Πέτρος Καλλίτσης, υποψήφιος με το συνδυασμό του Θοδωρή Δρίτσα στον Πειραιά
Ας υποθέσουμε, που σας το ευχόμαστε δηλαδή, ότι εκλέγεστε. Πού θα θέλατε να χρησιμοποιηθείτε και τι πιστεύετε ότι μπορείτε να προσφέρετε εκεί; Σε αυτή την περίπτωση Δήμαρχος θα είναι ο Θοδωρής Δρίτσας και εγώ σαν Δημοτικός Σύμβουλος θα αποτελώ τμήμα ενός ευρύτερου συνόλου. Το πού θα χρησιμοποιηθεί κάποιος, εξαρτάται από τα άλλα πρόσωπα που θα εκλεγούν σε συνδυασμό με όσα πρέπει να γίνουν για να ζούμε πολύ καλύτερα στην πόλη μας. Θα μπορούσα να προσφέρω γνώσεις και εμπειρία σε θέματα κοινωνικής αλληλεγγύης, εθελοντισμού, πολιτισμού, αθλητισμού και παιδείας, τομείς με τους οποίους έχω ασχοληθεί όλα αυτά τα χρόνια, ως εκπαιδευτικός, εθελοντής του σωματείου Κατασκηνώσεις Χαρούμενα Παιδιά-Χαρούμενα Νιάτα και παλιός Πειραιώτης.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα της πόλης και ο μεγαλύτερος, δικός σας, πειραϊκός φόβος; Το να μείνουν τα πράγματα όπως είναι τόσα χρόνια, με την πόλη να συνεχίσει να φθίνει και ο φόβος μου είναι να δοθεί η «λύση» από επιχειρηματίες, που μέχρι τώρα μπορούν να «καμαρώνουν» για την «ποιότητα» και την αξιοπιστία του ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος. Πιστεύω ότι οι Πειραιώτες και οι Πειραιώτισες είναι πολύ πιο έξυπνοι για να παρασυρθούν από τέτοιου είδους λογικές. Ελπίζω το αποτέλεσμα των εκλογών να μην ανατρέψει το πώς φαντάζομαι και αντιλαμβάνομαι τους κατοίκους αυτής της πόλης.
Πείτε μας ένα μυστικό για να μας αποδείξετε ότι ξέρετε την πόλη απ’ έξω κι ανακατωτά. Ζω, όπως ο παππούς και ο πατέρας μου, στον Πειραιά από τότε που γεννήθηκα, αρκετές δεκαετίες δηλαδή. Ξέρω τους παλιούς προσανατολισμούς του Σταδίου Καραϊσκάκη, το σπίτι του Ζαχαρία στην Καστέλα, τη Γέφυρα του τρένου προς τη Δραπετσώνα και την ιστορία της, το παλιό τραμ που πήγαινε στο Πέραμα, τα μαγαζιά που έφτιαχναν μπουζούκια και άλλα όργανα στην Αλιπέδου, τα καταφύγια στον Προφήτη Ηλία, ποιο ήταν το Γιαχνί σοκάκι στον Άγιο Σπυρίδωνα, το ότι είχε βράχια για βουτιές εκεί που είναι η πλαζ Τερψιχόρη και ότι υπήρχε μια δεύτερη μεγάλη ομάδα στον Πειραιά, ο Εθνικός.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας μέρος στην πόλη; Το μεγάλο λιμάνι που όμως δεν έχει ζωή δική του παρά μόνο περαστικούς ταξιδιώτες. Αν είχε στέκια πειραιώτικα που να αγναντεύουν τη θάλασσα, ένα μεγάλο μπαλκόνι στη θάλασσα θα ανήκε και ουσιαστικά στην πόλη.
Περιγράψτε με μια λέξη (ή μια πολύ μικρή φράση), πώς θα θέλατε να είναι ο δήμος όταν θα λήγει η θητεία σας. Μια πόλη με καθαρούς σκουπιδοντενεκέδες όπου δεν θα υπήρχε ανάγκη να ψάχνουν άνθρωποι.
Ο Πέτρος Καλλίτσης είναι εκπαιδευτικός και εθελοντής του σωματείου Κατασκηνώσεις Χαρούμενα Παιδιά-Χαρούμενα Νιάτα.
