27/11/1895, θεσπίζονται τα Βραβεία Νόμπελ

Ο χημικός Άλφρεντ Νόμπελ, υπεύθυνος μεταξύ άλλων για τη δυναμίτιδα, είναι ο «πατέρας» των «Όσκαρ της επιστήμης», των Βραβείων Νόμπελ. Αυτό είναι γνωστό. Εκείνο που δεν είναι όμως τόσο διαδεδομένο, είναι πως η διαθήκη του Σουηδού επιστήμονα ήταν εκείνη που συγκέντρωνε μεγάλα ποσά τα οποία θα διέθετε στους επιφανέστερους συναδέλφους του και εν γένει λόγιους ανθρώπους ως ανταμοιβή για το έργο τους.

Η πρώτη διαθήκη συντάχθηκε στο Παρίσι και η τρίτη -και τελική- δυο ημέρες μετά στις 27 Νοέμβρη 1895. Ανοίχτηκε την επόμενη χρονιά όταν και ο Νόμπελ πέθανε στο Σαν Ρέμο της Ιταλίας (τάφηκε στη γενέτειρά του, Στοκχόλμη), προς έκπληξη των συγγενών του που δε γνώριζαν τις προθέσεις του στο να φτιάξει ένα μεγάλο τιμητικό πάνθεον για τους απανταχού υπηρέτες της ανθρωπότητας, «ανεξαρτήτως υπηκοότητας», όπως τόνιζε ο ίδιος στη διαθήκη. Οι οικείοι του αντιτάχθηκαν στην επιθυμία του -προσωρινά- και αυτός ήταν ένας από τους λόγους που τα πρώτα Βραβεία Νόμπελ δόθηκαν μερικά χρόνια μετά, το 1901. Έκτοτε κι ως γνωστόν, απονέμονται κάθε χρόνο βραβεία στις κατηγορίες Φυσική, Χημεία, Φυσιολογία ή Ιατρική, Λογοτεχνία και Ειρήνη.