MΟΥΣΙΚΗ: Kαθοριστική στιγμή για τη ζωή μου ήταν όταν στη 6η δημοτικού η κ. Ρούλα, συνάδελφος του μπαμπά μου στο νοσοκομείο, μου έγραψε μια κασέτα των Doors…μου ήρθε ταμπλάς. Η μουσική τους με καθόρισε σε όλη μου την εφηβεία, η ποίηση του Μόρισον με διαπέρασε και κατέληξα να δω την ταινία 11 φορές. Θυμάμαι αγόρασα ένα κοτλέ μπουφάν ίδιο με δικό του και εννοείται δερμάτινο παντελόνι, προσπαθούσα να περπατάω σαν τον Μόρισον ακόμα! Τώρα που το σκέφτομαι γελάω.
Μετά ακολούθησαν όλες οι εμμονές με τη μουσική, αγόραζα Ποπ και Ροκ και το Zoo , άκουγα τον Θανάση Μήνα στον Rock Fm και του έστελνα ταχυδρομικώς ερωτικά ποιήματα και πήρα τον αδερφό μου ως “μπράβο” μου (του πλήρωσα του εισιτήριο για να μη με λιώσουν στην συναυλία επειδή ήταν γεροδεμένος και εγώ τελείως τσίρος) στο πρώτο μου Rockwave στον Άγιο Κοσμά για να δω τους Blur, Placebo, Deus, Mercury Rev όταν ήμουν 16 ετών. Άκουσα πολύ κλασικό ροκ τα επόμενα χρόνια, πολύ pop και μετά κόλλησα πολύ με oldies, Frank Sinatra, Harry Belafonte, Dean Martin, Tony Bennett.
Για ένα μεγάλο διάστημα άκουγα ό,τι θα άκουγε ένας γκάνγκστερ στα 50s. Mετά κόλλησα με τον Billy Joel και μαζί με τους Doors και τους Pink Floyd είναι οι αγαπημένοι μου. Θα ήθελα να δω τον Joel live στο Madison Square Garden και να μη μου μιλήσει κανείς όση ώρα διαρκέσει η συναυλία.
ΒΙΒΛΙΑ: Κάθε καλοκαίρι έπρεπε αναγκαστικά να διαβάσω 3-4 λογοτεχνικά βιβλία, πήγαινα λοιπόν στο βιβλιοπωλείο και διάλεγα τα πιο λεπτά και τα διάβαζα μέσα σε πέντε ημέρες για να παίζω μετά ανενόχλητη με τα ξαδέρφια μου ποδόσφαιρο και ξύλο στη γειτονιά. Ο μπαμπάς μου σύντομα ανακάλυψε το σχέδιό μου και με έβαζε να του λέω μια περίληψη και αφού δεν έπιασε ούτε αυτό μετά με ρωτούσε αν είχα άγνωστες λέξεις. Υπογράμμιζα τις πιο δύσκολες και τις μάθαινα και μετά με άφησε ήσυχη να κάνουμε εξευρευνήσεις στη γειτονιά.
Παρά την πίεση, αγάπησα την λογοτεχνία αλλά πιο πολύ την ποίηση. Αγαπημένα μου βιβλια είναι η Μεταμόρφωση του Κάφκα, Μια σχεδόν φυσιολογικη οικογένεια του Σεντάρις, το Βυζί του Φιλιπ Ροθ και όλα του Ρόαλντ Νταλ!
ΤΑΙΝΙΕΣ: Αγαπημένη μου ταινία είναι οι Γέφυρες του Μάντισον και η Μαίρη Πόππινς. Αποφεύγω πια τις συγκινητικές ταινίες γιατί κλαίω πολύ εύκολα σε σημείο που με κοροϊδεύουν όλοι πια. Έχω καταφέρει να δακρύσω ακόμα και σε τρέιλερ.
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ: Πριν μερικά χρόνια ο κολλητός μου ο Γιώργος μου έμαθε το Netflix, κάναμε συνδρομή μαζί και κόλλησα. Μου αρέσει να βλέπω όλα τα τρέιλερ, με ξεκουράζει και να βάζω στη λίστα μου αυτά που θέλω να δω. Βλέπω πολύ Peppa με τον ανιψιό μου τα απογεύματα και Trollhunters:Tales of Arcadia μόνη μου. Ελληνική τηλεόραση δεν βλέπώ αλλά είμαι ενήμερη τι παίζει.
ΙΝΤΕΡΝΕΤ: Kάθε πρωί διαβάζω το Business of Fashion και Vogue Business ανελλιπώς. Καιγόμουν στον Instagram, τώρα πια έχω βάλει υπενθύμιση στις 2 ώρες ημερησίως για να το κλείνω. Χρησιμοποιώ πολύ το Instagram ως μηχανή αναζήτησης για archives μόδας, design και home deco.
ΣΠΟΡ: Για 2-3 χρόνια έπαιζα τένις αλλά τον τελευταίο χρόνο κάνω personal για ενδυνάμωση. Δύο φορές την εβδομάδα κάνω βάρη, διάδρομο και λίγο trx. Νιώθω πολύ πιο δυνατή αλλά έκανα καιρό για να μην μπερδέυω το τι βλέπω στη ζυγαριά και με το τι νιώθω.
ΤΑΞΙΔΙΑ: Αγαπώ πολύ τα ταξίδια, ένα από τα αγαπημένα μου είναι η Κίνα και το Μαρόκο. Από Ευρώπη έχω πάει στις γνωστές τουριστικές πόλεις. Ο επόμενος προορισμός μου θα είναι η Κοπεγχάγη, μου ταιριάζει πολύ ο hygge τρόπος ζωής τους.
ΓΕΙΤΟΝΙΑ: Γεννήθηκα στο Κερατσίνι και μένω εδώ μέχρι σήμερα.Το αγαπώ πολύ για την αλήθεια του και για τις γειτονιές του. Επαιζα στη γειτονιά με τα ξαδέρφια μου, πλακωνόμασταν με τις άλλες γειτονιές, χτυπούσαμε τα κουδούνια και εξαφανιζόμασταν, η γιαγιά μου με έστελνε να πάω ζεστή σπανακόπιτα στη γειτόνισσα, ο παππούς μου έκαιγε γαρύφαλλο και έβαφε το μουστάκι του για να πάει στο καφενείο κοκέτης, η μαμά μου στους μεγάλους καύσωνες έβγαινε στην αυλή για να σιδερώσει, παίζαμε βόλεϊ πάνω από το λεωφορείο καθώς περνούσε μέσα από το στενό μας, μαζεύαμε αδέσποτα γατάκια, καθιερώσαμε τα «Απογευματινά Κάλαντα» για όσους δούλευαν. Ολα αυτά με κάνουν να το αγαπω και να το προτιμώ, μπορεί να μην είναι η «ψαγμένη» γειτονιά του κέντρου αλλά είναι η δική μου γειτονιά εδώ που μεγάλωσα και γέμισα εικόνες και μυρωδιές.
ΤΩΡΑ: Είμαι Creative Director στα χειροποίητα Ελληνικά γυαλιά Urban Owl, βρίσκομαι πίσω από I Have Nothing to Wear και απαντώ σε ερωτήσεις όταν δεν έχεις τίποτα να φορέσεις στο Βovary.
