Ο Ιντιάνα Τζόουνς έγινε ασπρόμαυρος (και βωβός)

Ο Steven Soderbergh έχει πολύ ελεύθερο χρόνο, αλλά ακόμη κι εκεί, με το σινεμά ασχολείται. Ο διάσημος σκηνοθέτης είναι γνωστός κατά καιρούς για διάφορα κινηματογραφικά μιξαρίσματα, όπως η ένωση των δυο Ψυχώ, ή το προσωπικό του μοντάζ στο κατακρεουργημένο και αδίκως κατηγορούμενο Heaven’s Gate. Αυτή τη φορά όμως, είπε να κάνει κάτι που εμπίπτει στην κατηγορία «κινηματογραφική θεωρία». Πήρε τους Κυνηγούς της Χαμένης Κιβωτού του Spielberg και τους άλλαξε τα φώτα, δηλαδή, αφαίρεσε ήχο και χρώμα, δίνοντάς μας ένα βωβό Ιντιάνα Τζόουνς. Μπορεί ν’ακούγεται λίγο αιρετικό, ιερόσυλο ή όπως αλλιώς θέλετε, αλλά ο σκηνοθέτης δεν διάλεξε καθόλου τυχαία τη συγκεκριμένη ταινία. Πρώτον, γιατί τεχνικά η ταινία είναι άρτια κι ας είναι 33 ετών -ποιος μπορεί να ξεχάσει τη σκηνή με το φορτηγό- και δεύτερον, διότι η αισθητική της ταινίας στηρίζεται στα παλία φιλμ της δεκαετίας του ’30, με τους αρχετυπικούς pulp ήρωες να τα βάζουν με τους Ναζί.

Και η θεωρία που κολλάει; Ο ίδιος ο σκηνοθέτης, ανάρτησε την ταινία στο site του για όσους ενδιαφέρονται και σαν πρόλογο, μας έδωσε ένα εκτενές κείμενο με τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτό το εγχείρημα. Αν θέλαμε να το συνοψίσουμε σε μια πρόταση, θα λέγαμε ότι «το έκανα γιατί ήθελα να δείξω την αρετή του staging». Μια θεατρική ορολογία κατά κύριο λόγο, που έχει βάση και στον κινηματογράφο, αφού είναι εν ουσία ο τρόπος στησίματος, συγκρότησης και ταξινόμησης των όσων βρίσκονται μέσα στο κάδρο-πλάνο.