Στην πόλη της Χίου, στο ισόγειο μιας πολυκατοικίας κατασκευασμένης τη δεκαετία του ’90, βρισκόταν ένα ισόγειο γκαράζ. Μια νέα αρχιτέκτονας χρειαζόταν γραφείο και κάπως έτσι άρχισε να σχεδιάζει και να το μετατραπεί από το μηδέν σε έναν άνετο και λειτουργικό εργασιακό χώρο.
Όπως εξηγεί η Μαριαλένα Καμπάνη, το μικρό μέγεθος του χώρου -που μετρά μόλις 25 τετραγωνικά μέτρα- οδήγησε στην απαιτητική σύνθεσή του, προκειμένου να δίνεται η αίσθηση ενός ευρύχωρου γραφείου.
«Βασική χειρονομία αποτέλεσε ο διαχωρισμός του εργασιακού χώρου από τις δευτερεύουσες χρήσεις, όπως το μπάνιο, το αποθηκάκι και τον πάγκο των δειγμάτων, στοιχείο που διατηρήθηκε από την προηγούμενη χρήση του χώρου». Ο διαχωρισμός αυτός, γίνεται διακριτός, μέσω της χρήσης δύο διαφορετικών υλικών τόσο στο δάπεδο όσο και στους τοίχους.
Για τη δευτερεύουσα ζώνη χρησιμοποιήθηκαν πλάκες ανοιχτόχρωμου μωσαϊκού, κατασκευασμένες από ντόπιους τεχνίτες, εφάμιλλου με αυτό που είχε διαστρωθεί αρχικά στο γκαράζ, το οποίο υπέστη φθορές στην πάροδο του χρόνου. «Οι πλάκες διαστρώθηκαν από τμήμα της κεντρικής εισόδου μέχρι την εξωτερική παρειά του όγκου που κατασκευάστηκε για χρήση wc, ενώ συνεχίστηκαν κατακόρυφα εντείνοντας περισσότερο τη “ζωνοποίηση” που ήταν κι ο αρχικός στόχος».
Το υπόλοιπο δάπεδο καθώς και οι τοίχοι του κυρίως εργασιακού χώρου διαστρώθηκαν με πατητή τσιμεντοκονία, αναφορά στο κατ’ εξοχήν υλικό διάστρωσης βιομηχανικών χώρων. «Η απόχρωση του ανοιχτού γκρι χρώματος καθώς και το κρεμ χρώμα στο ταβάνι και στην κρέμαση των δοκαριών, διατηρούν το εσωτερικό του γραφείου φωτεινό και ξεκούραστο».
Στη γήινη χρωματική παλέτα προστίθεται το πετρόλ, «του οποίου η χρήση είναι στοχευμένα στον όγκο του μπάνιου καθώς και στο δοκάρι της εισόδου. Αυτό γίνεται τόσο για την ξεκάθαρη ανάγνωση του προστιθέμενου όγκου όσο και για την αναφορά στο ίδιο χρώμα των δοκαριών στο εξωτερικό της πολυκατοικίας».
Η εκτεταμένη χρήση ξύλου σε πόρτες, γραφεία, ντουλάπια, συρταριέρες, κάνει πιο οικείο το εσωτερικό στον χρήστη ενώ αντιτίθεται στα σιδερένια κουφώματα και στη σιδερένια βιβλιοθήκη.
Το έπιπλο γραφείου τριάμισι μέτρων είναι τοποθετημένο στο κέντρο του χώρου, δίνοντας αίσθηση γραμμικότητας και βάθους σε συνδυασμό με τη βιβλιοθήκη, η οποία ντύνει τον έναν τοίχο σε όλο το μήκος και ύψος του.
Στην ανατολική πλευρά, η αρχική γκαραζόπορτα αντικαταστάθηκε από νέα σιδερένια με κενά και πλήρη τμήματα, «τηρώντας αναλογίες με την υπόλοιπη όψη της πολυκατοικίας, επιτρέποντας στο φυσικό φως να εισέλθει. Τα διαφανή τμήματα του μοντερνιστικού κανάβου της πόρτας, σε συνδυασμό με το φεγγίτη που διανοίχθηκε στη βορινή όψη, συμβάλλουν στη διατήρηση ομοιόμορφης φωτεινότητας κατά τις μεσημβρινές ώρες».
Τα κουφώματα εξωτερικά ακολουθούν χρωματικά τις αποχρώσεις της πολυκατοικίας σε ανοιχτό μουσταρδί. Όλες οι κατασκευές είναι ειδικά σχεδιασμένες έτσι ώστε στο σύνολό τους να εξυπηρετούν στην καλύτερη λειτουργία και στο αρμονικό αισθητικό αποτέλεσμα ενός ξεκούραστου εργασιακού χώρου.
