Αν είσαι ένας μικρός Uberto Eco και αναζητείς τα semiotics σε όλες τις εκφάνσεις της ταπεινής καθημερινότητας, το πουκάμισο μπορεί να σε βοηθήσει, γιατί είναι το ρούχο που υπονοεί διακριτικά, με περισσότερη όμως αποτελεσματικότητα και συνομωτικό ύφος αυτά που φωνάζει το t-shirt. Ένα πουκάμισο σε κάνει καουμπόισσα που ακόμα και αυτή μελαγχολεί, σέξι βιβλιοθηκάριος, υπαινικτική μαθήτρια, ασυμβίβαστο ορμητικό Jersey Girl, μυστήριο ανδρόγυνο πλάσμα, βασίλισσα της ντίσκο (θα παίξεις με μεγάλους γιακάδες εκεί), γλυκόπικρη αναβιώτρια του grunge (εκεί θα παίξεις με το φάρδος). Το πουκάμισο είναι ένα ρούχο που ομορφαίνει, έχει και αυτά τα κουμπάκια που ποιες άλλες είναι οι συνδηλώσεις τους αν όχι ότι τα ξεκουμπώνεις αργά και τελετουργικά, και φοριέται με χίλιους τρόπους. Α, είναι και το αντρικό ρούχο που μπορεί να κορνιζάρει στο τζάκι του την ατάκα “φόρα κάτι καλό σήμερα, βάλε πουκάμισο”.

Σήμερα έχω τα πουκάμισα με την καλύτερη εφαρμογή (όπως έχω ξαναπεί σε σημείο που μπορεί και να έχετε σιχτιρίσει πολύ φοβάμαι), τα οποία είναι Guess, από τη φετινή συλλογή. Εγώ θα σας τα δείξω, και εσείς να θυμάστε πως έρχονται εκπτώσεις και να κάνετε τα κουμάντα σας.

Σε καρό έχουμε σχέδια με σημειολογία που ποικίλει από την Άγρια Δύση μέχρι το ευαίσθητο grunge songwriting του Σιάτλ (τα πιο φαρδιά) και το working class hero chic που τραγούδησε o Λένον (τα ντένιμ). Η συμβουλή για τα τζιν πουκάμισα που έχω να δώσω εντελώς υποκειμενικά και χωρίς να επικαλούμαι καμία ειδικότητα, είναι πως αν είσαι κορίτσι μπορείς να κάνεις ένα χαριτωμένο total look μόνο με ντένιμ, αν είσαι αγόρι καλύτερα όχι.

(Για το κοκκινάκι με τη μαύρη δαντέλα ας μη μιλήσω άλλο, κλωτσάω ελαφρά, με τη μύτη του παπουτσιού τη γραφικότητα. <3 )

Δεν μπορείς να πεις ότι δεν υπάρχει και ένα πουκαμισάκι πιο προσανατολισμένο στη κατεύθυνση “μόδα” παρά στο κάζουαλ, και είναι αυτό εδώ το animal print.

Και για εκείνες που περνάνε τον χειμώνα πιο βαριά, πουκαμισοπανωφόρι σε χρώμα στρατιωτικό, με στρασάκι να το σπάει. Σχεδόν διπολικό.

Ακολουθούν μερικά αντρικά, για να μην υπάρχει κανένα περιθώριο να κατηγορηθώ ότι δεν τιμώ την ουσία του κατεξοχήν unisex ρούχου. Κομμάτια καρό και ντένιμ, με τη σωστή εφαρμογή (θα το λέω για εμπέδωση, εμπεδώνετε εσείς ε; Μπράβο μπράβο) και επιλογή μεταξύ σχεδίων με μία τσέπη και με δύο τσέπες. Μη γελάτε, υπάρχουν αγόρια που έχουν κόλλημα με τις τσέπες. Το ντεγκραντέ/βρώμικο τζιν πουκάμισο είναι δύσκολο κομμάτι, αλλά μου αρέσει πάρα πολύ και αν είσαι τραγουδιστής μέταλ μπάντας πιστεύω θα το απογειώσεις.

Η Χρύσα Οικονομοπούλου γράφει τα πάντα για τη μοδα στο www.fashionism.gr