4 μποφόρ.

Ακόμη και αν ο κρατικός μηχανισμός είχε λειτουργήσει στοιχειωδώς αποτελεσματικά, το να βγαίνει ο Πρωθυπουργός και κυβερνητικά στελέχη, μιλώντας για επιτυχία επειδή δεν χάθηκαν ανθρώπινες ζωές, την ώρα που έχουν καταστραφεί τεράστιες εκτάσεις πράσινου και καεί δεκάδες ζώα, είναι το λιγότερο ασεβές και προκλητικό, παραβλέποντας το προφανές, ότι δηλαδή δεν είμαστε το μόνο είδος που αξίζει να διασωθεί πάνω σε αυτόν τον πλανήτη.

Η ανθρώπινη ζωή είναι πάνω απ’ όλα, μόνο όταν πρόκειται για κάποιον πολιτικό ελιγμό τους. Η κυβέρνηση απέδειξε πόσο σέβεται τον άνθρωπο, μη κάνοντας το παραμικρό για αυτόν, μέσα σε μια τεράστια υγειονομική κρίση, εγκαταλείποντας μας στην καλή προαίρεση του υγειονομικού προσωπικού που κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος. Είναι αστείο λοιπόν να επικαλείται τη σημαντικότητα των ζωών μας σήμερα, σαν προτεραιότητα της πολιτικής του.

Ας μείνουμε όμως στην “αισιοδοξία” της δήλωσης του Πρωθυπουργού, ενώ ο τόπος ακόμη καίγεται. Με ποιον ακριβώς τρόπο να ξαναφτιαχτούν τα σπίτια, και τι κινήσεις έχουν δρομολογηθεί απ’ την κυβέρνηση για τη στήριξη των ανθρώπων που καταστράφηκαν; Πώς και πόσο σύντομα θα αρχίσει να ανθίζει το πράσινο στο μαύρο και ποια μέτρα θα παρθούν, ώστε να μην εμφανιστούν μανιταρόσπιτα στις στάχτες;

Η σκέψη μας σε όλους τους ανθρώπους που ζουν αυτόν τον εφιάλτη ξέροντας πως είναι ολομόναχοι σε αυτόν, σε εκείνα τα δέντρα, τα άλογα, τα σκυλιά, τα γατιά, τα πουλιά, σε εκείνα τα πλάσματα που βλέπουμε από χθες να τρέχουν καψαλισμένα σε φωτογραφίες αποκάλυψης.

Βλέπεις το δικό τους σπίτι, δεν πρόκειται να ξαναφτιαχτεί.