Τους συναντήσαμε. Δεν στείλαμε ερωτήσεις με mail που, πιθανότατα, θα απαντούσαν κάποια μέλη του επιτελείου τους χωρίς να έχουμε τη δυνατότητα μιας follow-up ερώτησης.
Τους φωτογραφίσαμε. Γιατί είναι σημαντικό, μαζί με τις λέξεις, να μπορείς να διακρίνεις τον άνθρωπο πέρα από τον πολιτικό, την φυσική έκφραση πέρα από την αυστηρή πόζα της στολής εργασίας.
Τους αφήσαμε να μιλήσουν και, θέλουμε να πιστεύουμε, τους ζορίσαμε. Έστω και λίγο. Όχι με τον εισαγγελικό τρόπο της τηλεόρασης, αλλά με αυτά τα ερωτήματα που νομίζουμε εμείς ότι έχουν αξία να απαντηθούν. Κι ας πεθάναμε στην απομαγνητοφώνηση μετά. Κι ας είδαμε «συναδέλφους», 10 λεπτά μετά τις αναρτήσεις μας, να κλέβουν χωρίς καμία ντροπή αυτούσιο ολόκληρο το δικό μας υλικό. Κι ας ξέραμε ότι σας σερβίρουμε πολλές λέξεις, περίπου 40.000, τις τελευταίες 2 εβδομάδες.
Είναι σημαντικες οι εκλογές της 7ης Ιουλίου;
Σιγουρα ήταν απο τις πιο ήσυχες σε όρους προεκλογικών συγκεντρώσεων και βαβούρας στους δρόμους, παρέμειναν φυσικά θορυβώδεις στο ιντερνετ και τα σοσιαλ μίντια ειδικά με αφορμές όπως η περιβόητη συνέντευξη του Πρωθυπουργού στον ΣΚΑΪ.
Η Popaganda ως ανεξάρτητο ψηφιακό μέσο, έκανε ανοικτή πρόσκληση στους πρωταγωνιστές αυτών των ημερών από όλο το πολιτικό φάσμα (με την αναμενόμενη εξαίρεση διαπιστωμένων τσαρλατάνων κι ακραίων φωνών μίσους). Οι περισσότεροι δέχθηκαν με προθυμία. Σίγουρα, η κάλυψη θα ήταν πληρέστερη αν μας είχε χωρέσει στο πρόγραμμά του κι ο Κυριάκος Μητσοτάκης (ξέρουμε πάντως ότι ήθελε να μας μιλήσει) ή αν πρωτοκλασάτα στελέχη του ΚΙΝΑΛ στα οποία απευθυνθηκαμε δέχονταν το κάλεσμά μας. Επαναλαμβάνουμε, στόχος μας ήταν να ακουστούν μακριά από τα τηλεοπτικά στερεότυπα στα οποία είναι εγκλωβισμένοι. Και μακριά από την μέγγενη της πόλωσης που έχει τσαλαπατήσει τον πολιτικό λόγο.
Η Popaganda είναι δημοσιογραφικά ανεξίθρησκη. Είναι προοδευτική, πιστεύει με πάθος στην ελευθερία του λόγου (και φυσικά του Τύπου), στην ισότητα και το σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα, στηρίζει τους αδύναμους και τους διαφορετικούς, μάχεται για τη δυνατότητα κάθε είδους αυτοπροσδιορισμού – σεξουαλικού, θρησκευτικού, και φυσικά πολιτικού. Αντιπαθεί τις ακραίες ρητορικές, τα fake news, τους ινστρούχτορες, τους ξερόλες και τους μικρούς πολέμους που στήνουμε με «φαρμακερά σχόλια» από τον καναπέ, ενώ στην ουσία είμαστε πολύ πιο κοντά απ’ όσο δείχνουν οι διαδικτυακοί μας καβγάδες. Και πάνω απ’ όλα ανησυχεί για τη δραματική απαξίωση των media, λίγο παραπάνω στη χώρα μας απ’ όσο παντού στον κόσμο, θεωρώντας την ψύχραιμη ενημέρωση βασικό όρο του κοινωνικού συμβολαίου.
Ακολουθούν, μαζί με τα απαραίτητα links, όσα μας είπαν 13 πρόσωπα που, άλλοι λιγότερο κι άλλες περισσότερο, θα παίξουν ρόλο και την επόμενη μέρα.
Καλή ανάγνωση και καλή ψήφο.
