Σεντούκια της γιαγιάς και στοιχεία του σήμερα, σε μια κατοικία του 1900 στα Χανιά

Ένα σπίτι του 1900 σε μια παραλιακή περιοχή των Χανίων, παλαιά κατοικία της γιαγιάς που πέρασε στα χέρια της νέας γενιάς, ανακαινίστηκε και μετατράπηκε σε δύο μικρές αλλά ιδανικά σχεδιασμένες μεζονέτες από την αρχιτέκτονα Georgina Andrei που ζει και εργάζεται στα Χανιά.

Ο κύριος στόχος του σχεδιασμού ήταν ένας αρμονικός συνδυασμός παρελθόντος και παρόντος, με σεβασμό στην ιστορική σημασία του σπιτιού.

Το σπίτι χωρίστηκε στα δύο και σε κάθε διαμέρισμα ενσωματώθηκαν μεταλλικές σκάλες, οι οποίες προσφέρουν λειτουργικότητα και επιτρέπουν στο φυσικό φως να περάσει στο ισόγειο.

Στο πλαίσιο της ανακαίνισης, αφαιρέθηκε ο σοβάς στο εσωτερικό για να αποκαλυφθούν οι αρχικοί πέτρινοι τοίχοι, και τα παλιά ξύλινα παράθυρα αντικαταστάθηκαν από νέα αλουμινίου που διατηρούν την αρχική όψη.

Τα ισόγεια αποτελούνται πλέον από έναν εννιαίο χώρο που περιλαμβάνει καθιστικό, μια ανοιχτή κουζίνα και μπάνιο.

Παλιά ξύλινα σεντούκια που βρέθηκαν στο ακίνητο επαναχρησιμοποιήθηκαν ως αποθηκευτικές μονάδες ή μετατράπηκαν σε τραπεζάκια, και μαζί με κάποια ακόμα παραδοσιακά αντικείμενα διατηρούν τις αναμνήσεις σε ένα νέο ξεκίνημα.

Στοιχεία της πέτρινης τοιχοποιίας και οι χαρακτηριστικές εσοχές της κρητικής αρχιτεκτονικής αναδείχθηκαν για να δώσουν τον τόνο.

Ο επάνω όροφος κάθε διαμερίσματος έχει μετατραπεί σε ανοιχτό υπνοδωμάτιο, με τον νιπτήρα  σε κοινή θέα δημιουργώντας μια αίσθηση ρευστότητας και συνέχειας σε όλο τον χώρο.

Αποτίοντας φόρο τιμής στην αγάπη της γιαγιάς του ιδιοκτήτη για τον Vermeer, αντίγραφα ενσωματώθηκαν στον χώρο, κομψοτεχνώντας τους τοίχους. 

Οι σκάλες οδηγούν στη μικρή βεράντα για πρωινό καφέ με μια δόση θάλασσας.

Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για την αρχιτέκτονα εδώ