Πρόκειται για έναν μοναδικό συνδυασμό κατοικίας και ενός οικιακού ζυθοποιείου, ένα διαμέρισμα σχεδιασμένο από τον αρχιτέκτονα Ιωάννη Εξάρχου.
Η παλαιά αισθητική του διαμερίσματος -το οποίο είχε ανακαινιστεί προ 40 ετών- με τα σκουρόχρωμα ξύλα, τους ρελιέφ τοίχους και το πέτρινο δάπεδο ήταν ξεπερασμένη και είχε κουράσει τους κατοίκους του, όπως εξηγεί ο αρχιτέκτονας. «Η νέα τάξη όφειλε να φέρει ηρεμία στο εσωτερικό, φυσικό φως και λειτουργικότητα».
Ένας πρώην ανοιχτός χώρος στο υπερυψωμένο επίπεδο της κατοικίας μετατράπηκε σε δεύτερο υπνοδωμάτιο που έλειπε στην προηγούμενη διάταξη με την προσθήκη τριών επάλληλων πανέλων. Πίσω από τα πανέλα τοποθετήθηκε ένα γραφείο με όλα τα απαραίτητα για την τηλεργασία.
«Η μετακίνηση των πανέλων σε διαφορετικές θέσεις προσδίδει μία πολυχρηστικότητα στο εσωτερικό, άλλοτε εντείνοντας την χωρική αίσθηση, το βάθος και το φυσικό φως και άλλοτε περιορίζοντας το βλέμμα και τις φυγές ανάλογα με τις ανάγκες».
Για το παιδικό δωμάτιο σχεδιάστηκαν κρεβάτια και ένας πάγκος εργασίας. Παράλληλα, η άριστη ξυλεία pitch pine από τα δοκάρια επαναχρησιμοποιήθηκε για την κατασκευή επίπλων όπως το τραπέζι, το καθιστικό και ο πάγκος εργασίας.
«Οι τοίχοι έγιναν επίπεδοι και βάφτηκαν λευκοί, το πέτρινο δάπεδο καλύφτηκε με μία λεπτή γκρίζα επιφάνεια ενώ την θέση των σκουρόχρωμων ξύλων πήραν οι φυσικές αποχρώσεις της ξυλείας οι οποίες εξαπλώθηκαν και εναρμονίστηκαν με τις επιφάνειες από κόντρα πλακέ με καπλαμά πεύκου στις ξύλινες κατασκευές του σπιτιού», όπως περιγράφει τον σχεδιασμό και την ανανέωση του διαμερίσματος ο Ιωάννης Εξάρχου.
Περιστασιακά, κατά την ζυθοποίηση, το καθιστικό μετατρέπεται σε ένα προσωρινό χημικό εργαστήριο με τα κινητά μέρη του συγκροτήματος να παίρνουν διαφορετικές θέσεις στον χώρο.
