Το να μένουμε σε όμορφα σπίτια, σε χώρους που μας εκφράζουν είναι ιδανικό. Το να κινούμαστε σε έναν περιποιημένο δημόσιο χώρο που συντηρεί και ενισχύει τις αρχιτεκτονικές του αναφορές είναι κάτι παραπάνω από θεμιτό.
Όμως, σπάνια αναφερόμαστε στο ότι για όσους ασκούν ένα επάγγελμα «γραφείου», το να περνούν καθημερινά τις ώρες τους σ’ έναν ελκυστικό χώρο, που έχει αισθητική και είναι συνάμα λειτουργικός, αποτελεί κίνητρο. Πόσο μάλλον όταν έχεις την τύχη να εργάζεσαι σε ένα χώρο με θέα σε μια πλατεία του κέντρου της Αθήνας, σε ένα παλιό γραφείο που διαμορφώθηκε προκειμένου να εξυπηρετεί τις σημερινές ανάγκες.
Πρόσφατα ένα τέτοιο έργο ανέλαβε το αρχιτεκτονικό γραφείο Taf architects. Πρόκειται για ένα μικρό γραφείο 20 τετραγωνικών μέτρων, στον πρώτο όροφο ενός κτιρίου που αρχικά σχεδίασε ο αρχιτέκτονας Σπύρος Στάικος και κατασκευάστηκε το 1959 στην οδό Δραγατσανίου.
Ο χώρος του φέρει όλα τα χαρακτηριστικά των κτιρίων γραφείων της δεκαετίας του ’50 και του κλασικίζοντος μοντερνισμού ενώ λόγω της θέσης του διαθέτει εκπληκτική θέα στην Πλατεία Κλαυθμώνος.
«To διαμέρισμα, αντιπροσωπευτικό δείγμα του τύπου “γραφείου – κουτιού” της εποχής, χρειαζόταν να μεταλλαχτεί, ώστε να εξυπηρετεί απόλυτα τις ανάγκες ενός σύγχρονου μεταφραστικού – δικηγορικού γραφείου. Βασικό ζητούμενο της μελέτης ήταν η επίτευξη της αίσθησης μεγαλύτερου χώρου, αλλά και η χωρική διάκριση των λειτουργιών», εξηγεί ο Λευτέρης Τσολάκης των Taf architects που μαζί με την Pure Made η οποία ανέλαβε την κατασκευή ολοκλήρωσαν το έργο.
Για την επίτευξη των παραπάνω στόχων, η μελέτη κατέληξε στη δημιουργία ενός κεντρικού πολυδιαδραστικού επίπλου που θα λειτουργεί ως διαχωριστικός «τοίχος» για τον προθάλαμο και το γραφείο ενώ παράλληλα θα καλύπτει και βασικές λειτουργικές ανάγκες με τη δημιουργία βιβλιοθήκης και χώρων αποθήκευσης. Η κλίση του επίπλου αυτού εντείνει την προοπτική του χώρου προς τα παράθυρα «φέρνοντας» την πλατεία πιο κοντά στο γραφείο.
Μέρος του επίπλου είναι το πάσο που διαθέτει ράφια και κατακόρυφες περσίδες, που επιτρέπει στον επισκέπτη να του αποκαλύπτεται ο χώρος του γραφείου σταδιακά κάνοντας τον διαχωρισμό ιδιωτικού – δημοσίου σαφή αλλά ήπιο.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο προθάλαμος. Προκειμένου να διαφοροποιείται εντελώς από το υπόλοιπο γραφείο και να δημιουργείται η αντίληψη της εισχώρησης ενός μικρού χώρου μέσα σε έναν μεγαλύτερο, ο χώρος του προθαλάμου διαμορφώθηκε σε χαμηλότερο ύψος από το υπόλοιπο γραφείο και βάφτηκε σε έντονο κίτρινο χρώμα.
Για να ενταθεί η εντύπωση του αυξημένου όγκου, προστέθηκαν περιμετρικά στον κυρίως χώρο του γραφείου μια «ζωοφόρος» από καθρέπτες με αποτέλεσμα να δημιουργείται η ψευδαίσθηση ότι το γραφείο αποτελεί μέρος ενός μεγαλυτέρου συνόλου γραφείων. Επίσης, ο προθάλαμος εξοπλίστηκε με αναδιπλούμενο καναπέ και ο κυρίως χώρος με αναδιπλούμενη επιφάνεια εργασίας για την εξυπηρέτηση πρόσθετων εκτάκτων λειτουργικών αναγκών.
Όσο για τον κύριο χώρο, κεντρική θέση κατέχει το γραφείο της ιδιοκτήτριας που φωτίζεται από άπλετο φυσικό φωτισμό και βρίσκεται πάνω σε οδηγό με ρόδες για να μετακινείται εύκολα στο κέντρο της αίθουσας και να μετατρέπεται από προσωπική θέση εργασίας σε τραπέζι συνεδριάσεων.
Περισσότερες πληροφορίες για το αρχιτεκτονικό γραφείο Taf architects θα βρείτε εδώ.
