Λίβανος: Πρώτη επέτειος οργής και πόνου για τη φονική έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού
Οι Λιβανέζοι τιμούν σήμερα με πόνο και οργή την πρώτη επέτειο από τη φονική έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού από την οποία σκοτώθηκαν 214 άνθρωποι, με τους υπεύθυνους για την τραγωδία να μην έχουν ακόμη βρεθεί και δικαστεί.
Σήμερα εξάλλου Γαλλία και ΟΗΕ διοργανώνουν μια ακόμη διεθνή διάσκεψη με στόχο να προσφερθεί έκτακτη ανθρωπιστική βοήθεια στους πιο ευάλωτους, σε έναν Λίβανο που έχει βυθιστεί στη χειρότερη κοινωνικοοικονομική κρίση της Ιστορίας του.
Στις 4 Αυγούστου 2020, λίγο μετά τις 18:00 τοπική ώρα, η πρωτεύουσα του Λιβάνου συγκλονίστηκε από την έκρηξη εκατοντάδων τόνων νιτρικού αμμωνίου το οποίο ήταν αποθηκευμένο επί χρόνια σε μια αποθήκη στο λιμάνι της Βηρυτού “χωρίς να λαμβάνονται μέτρα προστασίας”, όπως παραδέχθηκε και η ίδια η κυβέρνηση.
Σοκ, καταστροφή, πόνος και οργή: 214 νεκροί, περισσότεροι από 6.500 τραυματίες και ολόκληρες συνοικίες ισοπεδωμένες.
Η τραγωδία σημειώθηκε σε μια χώρα που βρίσκεται στα πρόθυρα οικονομικής κατάρρευσης και διοικείται από μια πολιτική τάξη που την έχει εγκαταλείψει.
Για να αποτίσουν φόρο τιμής στα θύματα και να ζητήσουν να αποδοθεί δικαιοσύνη οι οικογένειές τους και ακτιβιστές οργανώνουν σήμερα το απόγευμα πορείες, ολονυκτίες με κεριά και θρησκευτικές τελετές μπροστά στο λιμάνι ή κοντά στο κτίριο του κοινοβουλίου.
Μεταξύ των θυμάτων ήταν και πυροσβέστες που σκοτώθηκαν την ώρα που προσπαθούσαν να κατασβέσουν τη φωτιά που στο λιμάνι που προηγήθηκε της έκρηξης, ή εργαζόμενοι στο λιμάνι που καταπλακώθηκαν από τις αποθήκες σιτηρών που κατέρρευσαν.
Ένα χρόνο αργότερα, αν και κάποιες συνοικίες έχουν ανοικοδομηθεί κυρίως χάρη σε μη κυβερνητικές οργανώσεις και εθελοντές, καθώς το κράτος δεν έκανε τίποτα ή πολύ λίγα, αν τα τραύματα έχουν επουλωθεί, ένα ολόκληρο έθνος παραμένει τραυματισμένο.
Μία οικογένεια στις τρεις έχει παιδιά που έχουν ακόμη ενδείξεις “ψυχολογικού τραύματος”, σύμφωνα με τη Unicef. Μεταξύ των ενηλίκων το ποσοστό φτάνει τον ένα στους δύο.
Και παρά το μέγεθος της τραγωδίας που σόκαρε την παγκόσμια κοινή γνώμη, η τοπική έρευνα έχει βαλτώσει και κανένας υπεύθυνος δεν έχει εντοπιστεί ή δικαστεί, αν και η δικαιοσύνη έχει βάλει στο στόχαστρό της πρώην υπουργούς και αξιωματούχους ασφαλείας.
Η πολιτική τάξη δέχεται επικρίσεις ότι κάνει ό,τι μπορεί για να τορπιλίσει την έρευνα και να αποφύγει τις διώξεις, με τους αξιωματούχους να κρύβονται πίσω από την ασυλία τους.
Οικογένειες των θυμάτων που ζητούν την άρση της ασυλίας αυτής έδωσαν τελεσίγραφο στους κυβερνώντες και απείλησαν “να σπάσουν τα κόκαλα” οποιουδήποτε αντιταχθεί στην οργή τους σήμερα.
“Φτάνουν οι συνηθισμένες και ειρηνικές διαδηλώσεις (…) Προσέξτε την οργή μας”, προειδοποίησε ο Ιμπραχίμ Χοτέιτ, εκπρόσωπος των οικογενειών.
Σε ό,τι αφορά τις μη κυβερνητικές οργανώσεις, το συμπέρασμά τους είναι απόλυτο. Οι αρχές “εμπόδισαν με αναίσχυντο τρόπο την αναζήτηση της αλήθειας και της δικαιοσύνης για τα θύματα”, κατήγγειλε η Διεθνής Αμνηστία, ενώ το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (HRW) αναφέρει “Πολλές αρχές (…) επέδειξαν εγκληματική αμέλεια”.
(AΠΕ-ΜΠΕ)