Διαβάζω την απομαγνητοφώνηση της συνέντευξης που έδωσε σήμερα ο Γιώργος Καμίνης, στον Δήμο Βερύκιο και τον Πέτρο Κουσουλό. Κείμενο που έφτασε στα εισερχόμενα μου, από το Γραφείο Τύπου του Δημάρχου (το αναφέρω επειδή έχει σημασία, δεν έμεινα σε αναπαραγωγές τρίτων). Και λέει ο Γιώργος Καμίνης: «Για την ιστορία που έχει διαμορφωθεί σχετικά με τον κ .Σακελλαρίδη εγώ θεωρώ ωστόσο ότι δεν πρέπει να επικρέμεται πάνω από το κεφάλι ενός πολιτικού άνδρα ή γυναίκας μία διαρκής απειλή. Ή πρέπει να ξέρουμε τι γίνεται ή πρέπει να σταματήσει αυτή η ιστορία. Αυτή η εκκρεμότητα με τα μισολόγα δε νομίζω ότι ωφελεί κανέναν».
Έκπληκτη διαβάζω αυτό το μικρό διαζευκτικό «ή». Πραγματική κλωτσιά. Πανίσχυρο. Ένα «ή» που μοιάζει να ανοίγει διάπλατα νέες αναγνώσεις σε μια υπόθεση που έχουμε αποφασίσει οι πολίτες, μεταξύ μας, σιωπηλά, να λήξουμε. Ουδεμία εκκρεμότητα έχουμε με «μισόλογα» και εκδορές της αισθητικής και της δημοκρατικής μας συνείδησης στην υπόθεση με το περίφημο βίντεο της Ζούγκλας για τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη. Και βεβαίως δεν πρέπει να ξέρουμε. Πρέπει η ιστορία να σταματήσει.
Και η ιστορία δεν σταματά όταν μπαίνουν διαζευκτικά και δη από το Δήμαρχο Αθηναίων, το Συνήγορο του πολίτη, τον καθηγητή Συνταγματικού Δικαίου.«Η εκκρεμότητα με τα μισόλογα δεν ωφελεί κανέναν». Αλήθεια, ποια ωφέλεια μπορεί να αναδυθεί από αυτή την ερεβώδη υπόθεση; Τη στιγμή που οι πολίτες, σε μια πρωτόγνωρη συνωμοσία πέραν κομματικών τοποθετήσεων έκλεισαν το θέμα, επιβλήθηκαν στα πιο ταπεινά ένστικτα και για πρώτη φορά ίσως έβαλαν ένα σαφές φράγμα στην προστασία αυτού που ονομάζουμε «προσωπική ζωή» ενός «δημόσιου προσώπου».
Μας προσφέρθηκαν σάρκες και για πρώτη φορά δεν τις καταβροχθίσαμε, αρνηθήκαμε να μετέχουμε σε ένα νέο κανιβαλιστικό πάρτι. Δύο μήνες πριν αρχίσει η θητεία του νέου δημοτικού συμβουλίου με τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη αρχηγό της αντιπολίτευσης, η δήλωση του Γιώργου Καμίνη θα έπρεπε να είναι λειψή κατά τουλάχιστον δύο αράδες. Θα αρκούσε να είναι «Πρέπει να σταματήσει αυτή η ιστορία». Τα ερωτηματικά και τα διαζευκτικά «ή» θα είναι εκεί και τον Σεπτέμβρη στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου. Όπου η συνύπαρξη θα πρέπει να ορίζεται από σημεία στίξης που αφορούν την ουσία της πολιτικής, την ανακατάληψη της πόλης.
Και είναι αυτό, το πρώτο μου παράπονο στον Δήμαρχο.