Δοκίμασα το ποτό που μεθάει τους ελέφαντες

Αν πατήσετε στην αναζήτησή του YouTube “drunk elephants” και όχι μεθυσμένοι ελέφαντες στα Ελληνικά, θα σας βγάλει μια σειρά από video που θα δείτε τους αγαπημένους γίγαντες του ζωικού βασιλείου να απολαμβάνουν ένα συγκεκριμένο φρούτο και αργότερα να παραπατάνε όπως ακριβώς και οι άνθρωποι μετά από βράδυ σε bar με μπόμπες ποτά ή απλά μετά από μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ. Όχι, οι ελέφαντες στα video αυτά δεν έπεσαν σε κάποια μαγική, αφρικανική λίμνη που είναι γεμάτη με gin ή leftover ρωσική βότκα λόγω του μποϊκοτάζ που απολαμβάνει σε πολλές χώρες του κόσμου, εξαιτίας του άδικου, αποτρόπαιου, επεκτατικού πολέμου, τον οποίο ξεκίνησε ο Πούτιν, αλλά έφαγαν το φρούτο από ένα δέντρo που λέγεται μαρούλα (σ.σ η λατινική ονομασία του είναι Sclerocarya birrea), και παράγει έναν καρπό που ανήκει στην ευρύτερη οικογένεια των mango, των φιστικιών και των cashews και όσο ωριμάζει αποκτά μέσω της φυσικής ζύμωσης βαθμό αλκοόλ, με μελέτες να δείχνουν ότι μπορεί να φτάσει και το 7%.

Για να να καταλάβετε την αντιστοιχία να πούμε ότι μια μέση, κοινή μπίρα έχει 5% αλκοόλ, οπότε η κατανάλωση μεγάλου αριθμού ώριμων φρούτων από τα κλαδιά της μαρούλας μπορεί να καταλάβετε τι κάνει στους ελέφαντες, όταν θέλουν να το ρίξουν λίγο έξω. Το φρούτο αυτό που είναι πολύ σύνηθες στις Νότιες χώρες της Αφρικανικής ηπείρου χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη για την παραγωγή ενός αλκοολούχου ποτού που λέγεται Amarula, ένα είδος λικέρ που θυμίζει Baileys, αλλά είναι ακόμα πιο πλούσιο σε γεύση και αποτελεί ουσιαστικά το τελικό αποτέλεσμα μετά από την επεξεργασία του χυμού του φρούτου με διαδοχικές ζυμώσεις. Οι ελέφαντες αγαπούν τον καρπό της μαρούλας τόσο πολύ που συχνά οι ντόπιοι τη φωνάζουν και δέντρο των ελεφάντων.

Και τώρα πάμε στο κομμάτι του πώς δοκίμασα εγώ την Amarula, για την οποία διάβασα αργότερα ότι είναι το δεύτερο πιο πετυχημένο κρεμώδες λικέρ στον κόσμο, αν και αγνοούσα πλήρως την ύπαρξη της μέχρι πρόσφατα. Πολλές φορές λοιπόν τα καλύτερα πράγματα στη ζωή μας έρχονται κινηματογραφικά και αυτό συνέβη και στην περίπτωση της Amarula, του λικέρ που νιώθω ότι προκάλεσε πυροτεχνήματα στους γευστικούς μου κάλυκες μου και δεν θα ήταν υπερβολή να πω ότι μου άλλαξε και τη ζωή όπως και η μέρα που δοκίμασα λικέρ μαστίχας. Για τους κακοπροαίρετους να ξεκαθαρίσω ότι αυτό δεν είναι κάποιο πληρωμένο post, αλλά μια γνήσια καταγραφή λατρείας για ένα ποτό που δεν ήξερα ότι υπάρχει μέχρι τις περασμένες γιορτές. 

Τα φετινά Χριστούγεννα φιλοξένησα έναν φίλο από τη Σικελία που ήρθε στο σπίτι μου μετά από ολιγοήμερες διακοπές στη Βουδαπέστη και όταν έφτασε μου έφερε για δώρο ένα μπουκάλι Amarula. Αγνοώντας πλήρως την ύπαρξη του συγκεκριμένου ποτού, τον ευχαρίστησα προφανώς για την χειρονομία, αλλά καταχώνιασα το μπουκάλι μαζί με τα υπόλοιπα ποτά πιστεύοντας ότι απλά είναι άλλο ένα ξεχασμένο λικέρ από αυτά που έχουμε όλοι για να κερνάμε κάτι θειάδες που έρχονται μια φορά τον χρόνο για επίσκεψη και οριακά ντρεπόμαστε για την κιτς συσκευασία τους, μιας και η Amarula έχει στην ετικέτα του ένα τεράστιο ελέφαντα και τρισδιάστατα γράμμα σε μεταλλικές αποχρώσεις.

Μια, δυο μέρες μετά από ένα λουκούλλειο γεύμα με ζυμαρικά Rummo, ό,τι καλύτερο μπορείτε να δοκιμάσετε σε ζυμαρικά μετά τα χειροποίητα, και όντας σκασμένος, μου πρότεινε να πιούμε ένα σφηνάκι Amarula. Οριακά διστακτικός για τη γεύση ενός αλκοολούχου που δεν είχα ξαναδοκιμάσει, προσπάθησα να το αποφύγω προσφέροντας μαστίχα, αλλά τελικά η επιμονή του με έπεισε.

Fast forward να σας σας πω ότι μερικά σφηνάκια μετά είχα στο στόμα μου την πιο ωραία επίγευση που μου είχε αφήσει ποτό εδώ και χρόνια. Από την πρώτη γουλιά η Amarula ήταν μια γευστική αποκάλυψη και όταν τελείωσε το μπουκάλι άρχισα να ψάχνω στην Ελλάδα για να παραγγείλω ένα καινούργιο.  Η αναζήτησή μου αυτή να σας πω ότι με έφτασε μέχρι και το γερμανικό Amazon που γενικά μποϊκοτάρω γιατί αρκετά πλούσιος είναι ο Jeff Bezos, οπότε μπορούμε να δίνουμε τα χρήματα μας σε μικρότερες επιχειρήσεις.

Τελικά αν σας ενδιαφέρει να δοκιμάσετε και εσείς την Amarula να σας πω ότι βρήκα τουλάχιστον μία κάβα στην Αθήνα που έχει απόθεμα και μπορείτε να βρείτε στο google, αλλά έχετε τη δυνατότητα πάντα να ζητήσετε την Amarula και στην τοπική σας κάβα ή στο bar που πάτε σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουμε ένα νέο trend στα ποτά. Δείτε τα δύο παρακάτω video για την μαρούλα και την Amarula και νιώστε λίγο αφρικανικό vibe για να μπείτε στο mood πριν δοκιμάσετε ένα διαμάντι που θα έπρεπε να τυγχάνει ακόμα μεγαλύτερης αναγνώρισης από μια αγορά που εκτιμά τις ενδιαφέρουσες γεύσεις και το αλκοόλ όπως η ελληνική.

Bottoms up λοιπόν.