Πως τα Ιαπωνικά manga καθοδηγούν τη νεολαία σε θέματα γκέι σεξουαλικότητας
Συχνά είναι δύσκολο για τους νέους να πάρουν τις πληροφορίες που χρειάζονται από το κράτος, αλλά η εναλλακτική λογοτεχνία φαντασίας είναι πρωτοπόρος στη θετική αναπαράσταση.
Φανταστείτε ότι ξεφυλλίζετε ένα βιβλίο κόμικς, όταν ξαφνικά βλέπετε έναν χαρακτήρα που δεν έχετε ξαναδεί και, για πρώτη φορά στην ζωή σας, βλέπετε τον εαυτό σας να αντικατοπτρίζεται ανοιχτά σε δημόσιο χώρο. Ενώ μπορεί να ακούγεται τρελό, για πολλούς ανθρώπους της κοινότητας ΛΟΑΤ στην Ιαπωνία, αυτές είναι οι μόνες εικόνες που έχουν από ανθρώπους που ταυτίζονται. Μα γιατί;
Η νεολαία εκεί μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπη με σοβαρές ελλείψεις σε προσβάσιμες πληροφορίες για θέματα ΛΟΑΤ, οπότε στρέφονται στο εναλλακτικό τους καταφύγιο, τη μυθοπλασία, και εισέρχονται σε έναν κόσμο όπου οι queer άνθρωποι υπάρχουν φανερά. Στα manga, όπως και στην κινούμενη έκδοσή τους, τα anime, η παραβατική συμπεριφορά επιτρέπεται ή επαινείται και είναι μέρη στα οποία οι γκέι ερωτικές ιστορίες εξιστορούνται.
Η Sailor Moon και η Cardcaptor Sakura είναι δύο περιπτώσεις των πιο γνωστών και αγαπημένων manga που είχαν γκέι άτομα -στην πραγματικότητα, η Sailor Neptune και η Sailor Moon ίσως είναι το πιο γνωστό λεσβιακό ζευγάρι εκεί έξω.
Η αξία των χαρακτήρων LGBT στα manga έχει επισημανθεί σε μια σειρά από πρόσφατες εκθέσεις του Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Αυτό εξηγεί πώς τα παιδιά πρέπει να στραφούν στα manga, επειδή έχουν απογοητευθεί από το κράτος και από τα σχολεία, τα οποία δεν έχουν αποδεχτεί μέχρι πολύ πρόσφατα, την πραγματικότητα, των ΛΟΑΤ παιδιών στην τάξη.
Στα ιαπωνικά σχολεία, όπως και στην ευρύτερη κοινωνία, τα υψηλά επίπεδα της συμμόρφωσης που αναμένονται από τους νέους και τα παιδιά που είναι διαφορετικά μπορεί να θεωρηθούν «επιζήμια» για την κοινωνική αρμονία. Στην πραγματικότητα, μία από τις εκθέσεις HRW ονομαζόταν “Το καρφί που προεξέχει χτυπιέται κάτω”. Εκφοβισμός, απομόνωση και παρεξήγηση είναι ενδεικτικά συναισθήματα στα σχολεία, οδηγώντας σε ανησυχητικά υψηλά επίπεδα αυτοτραυματισμού και αυτοκτονίας μεταξύ ΛΟΑΤ νεολαίας – περίπου το 30 τοις εκατό των παιδιών αυτών έχουν σκεφτεί την αυτοκτονία.
Για να το θέσουμε ωμά, ούτε τα ιαπωνικά σχολεία, ούτε η ευρύτερη κοινωνία της χώρας αναγνωρίζουν ΛΟΑΤ ζητήματα, μια σιωπή που αναγκάζει τα παιδιά να ζητούν πληροφορίες από άλλες πηγές. Ο Μίκα Γιακούσι, ένα τρανς άνθρωπος που τρέχει τη μη κερδοσκοπική ομάδα υποστήριξης που εδρεύει στο Τόκυο την “Rebit”, μίλησε για την κατάσταση με τα παιδιά LGBT στην Ιαπωνία. Ο Γιακούσι εξήγησε ότι ο βαθμός ασάφειας και έλλειψης πληροφοριών γύρω από ΛΟΑΤ ζητήματα είναι ακραίος.
«Πολλές από τις πληροφορίες online αναφέρουν πράγματα όπως «θα πεθάνετε στην ηλικία των 30, εάν παίρνετε ορμόνες» ή ότι δεν θα είναι σε θέση να ζήσουν και να εργαστούν στην Ιαπωνία ως τρανς άντρες,» λέει. Για τους νέους, ακόμη και αν βρουν ένα site που δεν λέει ιστορίες τρόμου, έχει ως επί το πλείστον την ιατρική πλευρά του να είσαι ΛΟΑΤ και όχι τις καθημερινές προκλήσεις. Αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά πρέπει να κοιτάξουμε αλλού για πρότυπα queer. Δυστυχώς, η απεικόνιση των χαρακτήρων ΛΟΑΤ στην ιαπωνική τηλεόραση δεν είναι θετική και αντ ‘αυτού συχνά γίνονται αντικείμενα γέλιου και χλεύης.
«Υπάρχουν πολλοί γκέι και τρανς άτομα σε τηλεοπτικές εκπομπές στην Ιαπωνία, αλλά συχνά τους κοροϊδεύουν», λέει ο Γιακούσι. «Πολλά από τα παιδιά βλέπουν αυτά κάθε μέρα και νομίζουν ότι μπορούν να συμπεριφέρονται με τον ίδιο τρόπο έναντι των ΛΟΑΤ παιδιών.»
Αντιθέτως, στις σελίδες των manga μπορεί να είστε οτιδήποτε θέλετε – ένας υπερήρωας, ένας μεγάλος κακοποιός, ένα υπερφυσικό ον. Είναι ένας φανταστικός κόσμος όπου το φύλο και η σεξουαλικότητα είναι συχνά πολύ ρευστά και έτσι πολλοί ΛΟΑΤ στρέφονται στις σελίδες των κόμικς για μια συμπαθητική απεικόνιση των queer χαρακτήρων.
Σε μια συνέντευξη με το HRW, η Aiko από την Οσάκα περιγράφει πόσο σημαντικό ήταν να δει μία trans χαρακτήρα σε ένα βιβλίο manga στα 17 της, για να έρθει σε συμφωνία με την ύπαρξη του transgender εαυτού της. «Πριν διαβάσω αυτό το κόμικ, νόμιζα ότι ήμουν διαφορετική και προσπάθησα να το κρύβω», εξηγεί, «αλλά μόλις διάβασα το κόμικ άρχισα να πιστεύω ότι είναι ΟΚ να είμαι διαφορετική και άλλαξε εντελώς τον τρόπο σκεφτόμουν τον εαυτό μου “.
Πηγή: Dazed