Ο Αναστάσιος Ράμμος μοιάζει λίγο με αγόρι που συντηρητικοί γονείς θα έλεγαν στα παιδιά τους να αποφύγουν. Τατουάζ, βλέμμα που φωνάζει “ένοχος” σε ό,τι θα έκανε ένας cool έφηβος και δεν θα ενέκριναν η μαμά κι ο μπαμπάς και λίγο αέρα rock star από αυτούς που δεν βλέπουμε συχνά πλέον, ακόμα πιο σπάνια στην Ελλάδα. Ο τραγουδιστής όμως μόνο τα παραπάνω δεν είναι, γιατί μέσα από τις εμπειρίες και τις δυσκολίες στη ζωή του έχει μάθει να αγκαλιάζει το συναίσθημα σε όλες τις εκφάνσεις του, ακόμα και αν τραγουδά ένα κομμάτι που λέγεται “Αλητεία” και κυκλοφόρησε πρόσφατα.
Η ενέργεια και ο αυθορμητισμός είναι σήμα κατατεθέν του καλλιτέχνη, τα οποία πλέον τον οδήγησαν μέχρι τα τηλεοπτικά πλατό αναλαμβάνοντας έναν εντελώς καινούργιο ρόλο, αυτόν του παρουσιαστή στο Total Blackout. Κάπου ανάμεσα στα γυρίσματα τον πετύχαμε για να τον ανακρίνουμε για να δούμε αν είναι τόσο cool όσο μας κάνει να πιστεύουμε από τη δημόσια παρουσία του.
Όταν ακούμε το όνομα Αναστάσιος Ράμμος, σκεφτόμαστε έναν τύπο ασυμβίβαστο και με λίγη εσάνς ανήσυχου καλλιτέχνη. Πώς γίνεται λοιπόν ένας τραγουδιστής να γίνει παρουσιαστής και να “συμβιβαστεί” κατά κάποιον τρόπο με τις νόρμες της τηλεόρασης; Το Total Blackout είναι το πιο OMG παιχνίδι της ελληνικής τηλεόρασης και δεν υπάγεται σε καμία νόρμα ή συμβιβασμό. Τόσο εγώ όσο και οι παίκτες είμαστε ο εαυτός μας, λειτουργούμε αυθόρμητα και το διασκεδάζουμε.
Στα γυρίσματα έχει τύχει να κριντζάρεις με συμμετέχοντα; Το έδειξες ή είπες είναι δουλειά και θα την υπηρετήσω οπότε ξεροκατάπιες, χαμογέλασες και συνέχισες; Στο Total Blackout λειτουργούμε όλοι αυθόρμητα. Οπότε ναι, έχει τύχει να κριντζάρω με συμμετέχοντα όπως και έχει τύχει να κριντζάρει συμμετέχοντας μαζί μου.
Το concept του Total Blackout έχει σκοπό να διασκεδάσει και κυρίως να γελάσει ο τηλεθεατής. Ο Αναστάσιος Ράμμος με τί γελάει; Εγώ γελάω με αυτά τα ανέκδοτα που για κάποιο λόγο όλοι οι άλλοι παγώνουν και δεν ξέρουν αν τα κατάλαβαν και αν πρέπει να γελάσουν από ευγένεια. Επίσης, δεν έχω καλύτερο από το να αυτοσαρκάζομαι και να βγάζω γελοίες selfie που μοιράζομαι με φίλους.
Αναστάσιος Ράμμος: «Είμαι άνθρωπος πολύ εξωστρεφής που απολαμβάνει την επικοινωνία με τον κόσμο».
Μιλώντας για γέλιο, πρόσφατα φωτογραφήθηκες με το “κορίτσι” σου, την Κατερίνα Ζαρίφη που είναι ένα αστείο κορίτσι και ένα όμορφο κορίτσι. Πόσο σημαντικό για σένα είναι το χιούμορ στη σύντροφο σου και πόσο η ομορφιά; Όπως έχουμε ξεκαθαρίσει και οι δύο, η Κατερίνα είναι το πλατωνικό μου κορίτσι. Πρόκειται για μια δυνατή φιλία που γεννήθηκε μέσα από την συνεργασία μας στο Just The 2 Of Us και την κρατώ σαν εφόδιο από την εμπειρία μου στο σόου. Αν με ρωτάς γενικά, η εξωτερική ομορφιά, που είναι διαφορετική με βάση τα κριτήρια καθενός, είναι αυτή που σε τραβάει σε πρώτο επίπεδο αλλά το χιούμορ είναι κομμάτι της εσωτερικής μας ομορφιάς, η οποία είναι και αυτή που τελικά μας δένει με έναν άνθρωπο.
Τους έρωτές σου τους έχεις κάνει τραγούδια; Εμπνέομαι από παντού. Ακόμα και μια λέξη ή μια εικόνα μπορεί να με βάλει στη διαδικασία να σκαρώσω δυο στίχους ή μια μελωδία. Οπότε γιατί κι ένας έρωτας να μην αποτελεί πηγή έμπνευσης;
Μιλώντας για τραγούδια είσαι ένας καλλιτέχνης που κάνει μουσική για μεγάλο κοινό, γράφεις επιτυχίες. Η μουσική που παράγεις και βιοπορίζεσαι πόσο κοντά είναι στα ακούσματα σου όταν δεν παίζεις ή γράφεις μουσική; Η μουσική είναι μία και ξεπερνάει τις κατηγοριοποιήσεις που κάνουμε με βάση το είδος της. Τα ακούσματά μου είναι, και πάντα ήταν, αυτά που με άγγιζαν, που είχαν κάτι να μου πουν και με εξέφραζαν. Είμαι ένας άνθρωπος με πολλές πτυχές, με διαφορετικές εκφάνσεις και μπορώ να ταυτιστώ με τραγούδια από metal μέχρι βαριά λαϊκά.
Έχεις απωθημένα ως καλλιτέχνης; Πράγματα που θέλεις να κάνεις και δεν σου έχει δοθεί ακόμα η ευκαιρία; Όλοι οι καλλιτέχνες έχουμε απωθημένα καθώς μέσα από τη μουσική μας εξελισσόμαστε. Μην ξεχνάμε πως ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Ένα δικό μου απωθημένο, που όμως σύντομα θα υλοποιηθεί, είναι η κυκλοφορία του πρώτου μου άλμπουμ από την Panik Records με τίτλο «20 γραμμάρια και ένα», το οποίο γράψαμε με την ομάδα μου, τους Arcade.
Πώς τα πας με το κομμάτι της αναγνωρισιμότητας που φέρνει η δουλειά σου; Είσαι πάντα έτοιμος να συναναστραφείς με τους θαυμαστές σου στη μη επαγγελματική σου ή είσαι άνθρωπος πιο εσωστρεφής; Είμαι άνθρωπος πολύ εξωστρεφής που απολαμβάνει την επικοινωνία με τον κόσμο. Το να με πλησιάζουν άνθρωποι που τους αρέσει η μουσική μου ή θεωρούν εμένα συμπαθή μόνο τιμητικό είναι και τους δέχομαι πάντα με μεγάλη χαρά.
Τώρα θέλω να πάμε σε ένα άλλο θέμα που φαίνεται ότι έχει ιδιαίτερη ευαισθησία και έχεις μιλήσει δημόσια πολλές φορές για αυτό, την ενδοοικογενειακή βία. Πώς διαχειρίστηκες το τραύμα αυτό και πώς το διαχειρίζεσαι; Το μόνο που θέλω να πω είναι πως ο κόσμος που κληρονομήσαμε δεν είναι ιδανικός. Αυτό, όμως, δεν πρέπει να μας αποθαρρύνει αλλά να μας κινητοποιεί ώστε να φτιάξουμε έναν δικό μας καλύτερο.
Πέρσι είχαμε ένα πολύ μεγάλο αριθμό γυναικοκτονιών και περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας που προκάλεσαν μεγάλη κοινωνική αντίδραση. Ένιωσες ως άντρας αγανάκτηση και ότι η πατριαρχία και στερεότυπα που αναπαράγονται χρόνια ανάμεσα στα αγόρια ευθύνονται για αυτή τη νοσηρή κατάσταση; Αυτό που με σόκαρε περισσότερο μαθαίνοντας για όλα αυτά τα περιστατικά είναι ότι μιλάμε για ανθρώπους που μπορεί να σκουντήξαμε κατά λάθος στο δρόμο ή να αγοράσαμε ένα περιοδικό από αυτούς. Είναι άνθρωποι χαμογελαστοί που ζουν στην κοινωνία μας κρύβοντας σκοτάδι στην ψυχή τους. Για εμένα όμως ούτε η πατριαρχία ούτε τα στερεότυπα δικαιολογούν τέτοιες πράξεις. Μεγαλώνουμε με αμέτρητα στερεότυπα αλλά είναι καθήκον μας από κάποια στιγμή κι έπειτα να τα φιλτράρουμε, να τα κρίνουμε και να καταλαβαίνουμε ποια είναι ακίνδυνα και ποια επικίνδυνα.
Αναστάσιος Ράμμος: «Αγαπήστε και δείξτε το, παιδιά».
Πιστεύεις ότι ήρθε η ώρα να αλλάξουμε τον τρόπο που μεγαλώνουμε ως κοινωνία τα αγόρια μας για να μη χρειάζεται να προστατεύονται τα κορίτσια; Εννοείται. Ήρθε η ώρα να μεγαλώσουμε τα αγόρια που ονειρεύονται τα κορίτσια να γνωρίσουν όταν μεγαλώσουν. Αγόρια με σεβασμό, αγάπη και ενσυναίσθηση.
Θέλω να σε ρωτήσω αν θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου συναισθηματικό άνθρωπο και πόσο εύκολα εκφράζεις τα συναισθήματα σου στους ανθρώπους; Είμαι πολύ συναισθηματικός άνθρωπος και αυτό που νιώθω το εκφράζω χωρίς φίλτρα. Γελάω δυνατά, φωνάζω πιο δυνατά, αγκαλιάζω τους δικούς μου ανθρώπους και τους λέω πόσο τους αγαπάω. Ωστόσο, περνάω και χρόνο με τον εαυτό μου όπου κλείνομαι στο σπίτι, παίρνω τις ανάσες μου και γράφω τη μουσική μου. Άλλωστε και η σιωπή είναι ένας τρόπος έκφρασης.
Χρειάζεται ο κόσμος παραπάνω συναίσθημα και ενσυναίσθηση για να γίνει καλύτερος; Το συναίσθημα δεν είναι απλώς σημαντικό για να γίνει ο κόσμος καλύτερος. Το συναίσθημα είναι οδηγός επιβίωσης σε μια ζωή γεμάτη προκλήσεις. Αγαπήστε και δείξτε το, παιδιά.
