Ό,τι και να κάνομεν κύριοι το βράδυ θα έρχεται. Είτε στο κατάστημα είτε οπουδήποτε άλλου, παντού σχεδόν στον κόσμο. Σίγουρα το καλοκαίρι θα δροσίζει, με δεδομένο ότι θα κρύβει ξαποστέλνοντας τον ζεστό ήλιο, και σιγά σιγά θα κατεβαίνει η θερμοκρασία στην πλατεία Κολιάτσου αλλά και “Ντι Σπάνια”, “Τιέν αν Μεν”, “Κόκκινην” και όπου άλλου. Αυτό το βράδυ με δυσκολία έφερε εις πέρας αυτά τα καθήκοντα, η θερμοκρασία έπεσε ελάχιστα, ίσως από άλλα δεδομένα, ίσως από πτώση του αέρος μαζί με τον ήλιο. Λίγο πριν κλείσω μαζί με την Φινλαδέζα μαγείρισσα του καταστήματος τον συναγερμό με έναν συνδυασμό μιας αλληλουχίας από νότες από τον Μαγεμένο Αυλό και τεσσάρων μέτρων 9/8 από μάγκικο αρχοντορεμπέτικο του Μιχάλη Χατζηγιάννη από τα πρώτα βήματά του σε μεζεδοπωλείο της Κύπρου. Λίγο πριν τεθεί σε λειτουργία ο σχεδόν ζωώδης συναγερμός που είναι φημισμένος για την βιαιότητα του απέναντι στον διαρρήκτη μας πλησίασε ένα μεγαλόσωμο σκυλί από την Νάπολη και του δώσαμε ένα μπούτι από κάτι αρνάκια που είχαν ξεμείνει από πρόσφατο σώου που έλαβε χώρα στο κατάστημα και συνέχισε την πορεία του στον περιπτερά που του έδωσε 12 μικρά νερά Υάς για να ξεδιψάσει μέχρι να πάει σε μια κάβα πιο κάτω και να του δώσουν 5λίτρη συσκευασία κρασιού της παρέας για να καταλάβουμε, κι εγώ και η Φινλανδέζα, ότι κι εμείς κάπως έτσι θα πράξουμε με την ζέστη, την τροφή, το νερό και το αλκοόλ, κι ας μην είμαστε κύνες από την Νάπολη, κι ας κατανοούμε ότι μπορεί να ισχύουν άλλα στην πλατεία “Κόκκινην” αλλά όχι πολύ διαφορετικά. Ειδικά την νύχτα, όταν έχει ζέστη.
