Κι ενώ δεν έχει καταλαγιάσει ακόμη ο θόρυβος από το σκάνδαλο με πρωταγωνιστή τον Χάρβεϊ Γουάινστιν –και ελπίζω όχι μόνο να μην ξεχαστεί αλλά να αποτελέσει την αφορμή για ουσιαστική εμβάθυνση στο θέμα της σεξουαλικής κακοποίησης με θύτες ανθρώπους σε θέσεις εξουσίας – μας προέκυψε η ατάκα «ναι ρε κορίτσια, μαλάκας αυτός, αλλά σε λίγο θα φοβόμαστε να σας φλερτάρουμε». Όπως καταλαβαίνετε, με σημείο αφετηρίας ανδρικά χείλη.
Αγόρια, ας μην κάνουμε άλματα λογικής. Ξέρουμε ότι όποιο θέμα και να πιάσεις θα υπάρξουν αυτοί που θα σκεφτούν, θα αντιδράσουν και θα τοποθετηθούν ακραία. Το φλερτ δεν τρομάζει μια γυναίκα, η πίεση όμως ναι, η χρησιμοποίηση της ισχύoς (είτε σωματικής, είτε επαγγελματικής) ναι, η επιμονή με την οποία δε δέχεται την άρνησή της και θεωρεί ότι «έλα, δεν μπορεί να μην θέλεις» ναι.
Επίσης, για να μην τρελαθούμε, υπάρχουν πολλές παράμετροι για να νιώσουμε άνετα και να επιτρέψουμε μια συμπεριφορά, ειδικά στον εργασιακό χώρο. Το ίδιο είναι να δουλεύεις με τον άλλο πέντε χρόνια και να ανταλλάζεις φάπες (που λέει ο λόγος); Το ίδιο είναι να πηγαίνεις σε ένα interview κι ο υποψήφιος εργοδότης να σου πιάνει τους ώμους; Η οικειότητα αναπτύσσεται ανάμεσα στους ανθρώπους με τον χρόνο και με την τριβή. Βέβαια και η οικειότητα θα φτάσει μέχρι το επίπεδο που και οι δύο το επιθυμούν και νιώθουν άνετα με αυτή. Το βλέπεις στην έκφραση μιας γυναίκας όταν αισθάνεται άβολα με το χέρι σου πάνω της. Και το ξέρεις ότι το βλέπεις. Απλά χρειάζεται να ανοίξεις τα μάτια σου.
Το φλερτ δεν εξυπακούεται ότι οδηγεί στο σεξ. Μην κάνετε σαν κακομαθημένα παιδάκια που επειδή πλησιάζουν τα Χριστούγεννα νιώθετε αδικημένα που δεν σας παίρνουν το πιο ακριβό παιχνίδι.
Από την άλλη μπορεί να συμβεί και να γουστάρουμε και να ποθούμε και να ερωτευθούμε και σε εργασιακούς χώρους και προϊσταμένους μας. Υπάρχει η λύση: «Δεν κάνω ποτέ τίποτα στη δουλειά, ειδικά όταν ο άλλος είναι διοικητικά ανώτερος μου» (όπως συνήθως συμβαίνει, στο βάθος της κουβέντας των ημερών υπάρχει και η αναλογία ανδρών-γυναικών σε θέσεις εξουσίας). Τι να σας πω; Προσωπικά, βρίσκω απάνθρωπη μια τέτοια απαγόρευση. Αν βέβαια μπορείτε να την τηρήσετε με γεια σας και χαρά σας και εάν θεωρείτε αυτή είναι η σωστή πρακτική που θα γλιτώσει από μπλεξίματα τότε καλά κάνετε. Κι εδώ που τα λέμε όντως αυτή είναι μια safe πρακτική απλώς νιώθω ότι οδηγεί σε μια ισοπέδωση, σε μια ολοκληρωτική απόρριψη συναισθημάτων που μπορεί να είναι τελείως θεμιτά. Γουστάρω, ποθώ, ερωτεύομαι κάποιον και προχωρώ μαζί του. Μαζί του όμως, μαζί. Με συναίνεση.
Τι είναι συναίνεση, λοιπόν;
Το φλερτ δεν είναι συναίνεση για σεξ. Ας συνεννοηθούμε αρχικά γι’ αυτό. Το φλερτ είναι χαρά, ευχαρίστηση, ένας τρόπος να μένουμε ζωντανοί στο παιχνίδι του ερωτισμού. Δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση εγγύηση ότι θέλουμε να κάνουμε σεξ μαζί σας. Το φλερτ είναι κι επιβεβαίωση και αυτό -ήμαρτον- δεν είναι κακό. Το χρησιμοποιούμε έτσι και τα δύο φύλα. Και καλά κάνουμε. Δεν παίζουμε με τα συναισθήματα του άλλου, δεν πληγώνουμε κάποιον επειδή θέλουμε να δημιουργήσουμε μια όμορφη, παιχνιδιάρικη ατμόσφαιρα. Το φλερτ δεν εξυπακούεται ότι οδηγεί στο σεξ. Ούτε το φιλί εξυπακούεται ότι οδηγεί στο σεξ. Δοκιμάζουμε οι άνθρωποι, πάμε βήμα βήμα και αποφασίζουμε μέχρι πού θέλουμε να πάμε με τον άλλον. Μην κάνετε σαν κακομαθημένα παιδάκια που επειδή πλησιάζουν τα Χριστούγεννα νιώθετε αδικημένα που δεν σας παίρνουν το πιο ακριβό παιχνίδι. Αυτό είναι σκέψη φυσικά και για άνδρες και για γυναίκες. Απλώς έχω βαρεθεί να ακούω την ατάκα «Οι Ελληνίδες μόνο σε παίζουν για να ρίξουν χυλόπιτα». Αλήθεια; Αντί να χαίρεστε που ζείτε με γυναίκες που γουστάρουν να αρέσουν, που θέλουν να είναι ποθητές, που δε το βάζουν κάτω στο παιχνίδι του ερωτισμού ακόμη κι αν δεν θέλουν να σας πηδήξουν γκρινιάζετε;
Σημαντική σημείωση, γιατί θα το ξεχάσω. Φλερτ είναι αυτό που σας κάνει και τους δύο να αισθάνεστε ωραία, που σας κάνει να γελάτε, να νιώθετε ότι παίζετε μια γαμάτη παρτίδα σκάκι με ένα πολύ δυνατό αντίπαλο. Φλερτ δεν είναι να σου δείξω ότι μπορώ σε πηδήξω αν θέλω. Φίλε, αν δε θέλω και εγώ δεν πρόκειται ποτέ να με πηδήξεις. Πάρε το απόφαση, χαλάρωσε κι απόλαυσε το παιχνίδι. Νιώσε τη χαρά του χωρίς προσδοκίες. Αν το θέλετε εξίσου θα υπάρξει και συνέχεια. Αν όχι, δεν πειράζει. Περάσατε ωραία.
Ξέρω ότι υπάρχουν κάποιες γυναίκες που έχουν κατηγορήσει τον άνδρα που βγήκαν ραντεβού επειδή τους άνοιξε την πόρτα. Ισχύει. Γύρισε και του είπε «μπορώ και μόνη μου». Προφανώς και μπορούμε. Προσωπική μου άποψη είναι ότι όταν καταφεύγουμε σε τέτοιες ατάκες τον εαυτό μας αδικούμε. Δεν είναι ότι δεν πρέπει να το κάνουμε γιατί τους «ευνουχίζουμε». Αλίμονο, πια και με αυτό το άγχος. Είναι γιατί το φλερτ είναι κώδικας επικοινωνίας, όπως και η ευγένεια. Δεν μας υποτιμά ο άλλος όταν μας ανοίγει την πόρτα ή μας δίνει το προβάδισμα. Μας φροντίζει. Η φροντίδα δεν σε υποβιβάζει αυτόματα στη θέση του αδύναμου. Και εσύ θα τον φροντίσεις. Χάνουμε την ουσία λέγοντας ότι κανόνες φλερτ έχουν χτιστεί πάνω σε πατριαρχικές βάσεις. Προφανώς ισχύει αυτό.
Το θέμα είναι ότι έχει αρνητικό πρακτικό αντίκτυπο στη ζωή μου να μου ανοίξει ένας άνδρας την πόρτα; Όχι. Έχει αρνητικό πρακτικό αντίκτυπο στη ζωή μου ότι ενώ έχω τα ίδια προσόντα με έναν άνδρα συνάδελφο πληρώνομαι λιγότερα; Ναι. Έχει πρακτικό αρνητικό αντίκτυπο στη ζωή μου ότι το αφεντικό μπορεί να με χουφτώσει και να μου πει «το παρεξήγησες, αν πεις τίποτα θα σε απολύσω»; Ναι. Να ξέρουμε να διαλέγουμε τις μάχες μας, λοιπόν.
Να μας φλερτάρετε. Με κατανόηση.
Να μας γοητεύετε. Με ενσυναίσθημα.
Να μας φροντίζετε. Επειδή μας γουστάρετε, όχι επειδή μας θεωρείτε αδύναμες.
Να μας κάνετε έρωτα επειδή το θέλουμε και οι δύο το ίδιο έντονα, όχι επειδή μας πιέσατε, όχι επειδή είμαστε τρόπαια, όχι επειδή σου είπε η κοινωνία «γάμησε για να αποδείξεις ότι είσαι άνδρας».
Απλά πράγματα, αρκεί να θέλουμε να τα δούμε. Όλοι μας.
