Ο Ίγκι Ποπ πειραματίζεται με την τζαζ σε έναν νέο δίσκο

Ο Ίγκι Ποπ τραγουδά σε τρία κομμάτια του προσεχούς δίσκου του αμερικανού συνθέτη Τζέιμι Σαφτ, “Loneliness Road”, που αναμένεται να κυκλοφορήσει στα τέλη Μαΐου. Το άμεσο στιλ της τζαζ, που εκθέτει χωρίς φιοριτούρες τη βραχνή φωνή του –και τα ψεγάδια της– προσέλκυσε τον ρόκερ που συμπλήρωσε τα 70 του χρόνια στις 21 Απριλίου.

“Ένιωσα μάλλον κατάπληκτος που άκουσα σε ποιο βαθμό η φωνή μου ήταν αδύναμη σε κάποιες στιγμές, αλλά είπα μέσα μου ‘είναι καλή έτσι'”, δήλωσε στο αμερικανικό περιοδικό Rolling Stone. Αυτό που τον προσελκύει στην τζαζ είναι ότι δεν υπάρχουν εντυπωσιακά εφέ για να μπορείς να κρυφτείς”, εξηγεί.

Αφού συνεργάστηκε με πολλούς αμερικανούς καλλιτέχνες –από τον κλασικό συνθέτη Τζον ‘Ανταμς έως το συγκρότημα Bad Brains, o Τζέιμι Σαφτ προτίμησε μάλλον να αυτοσχεδιάσει με βάση τη φωνή του Ίγκι Ποπ, παρά να μείνει πιστός σε μια παρτιτούρα. “Είναι μια πιο βαθιά αντίληψη του αυτοσχεδιασμού στη μουσική που ξεπερνά τα είδη της”, εξήγησε ο τελευταίος σε ανακοίνωσή του.

Στην ίδια συνέντευξη, ο Ίγκι Ποπ ανακοινώνει επίσης ότι δουλεύει πάνω στους στίχους του σάουντρακ μιας γαλλικής ταινίας, της οποίας δεν αποκαλύπτει τον τίτλο. “Μου αρέσει αυτό. Δεν το συνέθεσα εγώ αλλά σκέφτομαι να το τραγουδήσω, μεταφέροντας έτσι τα συναισθήματα”, εξηγεί.

Δεν είναι η πρώτη γαλλική εμπειρία για τον ρόκερ, ο οποίος κυκλοφόρησε το 2009 το στούντιο άλμπουμ “Preliminaires”, το οποίο εμπνεύστηκε από ένα μυθιστόρημα του γάλλου συγγραφέα Μισέλ Ουελμπέκ. Το 2012 ο Ίγκι Ποπ κυκλοφόρησε τον δίσκο “Après” με διασκευές επιτυχιών των κλασικών του γαλλικού πενταγράμμου (Ζορζ Μπρασένς, Ανρί Σαλβαντόρ, Τζο Ντασέν, Εντίθ Πιάφ). “Μου αρέσει να μαθαίνω πράγματα σε μια ξένη γλώσσα. Είναι πολύ διασκεδαστικό”, δηλώνει.

Γνωστός για τις εντυπωσιακές παραστάσεις που δίνει, ο Ίγκι Ποπ κυκλοφόρησε το 2016 τον δίσκο “Post Pop Depression” που αφήνει να εννοηθεί το τέλος της καριέρας του. Ο μεγάλος του φίλος του και συνεργάτης, Βρετανός Ντέιβιντ Μπόουι, πέθανε πέρυσι σε ηλικία 69 ετών.