Ας υποθέσουμε ότι έχουμε ένα μυστικό το οποίο, όπως και κάθε μυστικό δηλαδή, δεν πρέπει να διαρρεύσει –γι’ αυτό είναι άλλωστε και μυστικό. Ποιο είναι το τελευταίο μέρος στο οποίο θα πρέπει να το μοιραστούμε; Προφανώς τα social media. Εκεί δηλαδή που ανέβασε τις δύο selfies που έβγαλε στο έδαφος της Κριμαίας ο Alexander Sotkin, Ρώσος στρατιώτης, στις 30 Ιουνίου και 5 Ιουλίου. Η επίσημη θέση της Ρωσίας στο θέμα είναι πως οτιδήποτε εμφανίζεται στα social δίκτυα είναι ανάξιο σχολιασμού, με τη λεπτομέρεια που κάνει τη διαφορά ωστόσο στο θέμα, να είναι το ότι οι φωτογραφίες του Sotkin, ειδικού στις τηλεπικοινωνίες, είναι geotagged, τουτέστιν, έχουν πάνω τους τις συντεταγμένες του μέρους που τραβήχτηκαν. Στο δε προφίλ του στο Instagram υπάρχουν πάνω από 30 φωτογραφίες από τις 23 Ιουνίου κι έπειτα που έχουν τραβηχτεί στη χερσόνησο της Κριμαίας, κάτι που αποδεικνύει ότι οι Ρώσοι βρίσκονται εκεί καιρό τώρα, παρ’ ότι επιμένουν στο αντίθετο –κι ας το ‘χει τούμπανο ολόκληρος ο πλανήτης.
Λίγα χρόνια πριν είχαμε το «ουδέν κρυπτόν υπό το Google». Πλέον όμως δεν χρειάζεται ούτε το Google για να αποκαλυφθούν μυστικά πάσης φύσεως και θέσεως. Τα social media κάνουν μια χαρά αυτή τη δουλειά, βασιζόμενα στην ανάγκη του ανθρώπου να μοιράζεται καθετί σημαντικό για εκείνον με τους γύρω του. Φυσικά υπάρχουν και οι περιπτώσεις που όλο και κάτι θα ξεφύγει με τη διαφορά ότι αυτό το «κάτι» θα είναι εκεί για όποιον αποφασίσει να ρίξει μια πιο προσεκτική ματιά, και κάπου εκεί εντοπίζεται το πρόβλημα. Τα social media αποτελούν τους μεγαλύτερους «ρουφιάνους» στην εποχή μας. Προδίδουν με περισσή ευκολία τα πάντα και μάλιστα με την πλήρη συγκατάθεση του «θύματος». Πόσοι δεν έχουν ανεβάσει μια φωτογραφία που δεν θα έπρεπε στο Instagram; Πόσοι έχουν εκτεθεί από ένα check in στο Foursquare; Πόσοι δεν έχουν βγει ή έχουν βγάλει άλλους άθελά τους στη σέντρα με ένα απρόσεχτο status update του Facebook; Όσο περισσότεροι οι fans/friends/followers, τόσο περισσότερες οι πιθανότητες να εντοπιστεί το μυστικό και τότε…
Ο κόσμος δεν αντιλαμβάνεται ότι ανεβάζοντας κάτι στα προφίλ του στα διάφορα κοινωνικά δίκτυα, είναι σαν να το έχει όχι απλά πει αλλά φωνάξει δημοσίως –εκτός βεβαίως και αν τα προφίλ είναι διπλοκλειδωμένα και πρόσβαση σε αυτά έχουν μόνο οι στενοί και πραγματικοί φίλοι του χρήστη. Για τον ίδιο λόγο που δεν θα έβγαινε κάποιος από εμάς στη γειτονιά φωνάζοντας τις μέρες που θα λείπει από το σπίτι ή δεν θα περηφανευόταν στη δουλειά πως κατά την αναρρωτική του άδεια βόλταρε άνετος κι ωραίος, πληροφορίες σαν και αυτές δεν θα πρέπει να ανεβαίνουν σε καμία περίπτωση στα social media. Διότι καλά να εκτεθούμε οι ίδιοι. Ας προσέχαμε. Δεν είναι δυο φορές κρίμα να εκθέσουμε κάποιον άλλον;
