Αν ήταν ταινία το καλοκαίρι μου θα ήταν το Δεν έχω ξεχάσει το περσινό καλοκαίρι γιατί η εποχή σηκώνει μικρά «εγκλήματα» που δεν ξεχνιούνται εύκολα. Ή το Καλοκαίρι με τη Μόνικα, για τον ίδιο λόγο πάνω- κάτω.
Και τραγούδι… το I Feel Electric, δαγκωτό.
https://www.youtube.com/watch?v=uQzYu5LnjSo
Το βιβλίο που θα πάρω φέτος είναι το Μάτι του Ψαριού της Λένας Κιτσοπούλου και Το Δίδυμο του Τζορτζ Πελεκάνος
Πάντα θα θυμάμαι το μπάνιο στην παραλία Μαρμάρι, Λακωνική Μάνη, όταν σηκώνει κύμα και η θάλασσα κάνει αγριάδες.
Και ότι ήθελα ν’ αγοράσω ένα σπίτι στην Αντίπαρο. Ακόμα θέλω.
Να ΄ταν μόνο μία φωτογραφία που μου θυμίζει πολλά καλά θα ‘μασταν. Βαριά κι ασήκωτη νοσταλγία με πιάνει με ένα άλμπουμ από διακοπές στη Σαντορίνη πριν 14 χρόνια.
Και η ανάμνηση που έχω σαν παιδί είναι διακοπές μακράς διάρκειας με τη μαμά στο εξοχικό στην Κερατέα, μπάνιο πρωί- απόγευμα, βουτιές από το βράχο, καταδύσεις με τον πατέρα μου τον ψαροντουφεκά, εμένα να τον τραβάω από το βατραχοπέδιλο όταν τον έβλεπα να κατεβαίνει στα πολύ βαθιά, τέτοια πράγματα.
Το πρώτο φιλί που έδωσα ήταν στον Αντρέα νομίζω σε μια παραλία στην Κερατέα, πρέπει να πήγαινα 4η δημοτικού. Αλλά έναν άλλον ήθελα εγώ εκείνο το καλοκαίρι, που τώρα πια δεν θυμάμαι πώς τον έλεγαν.
Πάντα στις διακοπές ήθελα να έχω αδέρφια. Δυο μήνες τον χρόνο μ’ έπιανε ο καημός που είμαι μοναχοπαίδι.
Αυτό που με εκνευρίζει είναι πως απαντώντας στις ερωτήσεις συνειδητοποιώ ότι έχω κενά μνήμης από πολλά καλοκαίρια.
Το 2000 είχα φάει 0 παγωτά και είχα κάνει 0 μπάνια γιατί είχα πάθει οξεία λοιμώδη μονοπυρήνωση και παραλίγο να τα κακαρώσω.
Οι σκορπιοί είναι αυτό που φοβάμαι πιο πολύ στην εξοχή.
Αν μου έχει μείνει στον ουρανίσκο ένα φαγητό αυτό ήταν στον Τάκη στο Λιμένι, αστακομακαρονάδα.
Το φρούτο του καλοκαιριού είναι το παγωμένο σύκο.
Γενικά στις διακοπές δεν πίνω πολύ. Αν θυμάμαι μια γερή παρενέργεια είναι τρία καλοκαίρια πίσω στην Ικαρία που παραλίγο να μας πάνε στο νοσοκομείο με τη φίλη μου τη Νίκη για κρίση νευρικού γέλιου. Άλλο να σ’το λέω κι άλλο να το βλέπεις.
Πάντα κοντοστέκομαι για λίγο στις διακοπές όταν πέφτει ιδέα για μεγάλο νησί. Δεν περνάω καλά στα μεγάλα νησιά, αφήστε με.
Το πρώτο πράγμα που κάνω όταν γυρίζω πίσω είναι δίαιτα. Πάντα βαρύ το φορτίο των διακοπών.
Αυτό που έχω κρατημένο στο σπίτι είναι έναν κατάλογο βουτηγμένο στη ζούλα από το Περγαλίδι στην Αμοργό, φανταστικός σαν περιοδικό των 70s. Το Περγαλίδι είναι ΤΟ μπαράκι στη Λαγκάδα.
Η απόφαση που παίρνω κάθε καλοκαίρι για το φθινόπωρο και δεν τηρώ ποτέ είναι να συνεχίσω τα μπάνια μέχρι να πέσουν οι πρώτες βροχές. Ε, ποτέ.
