«Πρέπει να υποστηρίξουμε ένα lifestyle που θα στηρίζεται στα δικά μας προϊόντα. Να είμαστε και χώρα μπουτίκ. Στην κυριολεξία. Υπάρχουν πάρα πολλλοί δημιουργικοί άνθρωποι που δυστυχώς δεν έχουν τύχη γιατί οι πόρτες συνεχώς κλείνουν στις μεγάλες επιχειρήσεις όπως στα σούπερ μάρκετ. Εμείς εδώ στο νησί κάναμε ένα πολύ μεγάλο αγώνα την τελευταία δεκαετία, δημιουργώντας μια ομάδα με τον τίτλο «Η Κέρκυρα Παράγει». Στην αρχή κοντέψαμε να γίνουμε οι γραφικοί επειδή θέλαμε να κάνουμε την επανάστασή μας, και αυτή η επανάσταση έλεγε πως η παραγωγή μας έπρεπε να έχει ποιότητα και τίποτα άλλο. Τελικά έχουμε καταλήξει κίνημα. Η παραγωγή στο χώρο της μεταποίησης έχει πενταπλασιαστεί. Και ήρθαν νέοι άνθρωποι. Εμείς φροντίσαμε να καλλιεργήσουμε ένα συναίσθημα για τα τοπικά προϊόντα που στηρίζεται στην ποιότητα και όχι στην εντοπιότητα. Δεν θέλουμε να ξεγελάσουμε τον καταναλωτή. Η μεγάλη ιστορία είναι να φέρεις με το μέρος σου τον τελικό αποδέκτη, τον καταναλωτή, να επιβάλλει αυτός το νόμο του στην αγορά. Θέλουμε να φεύγουν οι επισκέπτες με βαλίτσες γεμάτες Κέρκυρα. Τώρα αρχίζουν και το καταλαβαίνουν γιατί πουλώντας μόνο ήλιο και θάλασσα δεν κάνουμε τίποτα διαφορετικό από ό,τι κάνουν και οι υπόλοιποι. Τα τοπικά προϊόντα δεν είναι μονόδρομος μόνο για την Κέρκυρα αλλά για όλη την Ελλάδα.»
Ο ιδιοκτήτης της Corfu Beer στην ταράτσα του ζυθοποιείου του.
Τα παραπάνω λόγια δεν ανήκουν σε κάποιον σύμβουλο marketing ή σ’ έναν επίδοξο πολιτευτή αλλά στον Σπύρο Καλούδη, τον ιδιοκτήτη της Corfu Beer που είναι και ο βασικός υποστηρικτής του Corfu Beer Festival. Ο ίδιος γέννημα θρέμμα της Κέρκυρας δούλεψε για αρκετά χρόνια σε πολυεθνικές της μπίρας και κάποια στιγμή τα βρόντηξε όλα για να φτιάξει το δικό του προϊόν.
H Κερκυραϊκή Μικροζυθοποιία δημιουργήθηκε μέσα στην κρίση και σήμερα τ’ αποτελέσματά της είναι εντυπωσιακά. Βραβεύσεις στο εξωτερικό, αναγνώριση στο εσωτερικό και πάνω απ’ όλα σημαντική παρουσία στον ίδιο τον τόπο της. «Όταν αποφάσισα να κάνω την Κερκυραϊκή Μικροζυθοποιία, δεν το έκανα για βιοποριστικούς λόγους αλλά γιατί ήθελα να περάσω κάποιες αξίες που εγώ πρεσβεύω σαν άνθρωπος. Έφτιαξα ένα επώνυμο, τοπικό προϊόν, που θα το έχει ο καθένας πάνω στο τραπέζι του», θα μας πει ο ίδιος. «Πήραμε την εμπειρία των ξένων και την προσαρμόσαμε στις δικές μας δυνατότητες. Το νούμερο ένα συστατικό που διαφέρει με τους υπόλοιπους είναι το νερό. Επίσης εμείς έχουμε ελληνικό κριθάρι από τη Ζυθοποιία Μακεδονίας–Θράκης με ελάχιστο εισαγόμενο στα καβουρδισμένα και καραμελωμένα κριθάρια. Οποιοσδήποτε πιστεύει ότι το δικό μας δεν είναι το καλύτερο ας έρθει να πάρει και να κάνει αναλύσεις και αν δεν βγει το καλύτερο, να του χαρίσω ότι θέλει.»
Μιλάει ασταμάτητα και με πάθος συνδέοντας απόλυτα την επιχείρησή του με τον τόπο του. «Αυτό που είχε κατά νου κανείς όταν ακούει Κέρκυρα ήταν ένα αριστοκρατικό νησί. Από την ιστορία της μόνο. Για την Ελλάδα ακουγόταν ως ένα ακριβό νησί, ακριβή όμως είναι και η Μερσεντές αλλά κάποιοι μπορούν να την αγοράσουν. Εγώ την Κέρκυρα θα την ήθελα Ρολς Ρόυς γιατί μόνο έτσι θα μπορούμε να έχουμε καλό βιοτικό επίπεδο για τους κατοίκους του νησιού ώστε να μη φεύγουν προς τα έξω.
Κόσμος ντουνιάς στο Corfu Beer Festival που έγινε τον Οκτώβριο στον Αρίλλα. Φωτογραφία: Christoforos Korakianitis Photography & Digital Art & George Tsopoulos Photography
Ο Αρίλλας είναι μια τουριστική περιοχή της Κέρκυρας στη Βορειοδυτική Κέρκυρα. Πιθανότατα θα τον γνωρίζουν όσοι ασχολούνται με τις ασκήσεις διαλογισμού και τη γιόγκα αφού εκεί έχουν ανακαλύψει ιδιαίτερα ενεργειακά πεδία που βοηθούν στη συγκέντρωση. Ανάμεσα στα χρωματιστά Yoga Centre και σε άλλα καταλύματα μαζεύονται εδώ και λίγα χρόνια οι λάτρεις της μπίρας από Ελλάδα και Ευρώπη για ένα φεστιβάλ που πάει να γίνει θεσμός. Άλλωστε εκεί έχει και την έδρα της η Κερκυραϊκή Μικροζυθοποιία.
Καφετέρια-bar-disco στον Αρίλλα. Μέσα οι τηλεοράσεις έχουν συνέχεια αγγλικό ποδόσφαιρο αφού οι τουρίστες είναι κυρίως Βρετανοί. Να σημειωθεί ότι στην Κέρκυρα μένουν μόνιμα περίπου 5.000 Άγγλοι, κυρίως μεγάλης ηλικίας.
Η δύση του ηλίου στην Παραλία του Αρίλλα.
Το φεστιβάλ πραγματοποιείται τον Οκτώβριο για να παραταθεί η διάρκεια της προσέλευσης επισκεπτών και να ενισχυθεί η επιχειρηματικότητα της περιοχής. Ο κ. Καλούδης εξηγεί πως το «σκεπτικό ήταν να γίνει κάτι πάρα πολύ μεγάλο στην πόλη της Κέρκυρας. Βάλαμε μόνο εμείς οι παραγωγοί λεφτά όμως, οπότε δεν γινόταν να συνεχίσουμε και αποφασίσαμε να το κάνουμε μόνοι μας στο χωριό. Εν μέρει το έχουμε πετύχει να δουλέψουν οι περισσότεροι αλλά είμαστε ακόμα σε νηπιακό επίπεδο. Ωστόσο αυτό που έχει συμβεί είναι ότι άρχισαν όλοι οι φίλοι μας οι επιχειρηματίες να έρχονται και αυτοί εδώ. Το φεστιβάλ κρύβει πάρα πολλά μηνύματα και αξίες μέσα. Γαστρονομία, τοπικά προϊόντα, διασκέδαση, αγκάλιασμα δύο πολιτισμών. Είμαστε στο σημείο που τελειώνει η Ελλάδα.» Αν το δείτε από κοντά θα το καταλάβετε.
Η CO.ME.CO. συμμετέχει στο φεστιβάλ μαζί με τα αλλαντικά της. Ανήκει στην οικογένεια Λαβρανού που δραστηριοποιείται στην αγορά του κρέατος. Σήμα κατατεθέν της παραγωγής τους είναι το Νούμπουλο Φουμικάδο, ένα από τα πιο νόστιμα αλλαντικά που κυκλοφορούν εκεί έξω.
To κερκυραϊκό μιλφέιγ από το ζαχαροπλαστείο EMERAL. Η διαφορά του με τα υπόλοιπα είναι ότι έχει μια στρώση από μια μικρή φράουλα που μεγαλώνει μόνο στο νησί των Φαιάκων.
Ιταλοί μικροζυθοποιοί τσουγκράνε τα ποτήρια τους μαζί με τον Κλαύδιο Μουζακίτη (πρώτος από αριστερά). Κάθε χρόνο το φεστιβάλ έχει μια τιμώμενη χώρα. Το 2016 ήταν η Ιταλία, το 2017 θα είναι η Τσεχία. Αυτό σημαίνει ότι μικορζυθοποιοί επισκέπτονται την Κέρκυρα μαζί με την πραμάτεια τους. Αυτό το αλισβερίσι δεν γίνεται στην τύχη αφού η Κερκυραϊκή Μικροζυθοποιία έχει ως αρχή της να κάνει φίλους στο εξωτερικό ώστε ν΄αντλήσει συμβουλές από την εμπειρία τους και να κάνει πιο γνωστή την Κέρκυρα και ως ένα τόπο που παράγει ωραίες μπίρες. Φωτογραφία: Christoforos Korakianitis Photography & Digital Art & George Tsopoulos Photography
Ο ζυθοποιός Κλαύδιος Μουζακίτης.
Ο ζυθοποιός Κλαύδιος Μουζακίτης πέρασε από το σπιτική ζυθοποιία στη μεγάλη παραγωγή και μάλιστα στον τόπο του. Για να καταλάβεις πόσο έχει γίνει ένα με τη δουλειά του αρκεί να τον ακούσεις να περιγράφει πως τα τέσσερα συστατικά της μπίρας καταλήγουν μέσα σε τρεις και κάτι εβδομάδες να γίνονται αυτό το θρεπτικό προϊόν (αν καταναλώνεται υπεύθυνα) που έχουμε στο ποτήρι μας. Πως φιλτράρεται το νερό, για να συναντήσει τη βύνη και από εκεί να ενωθεί με την κατάλληλη ποικιλία του λυκίσκου ώστε στο τέλος να πάρει το δρόμο της, το χρώμα της και τη γεύση της ανάλογα με τη θερμοκρασία στην οποία θα γίνει το σμίξιμο με τη μαγιά. Στο τελευταίο στάδιο κρίνονται όλα. Και όταν λέμε όλα δείτε την ποικιλία γεύσεων της Corfu Beer ώστε να καταλάβετε.
Στο ζυθοποιείο της Corfu Beer η παράδοση δένει με την τεχνολογία. Ο Κλαύδιος Μουζακίτης φροντίζει με τη βοήθεια του υπολογιστή να μην χάσει ποτέ σε ποιότητα. Η Corfu είναι μια μπίρα που δεν έχει συντηρητικά οπότε πρέπει να συντηρείται στο ψυγείο και να καταναλώνεται σχετικά σύντομα.
Κυρία με παραδοσιακή φορεσιά στο χωριό Καβαλλουρί. Στο πλαίσιο του Corfu Beer Festival γίνονται επισκέψεις σε παραδοσιακά χωριά του νησιού όπου οι παραδοσιακοί σύλλογοι χαρίζουν στους φιλοξενούμενους ένα μπουκέτο από ήχους, χρώματα, γεύσεις και αρώματα της Κέρκυρας.
Μέλη του Παραδοσιακού Συλλόγου Καβαλλουρίου φωτογραφίζονται μέσα στην εκκλησία του χωριού.
H χορωδία εν δράσει. Η Κέρκυρα εκτός των άλλων είναι γνωστή για τις δεκάδες χορωδίες που δραστηριοποιούνται στο νησί. Κάθε χωριό ανεξάρτητα αν έχει δέκα ή εκατό κατοίκους έχει και τη δική του χορωδία.
Πρώτος ο πάτερ στο χορό, στο Καβαλλούρι.
Σε αυλή εκκλησίας στο χωριό Ραχτάδες.
Στους Ραχτάδες, ένα άλλο παραδοσιακό χωριό της Κέρκυρας μας περίμεναν οι κατσαρόλες με παραδοσιακές νοστιμιές.
Μια από αυτές είναι το ψάρι bianco, τοπική συνταγή της Κέρκυρας που συνδυάζεται άψογα με Corfu Weiss, ειδικά αν στάξεις μέσα και δύο, τρεις σταγόνες λεμόνι. Ο Σπύρος Καλούδης ισχυρίζεται πως προωθώντας αυτή τη συνύπαρξη σε διάφορα γαστρονομικά φεστιβάλ του εξωτερικού εκτόξευσε τις πωλήσεις του συγκεκριμένου πιάτου στην Κέρκυρα.
Περίτεχνο τέμπλο σε εκκλησία στους Ραχτάδες. Η Κέρκυρα που δεν έχει γνωρίσει τη σεισμική δραστηριότητα του υπόλοιπου Ιονίου διατηρεί ακόμα την αρχιτεκτονική των προηγούμενων αιώνων.
Ένα μνημείο αρχιτεκτονικής είναι η πόλη της Κέρκυρας. Με πάνω από 20.000 κατοίκους είναι η μεγαλύτερη σε πληθυσμό «παλιά πόλη» της Ελλάδας. Δεν έχει να ζηλέψει σε τίποτα τις αναγεννησιακές πόλεις της γειτονικής Ιταλίας αφού συνδυάζει το βενετσιάνικο με το αγγλικό στυλ αρχιτεκτονικής. Αξίζει να σημειωθεί πως η Κέρκυρα δεν γνώρισε ποτέ τουρκοκρατία οπότε το στοιχείο της «δύσης» υπερισχύει καθοριστικά αυτού της «ανατολής».
«Πολυκατοικία» στην Κέρκυρα #1.
Πολυκατοικία στην Κέρκυρα #2.
H ομάδα του Corfu Beer Festival σε πλήρη παράταξη. Βάλτε στο ημερολόγιο σας για το 2017. Από τις 27 Σεπτεμβρίου έως την 1η Οκτωβρίου στον Αρίλλα. Εκτός από τη μπίρα και το φαγητό θα έχετε την ευκαιρία να ακούσετε και μουσική από μεγάλα και μεγαλύτερα ονόματα του ελληνικού πενταγράμμου. Για παράδειγμα το 2016 είχε Χρήστο Δάντη, Βασίλη Καζόυλη, Πέννυ Μπαλτατζή, Idra Kayne, 48 Ώρες και πολλές μπάντες από όλη την Ελλάδα και την τιμώμενη χώρα Ιταλία. Του χρόνου σειρά έχει η μπιρομάνα Τσεχία. Φωτογραφία: Christoforos Korakianitis Photography & Digital Art & George Tsopoulos Photography
