The Magnificent Seven / Και οι 7 Ήταν Υπέροχοι (3,5/5)
Γουέστερν σε σκηνοθεσία του Antoine Fuqua και σενάριο του Nic Pizzolatto (απ’ τους Επτά Σαμουράι του Akira Kurosawa), με τους Denzel Washington, Chris Pratt, Ethan Hawke, Haley Bennett κ.ά., παραγωγή 2016 σε διανομή της Feelgood Entertainment
Ένας μοναχικός πιστολέρο θα συγκεντρώσει άλλους έξι μισθοφόρους, προκειμένου να σώσει απομακρυσμένο χωριό της Άγριας Δύσης, από καπιταλιστικά λαμόγια που πίνουν το αίμα των φιλήσυχων χωρικών.
Δεκτό: το να πεις ότι το Hollywood έχει ξεμείνει από ιδέες κι έχει αρχίσει να ανακυκλώνει τις παλιές του δόξες, είναι πιο κλισέ και απ’ την ιδέα του να σταματήσεις να ψάχνεις για καινούριες ιδέες και να καταπιαστείς μ’ ένα remake μιας παλιάς χολιγουντιανής δόξας. Αλλά ρε φίλε, ετούτο το φρεσκάρισμα το φετινό, πάει τη φάση των remakes ένα βήμα παραπέρα: ο Antoine Fuqua, μαέστρος των σπηντάτων buddy movies με σασπένς και δράση, δουλεύοντας πάνω σε σενάριο του Nic Pizzolatto, που άφησε χαρακιά στο πρόσωπο της σύγχρονης αμερικανικής τηλεόρασης με την πρώτη σαιζόν του True Detective, πιάνει και στήνει για remake, ταινία που ήταν ήδη από μόνη της remake! Κι αν το να κάνεις κλασικό remake μια ταινία ήδη κλασική (βλ. Επτά Σαμουράι του Akira Kurosawa), είναι από μόνο του άθλος ακόμα και για τους John Sturges του ντουνιά, το να πιάσεις για remake *δυο* ταινίες καρακλασικές, ε αυτό μπορείς πια να το πεις κι αποστολή αυτοκτονίας.
Προς τιμήν πάντως του Fuqua, καινούριο κλασικό μπορεί να μην μας φτιάχνει, καταφέρνει όμως να κάνει ετούτο το ενδεχομένως αχρείαστο, αλλά ολότελα ευπρόσδεκτο remake, να μοιάζει σκέτη φρεσκαδούρα: η σπαρταριστή χημεία που εντοπίζει στους πρωταγωνιστές του, γεμίζει τα κάδρα του με ενέργεια κολασμένη, κι αυτό του δίνει το ρυθμό να στήσει μια ταινία που δε σταματά στιγμή για να υποκριθεί κάτι πιο πάνω απ’ ό,τι είναι, παρά φορτσάρει αναπολογητικά, στο exploitation τέμπο που έκανε τα spaghetti western όπιο του αμερικανικού λαού, κι έναν από τους πιο προσβάσιμους μηχανισμούς δημιουργίας καραμερικανικών ηρωικών προτύπων. Επτά μισθοφόροι συγκεντρώνονται γύρω από την υπόσχεση της παχυλής αμοιβής από μια πόλη που τους χρειάζεται για να λεφτερωθεί απ’ τα καπιταλιστικά γουρούνια που τη βυζαίνουνε, όμως όλοι τους ξέρουν ότι στην πραγματικότητα είναι το σώσιμο που τους ενδιαφέρει περισσότερο, παρά η ασαφής τους πληρωμή. Μέσα απ’ το σώσιμο της πόλης, άλλωστε, θα σώσουν και τη σκοτεινή, ταλαίπωρη ψυχή τους.
Χωρίς να δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στα κοινωνικά φορτία που μπορούν να κολλήσουν πάνω στην απλοϊκή πλοκή, ή την αντιρατσιστική πολυεθνικότητα της βεντάλιας των χαρακτήρων του, ο Nic Pizzolatto προμηθεύει το στιβαρό, δροσερά ανανεωτικό βλέμμα του Fuqua με ένα κοφτερό κι ευθύβολο σενάριο, το οποίο ο σκηνοθέτης μετατρέπει σ’ ένα απολαυστικότατο διωράκι αντροπαρεΐστικης φανφάρας, ποτισμένης με αγορίστικη βαβούρα. Και παρ’ ότι δεν χαλάει ούτε σφαίρα παραπάνω απ’ το πρωτότυπο, καταφέρνει να γεμίσει με άνεμο δροσιάς την αίθουσα, κυρίως γιατί, μέσ’ στη βροχή από σκάγια, αποφεύγει τη συναισθηματική μελούρα του δεσίματος των επτά αντρών, και τους μπολιάζει με την οργανική, αυτονόητη συντροφικότητα αντρών φτιαγμένων απ’ την ίδια στόφα: μπορεί τα μέσα τους να είναι σκοτεινά, ο σκοπός τους και τα αληθινά τους κίνητρα όμως, είναι αρκετά αγνά ώστε να αγιάζουνε τα καπνισμένα τους εξάσφαιρα. Κι αυτό μαζί με τη μοντέρνα στιλιζαρισμένη τους εμφάνιση, είναι ό,τι χρειάζεται για να μετατραπούν οι εμβληματικοί του πιστολέρο, από σαμουράι της Δύσης σε απόλυτους badasses της πυξίδας ολόκληρης
Kobu and the Two Strings / Ο Κόμπου και οι Δυο Χορδές (3/5)
Κινούμενα σχέδια σε σκηνοθεσία του Travis Knight και σενάριο των Marc Haimes και Chris Butler, με τις φωνές των Art Parkinson, Charlize Theron και Matthew McConaughey (Κωνσταντής Μαυριάς, Άννα Κουτσαφτίκη και Δημήτρης Μακαλιάς στα ελληνικά), παραγωγή του 2016 σε διανομή της UIP
Ένα μονόφθαλμο αγόρι πρέπει να βρει τη μαγική πανοπλία που θα τον προστατεύσει από τον κακό παππού του, βασιλιά της Σελήνης, προκειμένου να σώσει την ικανότητά του να βλέπει τον κόσμο γύρω του σα ζωντανό παραμύθι.
Η Laika, η εταιρεία παραγωγής πίσω απ’ το modern classic της Coraline, έρχεται να επικυρώσει την παντοκυριαρχία της στον χώρο του stop-motion animation σε περίπτωση που είχε απομείνει και κανένας άπιστος, και με την μαγική της δουλειά σ’ αυτό το παραμυθένιο samurai-έπος της, να κάνει ακόμη και το ψηφιακό μεγαλείο θηρίων όπως η Sony και η Pixar, να μοιάζει προς στιγμήν λειψό. Μολονότι μετά δυσκολίας το διακρίνεις με το μάτι (λόγω και της επαναστατικής εισόδου του 3D printing στο παιχνίδι), το μυαλό σου αντιλαμβάνεται το χειροπιαστό της υπόθεσης, την αφοσίωση, τη φροντίδα και τη στοργή που έχουν μπει για να ζωντανέψει αυτό το σχεδόν ενήλικο κι αρκούντως σκοτεινό παραμύθι της εταιρείας, για έναν πιτσιρικά που ξεκινά να βρει τη μυθική πανοπλία που θα προστατεύσει τον ίδιο –και κυρίως το ένα μάτι που του έχει απομείνει- απ’ τα γαμψά νύχια και τις ακόμη πιο γαμψές προθέσεις του παππού του, άρχοντα της Σελήνης. Εντυπωσιακές σκηνές παραμυθένιας έμπνευσης και τακτικές παλίρροιες συναισθηματικής αγνότητας σπρώχνουν την ταινία προς ανοιχτά πελάγη ολοκληρωμένης κινηματογραφικής πρότασης για πολλαπλά κινηματογραφικά κοινά, όμως οι τακτικές υποχωρήσεις σε εύκολες εξάρσεις και προβλέψιμες στροφές της πλοκής, είναι αυτές που τελικά τραβάνε την ταινία πίσω στα ασφαλή λιμάνια του κυρίως παιδικού, χαμηλών απαιτήσεων θεάματος. Δεν παύει πάντως να ‘ναι ένα απολαυστικότατο δίωρο στο σινεμά, που πιθανότατα θα απαιτήσει άμεσες και πολλαπλές επαναλήψεις από όποιο πιτσιρίκι βρεθεί μπροστά του.
War Dogs / Σκυλιά του Πολέμου (2,5/5)
Κωμωδία σε σκηνοθεσία Todd Phillips και σενάριο του ιδίου και των Stephen Chin και Jason Smilovic (από άρθρο του Guy Lawson στο Rolling Stone), με τους Jonah Hill, Miles Teller και Ana de Armas, παραγωγή του 2016 σε διανομή της Tanweer
Υπνωτισμένος loser παίρνει γεύση της μεγάλης ζωής όταν συναντά σχολικό παλιόφιλο που τα ‘χει καταφέρει μια χαρά προμηθεύοντας το αμερικανικό δημόσιο με οπλικά συστήματα, κι αλληλοβοηθιούνται να πιάσουν την καλή, μπλέκοντας με το διεθνές εμπόριο όπλων. Αληθινή ιστορία!
Πρώτα ήταν ο Scorsese κι ύστερα ο David O Russell, που με τα The Wolf of Wall Street και American Hustle αντίστοιχα, πήραν αληθινούς απατεώνες και τους έκαναν αληθινές σταρούμπες, μετατρέποντας τις larger than life προσωπικότητες και περιστάσεις τους, σε πλούσια και χορταστικά, ρετρό κινηματογραφικά πανηγύρια. Στα υποψήφια για Όσκαρ χνάρια τους έρχεται φέτος ο Todd Phillips, που παρ’ ότι είχε δείξει ότι μια χαρά τα καταφέρνει να υψώσει πάνω απ’ τη κανονικότητά τους φαινομενικά κανονικούς ανθρώπους με την τριπλέτα των Hangover, εδώ στο War Dogs ψάχνει τον τρόπο του να γειωθεί και δεν τον βρίσκει: ποντάροντας στο απίστευτο της αληθινής του ιστορίας, που αποκαλύφθηκε στο σύμπαν μέσα απ’ τις σελίδες του Rolling Stone και το σπαρταριστό expose του Guy Lawson, ο Phillips φορτώνει στους δυο πρωταγωνιστές του την ευθύνη να δώσουν ρυθμό και ένταση, σε μια ιστορία που προσπαθεί να υπογραμμίσει το σιχαμερό της απλιστίας, χωρίς να δείχνει όμως καθόλου πρόθυμη να πάρει το παραμικρό ρίσκο και να αφήσει να φανούν έστω κι ελάχιστα αντιπαθείς ή διφορούμενοι στην ηθική τους οι δυο αφηγητές της. Ο Miles Teller στο ρόλο του υπνωτισμένου loser που παίρνει γεύση της καλής ζωής, κάνει μια χαρά δουλειά στο να εκπροσωπεί τον μέσο θεατή απέναντι σε ακραίες περιστάσεις, ο Jonah Hill κάνει ακόμη καλύτερη στο να υπονομεύσει την περσόνα του αδηφάγου killer, τρομπάροντας το φουσκωτό σαρκίο του με λιγδιασμένη αυταρέσκεια. Παρ’ ότι όμως το πρωταγωνιστικό του δίδυμο σηκώνει με αξιώσεις την αφήγηση στις δυο του πλάτες, ο σκηνοθέτης αδυνατεί να εντοπίσει στην ιστορία του τη δραματουργική ένταση που επιζητά το ευθύβολο σενάριό του, καταλήγοντας να μπαλατζάρει ανάμεσα σε δυο εξίσου άβολες συνθήκες, που είναι η σοβαροφάνεια απ’ τη μια κι οι υστερικές εκλάμψεις απ’ την άλλη.
Blair Witch / Blair Witch: Η Επιστροφή (1/5)
Ταινία τρόμου σε σκηνοθεσία Adam Wingard και σενάριο του Simon Barrett, με τους James Allen McCune, Callie Hernandez, Corbin Reid κ.ά., παραγωγής 2016 σε διανομή της Spentzos Film
Ο αδερφός της ντοκιμαντερίστριας που χάθηκε στο δάσος της Μάγισας του Μπλαιρ πριν μιάμιση δεκαετία, εντοπίζει βίντεο στο οποίο νομίζει πως τη βλέπει ζωντανή, και πείθει την παρέα του να πάνε να τη βρούνε. Κακή ιδέα.
Σ’ άρεσε δε σ’ άρεσε, σε τρόμαξε ή όχι, το Blair Witch Project δεν μπορείς να μην παραδεχτείς πως όχι απλώς χάραξε το δρόμο για έναν νέο τρόμο, αλλά σημάδεψε το πρόσωπο του σινεμά ολόκληρου, βοηθώντας πρακτικά και ουσιαστικά το αμερικάνικο ανεξάρτητο να πείσει πως μπορεί και ιδέες νέες να γεννήσει, αλλά και κυρίως τις αίθουσες να τις καραγεμίσει: με την ακαταμάχητη απλότητα του concept να σιγοντάρεται από την εξαιρετικά εύστοχη εκτέλεση, και τον αξιοζήλευτα καλολαδωμένο μηχανισμό του marketing, να δημιουργεί το φαινόμενο που θα ανήγαγε την ταινία σε θρύλο, εύκολα μπορεί να ξεχάσει κανείς πως η οργανικότητα της πλοκής ήταν το coupe de grace της πρώτης ταινίας, κι αυτό το τελευταίο ήταν και το πρώτο πράγμα που χάθηκε, όταν από το σουξέ του Blair Witch Project ξεπήδησε ένα ολόκληρο υποείδος τρόμου. Σ’ ετούτη την αχρείαστη επαναφορά μιας μυθολογίας που καμιά ανάγκη επέκτασης δεν είχε, η οργανική ενσωμάτωση των μηχανισμών του σεναρίου πάει βέβαια πιο μεγάλο περίπατο κι απ’ αυτόν των ηρώων μας στο στοιχειωμένο δάσος, κι όχι απλώς αισθάνεσαι το σενάριο να σε καθοδηγεί, αλλά είναι σχεδόν σα να τον βλέπεις τον Simon Barrett να τοποθετεί τα πιόνια του, και να ραντίζει την πλοκή με τα στοιχεία που χρειάζεσαι για να προβλέψεις πού σε πάει. Με το στοιχείο της έκπληξης να αγγίζει υπομηδενικά επίπεδα, και την ανάλυση των χαρακτήρων του να πιάνει λιγότερο χώρο στο χαρτί απ’ όσον η λέξη «προσχηματικός», ο Adam Wingman πίσω από την κάμερα ελπίζει να σου αποσπάσει την προσοχή γεμίζοντας με ρίχτερ την οθόνη, όμως αντί για αντιπερισπασμό, μόνο ναυτία προκαλεί η μανία του. Ο μόνος τρόπος να πουλήσει δράμα τελικά, είναι αν το βρει μέσα στη λέξη «δραμαμίνη».
Pele: Birth of a Legend / Πελέ: Η Ιστορία ενός Θρύλου (1/5)
Βιογραφική ταινία σε σκηνοθεσία και σενάριο των Jeff και Michael Zimbalist, με τους Vincent D’Onofrio, Seu Jorge κ.ά., παραγωγής 2016 σε διανομή της Odeon
Πιτσιρικάς απ’ τις φτωχογειτονιές του Σάο Πάολο καταφέρνει να χωθεί στην Εθνική Βραζιλίας και να μετατραπεί στον αδιαφιλονίκητο αστέρα που θα την οδηγήσει στο μεγαλείο, πριν καν καλά- καλά κλείσει τα 17. Παρεμπιπτόντως, τον φωνάζουνε Πελέ.
Ανέμπνευστη και άτολμη αγιογραφική βιογραφία, η πατροναριστική, αποικιοκρατική προδιάθεσή της διαφαίνεται πριν σε μπάσει καν στην ιστορία της, απ’ τον τρόπο που θέλει τους ήρωές της να μιλούν αυτά τα βλαχαμερικάνικα με τη σπαστή, εξωτική προφορά, καθησυχαστική για τον Δυτικό που παρακολουθεί τους αξιαγάπητους ιθαγενείς να προσπαθούν να ξεπεράσουν την ταπεινή καταγωγή τους τα καημενούτσικα. Πιο επώδυνη από την τηλεοπτικής αισθητικής σκηνοθεσία και δραματουργία, η εμφάνιση του Vincent D’ Onofrio σε χαμηλό καριέρας, να μπαίνει με νέα ορμή σε όλο και πιο αποφασιστική πορεία αυτοκαταστροφής.
Επίσης στις αίθουσες:
Nostalgia de la Luz / Νοσταλγώντας το Φως
Δίπλα στον αστρονομικό σταθμό της ερήμου Ατακάμα στη Χιλή, όπου οι επιστήμονες ψάχνουν στα άστρα την απαρχή της ζωής, μια ομάδα γυναικών έρχεται αντιμέτωπη με το αδιαπραγμάτευτο του θανάτου, ψάχνοντας για μέλη των πτωμάτων αγαπημένων τους προσώπων, που σκορπάνε στη γη οι λακέδες του Πινοσέτ. Πολυβραβευμένο ντοκιμαντέρ του Patricio Guzman, με τους Gaspar Galaz, Lautaro Núñez, Luís Henríquez κ.ά., παραγωγής 2010 σε διανομή της Ama Films
Les Heritiers / Μαθήματα Ζωής
Καθηγητής πολυσυλλεκτικής τάξης παριζιάνικου Λυκείου, αποφασίζει να παραδώσει πρακτικό μάθημα στη φρίκη του ολοκαυτώματος. Δραματική ταινία της Marie-Castille Mention-Schaar σε σενάριο της ίδιας και του Ahmed Drame, με τους Ariane Ascaride, Ahmed Dramé, Noémie Merlant κ.ά., παραγωγής 2014 σε διανομή Seven Films.
Heart of a Dog / Η Καρδιά του Σκύλου
Η πολυσχιδής Laurie Anderson καταγράφει τη σχέση της με το λαμπραντόρ της/. Ντοκιμαντέρ σε σκηνοθεσία και σενάριο της ιδίας, παραγωγής 2015 σε διανομή Seven Films
I.T. / Προσωπικά Μυστικά
Πετυχημένος επιχειρηματίας στα πρόθυρα του να αλλάξει το πρόσωπο της βιομηχανίας του για πάντα, τα σπάει με κοντινό του σύμβουλο, ο οποίος χακάρει όλα του τα smart συστήματα κι απειλεί όχι μόνο την ασφάλεια του ίδιου, αλλά και της οικογένειάς του. Περιπετειώδες θρίλερ του John Moore σε σενάριο Dan Kay, με τους Pierce Brosnan, Jason Barry, Karen Moskow κ.ά., παραγωγής 2016 σε διανομή της Odeon.
