ΜΟΥΣΙΚΗ: Τα πρώτα μουσικά ακούσματα προέρχονται απ’ τη μητέρα μου και είναι Νταλάρας, Παπακωνσταντίνου, Χαρούλα και Βιτάλη. Απ’ το πατέρα μου θυμάμαι πολύ ροκ ν ρολ και χορό μαζί. Λάτρευε να χορεύουμε, έκανε και φιγούρες. Από την μια αγαπημένος του ο Chuck Berry και απ’ την άλλη Τσιτσάνης, Μπιθικώτσης, Καζαντζίδης και Μαρινέλλα. Όταν οι επιλογές άρχισαν να γίνονται αποκλειστικά από εμένα, περνάω μεγάλο μέρος της ηλικίας του σχολείου με Μωρά στη φωτιά και στη πορεία Ξύλινα Σπαθιά και Κατσιμίχα. Λέγαμε παλιά «Πυξ Λαξ ή Κατσιμίχα;». Εγώ ήμουν στο μέτωπο των Κατσιμιχαίων αν και όταν τραγουδούσε ο Μάνος Ξυδούς δεν υπήρχε καλύτερος ερμηνευτής από εκείνον. Για εμένα ο μεγαλύτερος έλληνας ροκάς και φοβερή προσωπικότητα. Μέσα σε όλα αυτά έρχονται και οι επιρροές απ’ τον αδερφό μου, που με έφεραν κάποια στιγμή, ενώ ζούσα στην Ιταλία, τα καλοκαίρια να τα περνάω στην Ίμπιζα και να ακούω Morales, Oakenfold και Bob Sinclair. Σήμερα τρελαίνομαι για συναυλίες της Madonna, να χορεύω σε ρυθμούς Gogol Bordello και να τραγουδάω το La isla bonita. Αγαπώ Mina, Adriano Celentano, Andrea Bocelli και Eros Ramazzotti. Όμως τον χειμώνα ήμουν Μαζωνάκη και Πάολα και φώναζα «δώσε κι άλλο πόνο»∙ νομίζω πως αυτό τον χειμώνα έκλαιγα όχι μόνο τον πρώην μου αλλά όλους τους πρώην όλων. Αν με ρωτήσεις θα σου πω ειλικρινά πως η μουσική είναι σαν το φαγητό, δε μπορεί να ‘ναι κάθε ώρα της ημέρας το ίδιο, απλώς αυτό της Κυριακής είναι ιερό.
ΒΙΒΛΙΑ: Δε διαβάζω πολύ παρά μόνο όταν μελετάω κάτι συγκεκριμένο, πάνω σε ρόλο και αρέσει η ερευνά που καταλήγει στη μελέτη. Είμαι πολύ των παραμυθιών και της αφήγησης, τα βράδια συχνά αναζητώ μια ιστορία για να κοιμηθώ. Αγαπημένος είναι ο Ιούλιος Βερν. Το βιβλίο, η μυρωδιά του κ η αφή πάντα μου άρεσαν. Κατά περιόδους διαβάζω βιογραφίες πολιτικές κυρίως ή ανατρέχω στη βιβλιοθήκη μας στον Λουντέμη, Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα, και στον Καζαντζάκη, έχω διαβάσει πολύ και τα διαβάζω πάλι, γιατί πάντα υπάρχει κάτι περισσότερο να καταλάβεις και να εξηγήσεις. Ο Καζαντζάκης πρέπει να διδάσκεται στα σχολεία. Σοφοκλής, Αισχύλος και Ευριπίδης μου κάνουν παρέα από τότε που γεννήθηκα∙ το τιμάω το όνομα μου κανονικά. Κάποια στιγμή είχα πει στη μητέρα μου ότι οι Ινδιάνοι ξέρουν καλύτερα που δίνουν στα παιδιά τους ονόματα μετά τη γέννηση ώστε να ανταποκρίνονται αλήθεια στη προσωπικότητα τους ενώ εσείς μας εκβιάζετε μια αλήθεια και μας καταδικάζετε πριν καλά γεννηθούμε. Ήμουν στην εφηβεία πιστεύω, τι έχει ακούσει κι η μητέρα μου. Πριν τις σπουδές μου στην Ιταλία νόμιζα ότι ήταν παραμύθι η ύπαρξη του Δάντη άπλα με εξίταρε η περιγραφή του. Πριν πάω Ιταλία δεν είχα ποτέ ασχοληθεί συστηματικά με οτιδήποτε αφορά τους κλασικούς και συγχρόνους θεατρικούς συγγραφείς, δεν ήμουν το παιδάκι που ονειρευόταν να γίνει ηθοποιός κι έπαιζε στο παιδικό θέατρο, αλλά ήμουν διαρκώς ανήσυχη και πάντα περίεργη για το οτιδήποτε έχει να κάνει με την ανθρώπινη φύση. Έχω μια έμμονη με τα ποιήματα του Μπωντλαίρ.
ΤΑΙΝΙΕΣ: Τα πάντα, παρακολουθώ και μελετώ ανθρώπινες συμπεριφορές από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου. Για μένα οι ταινίες δεν ήταν ποτέ ψέματα αλλά πάντα ήταν μια διάσταση αληθινή υπό το βλέμμα κάποιου. Μ’ αρέσει η σκοτεινή του πλευρά του Tim Barton. Από τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο, ποια να πρωτοαναφέρω.. Μου αρέσει πολύ Ο Μελισσοκόμος. Λόγω των παραμυθιών μου αρέσει οτιδήποτε έχει να κάνει με μάγισσες, ξωτικά, άρχοντες ως και στρουμφάκια. Οπότε καταλάβετε, Harry Potter και Lord of the rings κυριαρχούν. Του Pasolini τα Accattone και Medea, είναι επίσης απ’ τα αγαπημένα μου έργα. Αυτός ο καλλιτέχνης με στοίχειωσε τα πρώτα μου χρόνια και ειδικά στη σχόλη. Θυμάμαι μια μέρα ήμουν στο Bar Della Pace, γνωστό στέκι καλλιτεχνών της παλιάς ιταλικής σχολής/γενιάς και μόλις άκουσα κάποιους να λένε όνομα του τους έπιασα κουβέντα, σαν τρελή κανονικά, μονό ανάκριση δε τους έκανα. Ανάμεσα τους ήταν η Oriana Fallaci – δεν ήξερα καν ποια ήταν, το έμαθα όταν πέθανε- η οποία έβαλε τα γέλια κι είπε «Θα άρεσε αυτή στο Πάολο πολύ μοιάζει και στην Κάλλας». Ορισμένες φορές αισθάνομαι ότι οι ζωές μας είναι παράλληλες ταινίες με σκηνοθέτη αλλά δεν έχω απαντήσει ακόμα ποιος είναι αυτός. Αγαπώ Bertolucci και τους Ονειροπόλους του.
ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ: Βλέπω ειδήσεις κι οι γάτες μου παρακολουθούν κινούμενα σχέδια γιατί είναι μονίμως ανοιχτή ακόμη κι όταν λείπω. Αγαπημένο μου παιδικό μέχρι και σήμερα οι περιπέτειες του Οι περιπέτειες του Νιλς Χόλγκερσον.
ΙΝΤΕΡΝΕΤ: Τα πάντα. Είμαι connected συνεχώς εκτός απ’ τον Δεκαπενταύγουστο που είναι τα γενέθλια μου είναι και οι διακοπές , αλλά κάνω αποτοξίνωση μια εβδομάδος. Είναι το βασικό μέσο επικοινωνίας για τη δουλειά μου αλλά και με τους φίλους μου. Η μητέρα μου χρησιμοποιεί whatsapp full και skype επειδή είμαι συχνά εξωτερικό για δουλειά∙ είμαστε μια οικογένεια φανατική των ηχητικών μηνυμάτων. Κι ως γυναίκα, ψωνίζω, μου κάνω δωράκια γιατί με αγαπώ και με φροντίζω.
ΣΠΟΡ: Κάνω γυμναστική αρκετά εκτός απ’ τούς καλοκαιρινούς μήνες όταν είμαι Ελλάδα. Κάνω ό,τι μπορείς να φανταστείς γιατί βαριέμαι εύκολα να επαναλαμβάνω τα ίδια. Θέλω μια κυκλική γυμναστική, έντονες ασκήσεις και πίεση∙ βασικά θέλω τον γυμναστή πάνω απ’ τό κεφάλι μου και συγκεκριμένα τον Αργύρη Θεοδωρόπουλο, που είναι ο καλύτερος. Δεν είμαι της γιόγκα έχω καταλήξει ότι δε αρέσει. Είμαι επίσης old school κορίτσι με πατίνι, rollerblades και bungee jumping. Μου αρέσει η ταχύτητα, είμαι πολύ καλή στα go kart κι αν είχα γεννηθεί αγόρι θα έτρεχα στη φόρμουλα. Μου αρέσει το μποξ αλλά όχι η επαφή, μονό με σάκο. Κάνω και διπλά σκονάκια, burpees, μονόζυγο, μ’ αρέσει και το ποδόσφαιρο. Ναι, είμαι σίγουρη ότι είμαι κορίτσι.. άντε και λίγο αγόρι.
ΤΑΞΙΔΙΑ: Έχω ταξιδέψει αρκετά στην Ευρώπη. Δεν έχω πάει ακόμα Ισλανδία που θέλω πολύ και Ιαπωνία. Αλλά μάλλον πρέπει να πω για τα ταξίδια που έχω κάνει. Τι να πω δηλαδή; Τι μου αρέσει; Το φαγητό, τα τοπία και τα ζώα . Όλα τα ζωάκια γίνονται οι καλύτεροι μου φίλοι, τους μιλώ και πιστεύω ότι με ακούνε και μου απαντάνε με τον τρόπο τους. Τώρα εξαρτάται το ταξίδι για ποιο σκοπό γίνεται. Γενικά είμαι αντικοινωνικό πλάσμα. Ναι το ξέρω δε φαίνεται γιατί σας μπερδεύει η ιδιότητα μου γιατί. Όλοι οι άνθρωποι είμαστε ρολόι κατά τη διάρκεια της ημέρας μας, αλλά στα ταξίδια μου αποζητώ χαλάρωση και περισσότερη επαφή με τη φύση. Θέλω να νιώθω ότι ξεκουράζομαι, να κατεβάσω διακόπτη στον εγκέφαλο μου. Είμαι συνέχεια μ’ ένα κινητό στο χέρι αλλά πάλι δεν απαντώ επί του θέματος. Ταξίδια λοιπόν πάμε πάλι, μου αρέσουν τα ελληνικά νησιά το καλοκαίρι και το χειμώνα η Ιταλία. Το Μιλάνο είναι η αγαπημένη μου πόλη, αλλά αγαπώ άπειρα τη Κωνσταντινούπολη και πάντα βρίσκω λογούς να επιστρέφω. Αισθάνομαι ασφαλής και κατά μήκος του Βοσπόρου η ενέργεια είναι μαγική και θα είναι πάντα.
ΓΕΙΤΟΝΙΑ: Αχ, τι όμορφα παιδικά χρόνια με ποδήλατο, κρυφτό, κυνηγητό και μακριά γαϊδούρα. Μεγάλωσα στον Άγιο Δημήτριο, στη Νέα Σμύρνη και στη Δάφνη. Έχω πολύ ωραίες παιδικές αναμνήσεις. Πήγαινα στη γιαγιά για χαρτζιλίκι και φόραγα σκισμένο παντελόνι, πάντα έπιανε το κόλπο, μου έδινε λεφτά να πάρω καινούριο και μάλωνε τη μητέρα μου. Έκανε τις καλύτερες χυλοπίτες και δίπλες. Μαζεύαμε κορόμηλα απ’ τον κήπο, σπάγαμε φρέσκα αμύγδαλα κι έτρωγα ωμα κουκιά. Κατά άλλα αλητάκι ήμουν, έπαιζα ποδόσφαιρο με τα αγόρια και πήγαινα μπαλέτο με βρώμικο καλσόν. Τώρα μου αρέσουν οι γειτονιές που βλέπουν θάλασσα κι αυτό πάντα μου έλειπε όλα τα χρόνια που ήμουν Ιταλία. Περνώ τον ελεύθερο μου χρόνο Γλυφάδα στους κουμπάρους μου, είμαι το τέταρτο παιδί τους και στη Βουλιαγμένη και old school πάντα στην Aqua Marina κ φαγητό Λουιζίδης. Το κέντρο δε με βλέπει πολύ, αλλά η Πλάκα όταν έχω τα κάτω μου γίνεται η καλύτερη μου φίλη, ειδικά λόφος Φιλοπάππου κ Ακρόπολη. Εγώ και η Μελίνα γελάμε παρέα.
ΤΩΡΑ: Συμμετέχω στη ταινία Loro 1&2 του Paolo Sorrentino και κάνω πρόβες για την επομένη ταινία. Ιταλική και αυτή, σύντομα θα ανακοινωθεί.
