ΜΟΥΣΙΚΗ: Θα ήθελα πολύ να είμαι drummer. Όλες οι απόπειρες μου να μάθω μουσική στέφθηκαν από αποτυχία. Γύρω στα 15 δοκίμασα να μάθω κλαρίνο αλλά ήθελε χρόνο και αφοσίωση κι εγώ βιαζόμουν. Αγόρασα μια κιθάρα κι έμαθα να παίζω 2-3 ακόρντα αλλά μέχρι εκεί. Από παιδί ακούω πολλά και ετερόκλητα είδη. Πριν ξεκινήσω για το σχολείο με το σχολικό με θυμάμαι να ακούω Smoke on the water των Deep Purple αλλά και αντάρτικα με τον Πάνο Τζαβέλα. Το σκέφτομαι τώρα και γελάω. Μου αρέσουν πολύ ο Craig Armstrong, η Norah Jones, ο Tom Waits, η Nancy Sinatra, ο Leonard Cohen, οι Red Hot Chili Peppers, ο Fat Boy Slim, οι Pulp, οι Nirvana, οι Beastie Boys, οι R.E.M. Σταματάω γιατί η λίστα δε θα έχει τελειωμό. Το 1994 ο Άκης Πάνου επανεμφανίστηκε στα 9/8 για μερικά βράδια. Ήμουν εκεί σχεδόν κάθε βράδυ. Ήταν συναρπαστικός με τον δικό του τρόπο. Είχα την τύχη να δω πολλά live. Ένα από live που μου έχει μείνει αξέχαστο ήταν η εμφάνιση του Iggy Pop στο Rock of Gods (πρόδρομο του Rockwave) στο λιμάνι της Δραπετσώνας το 1996. Με το που εμφανίστηκε στη σκηνή ο Iggy Pop κάποιος του πέταξε ένα μπουκάλι που τον πέτυχε κυριολεκτικά στον σταυρό και τον πήραν τα αίματα. Τα αίματα έτρεχαν πάνω στο γυμνό κορμί του και η εικόνα ήταν μαγική.
ΒΙΒΛΙΑ: Μου αρέσει πολύ να πηγαίνω βόλτα στα βιβλιοπωλεία. Δεν ξέρω από πριν τι θα αγοράσω. Μπορώ να μένω εκεί για ώρες. Η σχέση μου με τα βιβλία είναι πέρα για πέρα ερωτική. Γι αυτό και δεν μου αρέσει να δανείζω τα βιβλία μου. Τα θέλω αποκλειστικά δικά μου. Έχω διαβάσει αρκετά αλλά κάποιοι συγγραφείς με μαγεύουν κάθε φορά το ίδιο. Αγαπημένος μου συγγραφέας δε θα μπορούσε να είναι άλλος από τον συγγραφέα της Ανθρώπινης Κωμωδίας τον Ονόρε ντε Μπαλζάκ. Τρελαίνομαι για τον Αγαθούλη του Βολταίρου. Μου αρέσουν επίσης πολύ το Ζακ ο Μοιρολάτρης και ο αφέντης του τού Ντιντερό, Ο Δον Κιχώτης του Θερβάντες. Το Έγκλημα και Τιμωρία και οι Αδελφοί Καραμαζώφ του Ντοστογιέφσκι. Η ιστορία του Τομ Τζόουνς του Χένρυ Φήλντινγκ. Ο Τόμας Μπέρνχαρντ είναι επίσης ένας από τους αγαπημένους μου. Από τους Έλληνες συγγραφείς που ανακάλυψα και διάβασα σχετικά πρόσφατα μου αρέσει πολύ ο Δημήτρης Στεφανάκης και τα μυθιστορήματά του Μέρες Αλεξάνδρειας και Ευτυχισμένες Οικογένειες.
ΤΑΙΝΙΕΣ: Στα φοιτητικά μου χρόνια με γοήτευε το γαλλικό σινεμά και οι σκηνοθέτες της nouvelle vague Godard, Truffaut. Έχω δει την Αμερικάνικη Νύχτα του Truffaut κι εγώ δεν ξέρω πόσες φορές. Μετά άρχισα να βλέπω απενοχοποιημένα τις blockbuster ταινίες και να ενθουσιάζομαι. Από το αμερικάνικο σινεμά μου αρέσουν πολύ οι αδελφοί Cohen και o Jim Jarmusch. Το σινεμά που κάνει ο Tim Burton. Υπάρχουν ταινίες που τις βλέπω ξανά και ξανά όπως το Πάρτυ με τον Peter Sellers, την κωμωδία-μιούζικαλ Hellzapoppin, τις ταινίες του Frank Capra Συνέβη μια Νύχτα, Δε θα τα πάρεις μαζί σου, Ο κύριος Σμιθ πάει στην Ουάσινγκτον, Αρσενικό και παλιά δαντέλα, Μια υπέροχη ζωή. Τρελαίνομαι για το Hairspray του John Waters και για τις ταινίες του.
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ: Τηλεόραση δεν βλέπω πολύ. Την αποφεύγω γιατί κολλάς. Τελευταία δε βλέπω ούτε τις ειδήσεις. Προτιμώ να τις ακούω στο ραδιόφωνο στα σύντομα δελτία ειδήσεων. Αγαπημένες μου τηλεοπτικές σειρές είναι το Game of Thrones, το Modern Family, το Black Mirror, και το Crazy Ex-Girlfriend.
ΙΝΤΕΡΝΕΤ: Ένας κόσμος χωρίς τέλος. Επικίνδυνα γοητευτικός αλλά και εθιστικός κάποιες φορές. Μας προσφέρει τα πάντα. Μας κακομαθαίνει και μας κάνει λίγο τεμπέληδες με τις ευκολίες και με τις δυνατότητες που μας παρέχει. Μερικές φορές βρίσκω κάτι τόσο εύκολα κι αυτό στο τέλος μου στερεί τη χαρά.
ΓΕΙΤΟΝΙΑ: Ζω στην Κυψέλη. Στην Αθήνα εγκαταστάθηκα μόνιμα μετά τα 18. Έχω γεννηθεί και έχω μεγαλώσει στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Τα καλοκαίρια που ερχόμουν στην Ελλάδα έμενα κυρίως στη Κυψέλη και στην Αμφιθέα. Θυμάμαι πολύ έντονα τη Φωκίωνος πριν πεζοδρομηθεί. Τα βράδια ήταν συναρπαστική. Ήταν ένα πανηγύρι. Έχω αλλάξει αρκετές «γειτονιές». Επειδή είμαι σχετικά κλειστός άνθρωπος και δεν αναπτύσσω εύκολα σχέσεις «η γειτονιά» και το πραγματικό της νόημα είναι για μένα κάτι ξένο. Κι ας κινούμαι σε μια συγκεκριμένη περιοχή κάθε μέρα κι ας έρχομαι σε επαφή σχεδόν με τους ίδιους ανθρώπους. Πολύ σπάνια θα με ακούσεις να λέω «η γειτονιά μου» ή «στη γειτονιά μου». Όταν ακούω τη λέξη «γειτονιά» μου έρχεται πάντα στο μυαλό ένα ζαχαροπλαστείο κάποιων πολύ αγαπημένων προσώπων στην Αμφιθέα και ο μικρόκοσμος που κινείτο γύρω από αυτό.
ΣΠΟΡ: Η σχέση μου με τα σπορ είναι κυρίως από μεριά του θεατή. Μου αρέσει πολύ το ποδόσφαιρο και είμαι Παναθηναϊκός. Πηγαίνω αρκετά συχνά στο γήπεδο. Μου αρέσει. Με το μπάσκετ ζορίζομαι λίγο λόγω της διακύμανσης του σκορ. Οπότε προτιμώ να το βλέπω από την τηλεόραση. Από την τηλεόραση παρακολουθώ και όλα τα υπόλοιπα σπορ. Κατά καιρούς γυμνάζομαι. Το καλοκαίρι έκανα κάποια ελάχιστα μαθήματα yoga. Δεν περίμενα ότι θα μου ταίριαζε.
ΤΑΞΙΔΙ: Δεν έχω ταξιδέψει όσο θα ήθελα. Πέρα από κάποιες μεγαλουπόλεις που έχω επισκεφθεί μου αρέσει πολύ το Εδιμβούργο. Έχω ταξιδέψει αρκετά στη Σκωτία και με έχει γοητεύσει με την άγρια ομορφιά της και την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα της. Κάποτε σκεφτόμουν σοβαρά να μετακομίσω εκεί αλλά μετά έκανα πίσω. Φοβήθηκα πως δε θα άντεχα χωρίς ήλιο. Νοσταλγώ, μια λέξη που δεν μου αρέσει, τη Δονούσα στις αρχές της δεκαετίας του ’90. Τα βράδια όλος ο κόσμος γινόταν μια παρέα.
ΤΩΡΑ: Μέσα σε μια βδομάδα έκανα 2 πρεμιέρες. Ανέβηκαν Οι 100 Ρόλοι που δεν πρόλαβα να παίξω που θα παρουσιάζω κάθε Τετάρτη μέχρι τα τέλη Νοέμβρη στο Bios και Η Βασιλοπούλα που δεν ήθελε να παντρευτεί ένα παιδικό παραμύθι που έχω σκηνοθετήσει και παίζεται κάθε Κυριακή στο θέατρο Παραμυθίας. Θα ακολουθήσει μια μικρή παύση και αμέσως μετά θα ξεκινήσω πρόβες για Το Ημερολόγιο Ενός Καλλικάντζαρου – ένα αντιχριστουγεννιάτικο έργο που βασίζεται σε μια νουβέλα του David Sedaris. Θα ανέβει στο Bios την περίοδο των εορτών. Και στο τέλος της άνοιξης έχω κατά νου αν όλα πάνε καλά να σκηνοθετήσω μια κωμωδία του Λαμπίς που θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
