Είναι εντελώς λογικό να έρχεται πάλι βράδυ, αναπόφευκτο, ίσως αναγκαίο και ίσως οφέλιμον, και γύρω-γύρω εδώ σε ένα στενό στο θαλερό Παγκράτι έχει μαζευτεί πλήθος για να χαιρετίσει την έλευση ενός τσίρκου τελευταίας τεχνολογίας που εξωτερικά μοιάζει σαν ένα απλό δωμάτιο που αναπτύσσεται σε μικρό παρτέρι της διάσημης πλατείας Μπουρναζίου αλλά όταν πληρώσεις ένα σχετικά φτηνό εισιτήριο και μπεις στον χώρο είναι τεράστιο σαν το μυθικό παλάτι του Νικόλα Τσαουσέσκου που φήμες λένε ότι είχε 639 δωμάτια με έργα τέχνης, κουζίνες με εκατομμύρια τόνους χοιρομέρι και μια βεράντα με θέα ταυτόχρονα στο Αιγαίο και στις Άλπεις για να μην έχει κανείς να προβληματιστεί με το δίλημμα “Βουνό ή Θαλασσα”. Στο μικρό και μεγάλο αυτό τσίρκο λοιπόν μπήκα και είδα έναν λεόντα να κάνει ποδήλατο με μία ρόδα και δεκάδες πιγκουίνους να τρώνε τηγανητή μαρίδα με κρασί Νεμέας και να προσπαθούν να πετάξουν ψηλά για να πιαστούν από τα παπούτσια ενός ακροβάτη με 4 πόδια και δώδεκα αυτιά που πετάγεται από κολώνα σε κολώνα παίζοντας ταυτόχρονα μπουζούκι και ντραμς και τραγουδώντας πανομοιότυπα με την Μαρία Φαραντούρη το Άσμα Ασμάτων ενώ μαγειρεύει παστίτσιο με πατάτα και μελιτζάνα και κουρεύει δύο κανίς ύψους 1.60 στην ράχη τους με μικροσκοπικό κεφάλι και κίτρινο στέρνο στο οποίο έχει χαραχτεί η φράση “Λάιφ σακς” με γραμματοσειρά Verdana και πλάγια γράμματα που με ρώτησαν σε άπταιστα αρβανίτικα αν ξέρω τον σκύλο του Κωτσκουμπούρα και αν έχω νέα του μετά την νίκη της Έλενας Παπαρίζου στο Ευρωμπάσκετ της Λετονίας το 1996. Γενικά οι 3 Ιεράρχες με κάνουν και νυστάζω αλλά μπορείτε να πάτε όλοι στην πλατεία Μπουρναζίου στο Παγκράτι σχεδόν βράδυ και μετά να εκτοξεύετε σιωπηλά κατηγορίες ότι παραληρώ διαβάζοντας τούτο το ιερόν κείμενον.Α! Αν δει κανείς τον κο. Κωτσκουμπούρα και τον σκύλο του να δώσει χαιρετίσματα.
