Πήγαινε πιες ένα ποτό. Αν δεν έχεις γένια, θα νιώσεις λίγο περίεργα. Δε λέμε να ‘σαι ο Tom Hanks στο Ναυαγό ή ο Ψαραντώνης – μιλάμε για γένια έστω τριών ημερών. Εναλλακτικοί, γιάπηδες, χίψτερ με παράξενα γυαλιά, εγώ, εσύ, τύποι με φόρμες, τύποι με γραβάτες, τύποι με στριφτά τσιγάρα που βλέπουν το μέλλον στα μάτια του Τσίπρα… Εννιά στους δέκα άντρες κάτω των σαράντα πέντε έχουν τσακωθεί με το ξυραφάκι – και ο τσακωμός διαρκεί άλλοτε κάποιες μέρες κι άλλοτε χρόνια ολόκληρα.
Έξω δεν είναι τόσο έντονο το φαινόμενο. Οι Έλληνες ως γνωστόν κουβαλάμε ένα ανείπωτο κόμπλεξ με την αρρενωπότητά μας κι έτσι τα γένια όλο και πληθαίνουν. Λίγο ο στρατός που κάποτε μας καταπίεσε ανεπανόρθωτα, λίγο η βαρεμάρα του πρωινού ritual, λίγο το προγούλι που πρέπει να κρυφτεί και λίγο αυτή η ανερμήνευτα ακαταμάχητη γοητεία ενός τριχωτού προσώπου (;), εκατοντάδες χιλιάδες αντρών ακολουθούν την τάση, την μαζικότερη όπως εξελίσσεται αντρική τάση των 10’s.
Δεν είναι και πολύ σοβαρό το ζήτημα, εντάξει. Για κάποιους πάντως τείνει να γίνει: Σύμφωνα με στοιχεία που παραχώρησε η εταιρία στατιστικής έρευνας Nielsen για τις ανάγκες πρόσφατου ρεπορτάζ της Καθημερινής, οι συσκευασίες αφρών ξυρίσματος που πωλήθηκαν μέσω των σούπερ μάρκετ στην Ελλάδα έπεσαν από 2.422.583 το 2011 σε 2.269.551 το 2012 και 2.162.181 το 2013 (ποσοστιαία μεταβολή 6,3% και 4,7%).Η τάση αποδίδεται τόσο στη μόδα όσο και στο κόστος του ξυρίσματος (αν δεν έχεις μία, κόβεις από παντού), ενώ έχει αυξηθεί και η ανεκτικότητα των επιχειρήσεων στο αξύριστο στυλ. Επιπλέον, η εξέλιξη της τεχνολογίας βελτιώνει τις λεπίδες ώστε να μη χρειάζονται τόσο συχνά αλλαγή (αν δεν έχεις μία, αργείς να αλλάξεις και λεπίδα).
οι συσκευασίες αφρών ξυρίσματος που πωλήθηκαν μέσω των σούπερ μάρκετ στην Ελλάδα έπεσαν από 2.422.583 το 2011 σε 2.162.181 το 2013
Oι γυναίκες πάντως το ενθαρρύνουν, το απαιτούν ενίοτε. «Τα γένια για μένα είναι προϋπόθεση» παραδέχεται η Χρύσα, 33 ετών. «Είναι το πρώτο ορατό σημάδι ότι έχεις απέναντί σου έναν ενήλικο άντρα και όχι ένα παιδί, με όλα όσα συνεπάγεται αυτό. Μέχρι να αντιληφθείς βέβαια ότι τα ράσα δεν κάνουν τον παπά… Μη σου πω ότι εμένα μου άρεσαν και οι παπάδες όταν ήμουν μικρή. Οι καλόγεροι ειδικά. Είχα πάει στο Τρίκορφο, στους παπαροκάδες στην εφηβεία μου με τους γονείς μου κι έφυγα κολασμένη». Η Μαρία, 19 ετών, θυμάται τον φίλο της στο σχολείο να στεναχωριέται: «Όταν ξυριζόταν, του έλεγαν “καλά, ακόμα να βγάλεις γένια;”. Όταν τα άφηνε, “τι είναι αυτό του χνούδι ρε φίλε;”. Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα δηλαδή… Γενικά πάντως τα αγόρια με γένια μου αρέσουν κι εμένα περισσότερο, πρέπει να πω. «Φαίνονται πιο κουλ τύποι, λες μπορεί να είναι μουσικοί ή ζωγράφοι, έχουν κάτι…».
Ψάχνοντας τους κατάλληλους ανθρώπους να τοποθετηθούν επί του θέματος και να ευλογήσουν και λίγο τα γένια τους, απευθυνθήκαμε στους Beard Appreciation Society. Είναι ο Π. και ο Κ., ιδρυτικά μέλη της ελληνικής κοινότητας εκτίμησης της γενειάδας – από τις πολλές που υπάρχουν στον κόσμο. Με τη βοήθεια του Θεού (που ως γνωστόν επίσης έχει γένια) και τη δική μας (που ως γνωστόν στηρίζουμε και επιβραβεύουμε τέτοιες σημαντικές προσπάθειες), σε λίγες μέρες θα αγγίξουν στο facebook τα 2.000 μέλη. Ας τους ακούσουμε…
Πότε «ιδρύθηκε» το Beard Appreciation Society;
Π: Ιδρύθηκε τον Σεπτέμβρη του 2011, ως φόρος τιμής σε κάτι που σύντομα επρόκειτο να χαθεί (θα ξυριζόμουν αναγκαστικά για να μπω στο στρατό), αλλά μετατράπηκε αμέσως σε τόπο εκτίμησης στο κύρος και την αρρενωπότητα που προσδίδει το μούσι σε κάθε ανδρικό πρόσωπο.
Κ: Να πούμε ότι το BAS έχει στόχο να καταπολεμήσει τον ρατσισμό απέναντι στα μούσια και να επικοινωνήσει μούσια ανά τον κόσμο μεταξύ τους. Το 2011 που ξεκινήσαμε οι μουσάτοι ακόμα διώκονταν από τις γυναίκες ανά την υφήλιο, και υπέστησαν πολλά βασανιστήρια. Ήμασταν κάτι σαν μασόνοι, αλλά με μούσια. Ήμασταν μουσόνοι.
Έχετε βγάλει γκόμενα μέχρι στιγμής μέσα από το γκρουπ;
Π: Όχι, δεν έτυχε και δεν είναι αυτοσκοπός. Αλλά έχουμε πολλές γυναίκες μέλη που συμμετέχουν ενεργά με αναρτήσεις των αγαπημένων τους μουσιών ή αρσενικών ινδαλμάτων με μούσι.
Κ: Εγώ και τις τρεις γυναίκες με τις οποίες έχω κάνει ολοκληρωμένη σχέση, απο εκεί τις γνώρισα…
Γιατί άφησαν όλοι οι Έλληνες από 18 έως 45 γένια;
Π: Είναι σίγουρα μια μόδα όπως πολλές. Θα περάσει και θα μείνουν μόνο οι αληθινές και αδιαμφισβήτητες γενειάδες. Το γκρουπ πάντως προϋπήρξε της μόδας αυτής και θα συνεχίσει να υπάρχει και μετά. Εξάλλου βλέπουμε κι άλλα αντίστοιχα γκρουπ στον κόσμο, οπότε δεν είναι κάτι το πρόσκαιρο ή αποκλειστικά ελληνικό.
Κ: Σύμφωνα με ανακριβή στατιστικά που διάβασα στο ίντερνετ, όταν έχεις μούσι τείνουν να σου συμβούν πιο συναρπαστικά πράγματα απ’ όταν δεν έχεις. Ποιος δε θέλει να βγει έξω «για μια μπύρα» και τελικά να καταλήξει ημίγυμνος στη Σιβηρία παρέα με αγνώστους, μια αρκούδα, ναρκωτικά, όπλα και γκόμενες;
Θα κάνατε ποτέ στενή παρέα με έναν μη γενειοφόρο;
Π: Ναι φυσικά, αρκεί να αποδέχεται την κατωτερότητά του και να θρέφει σεβασμό για όσους έχουν μούσι.
Κ: Δεν είμαστε ρατσιστές όπως οι Κινέζοι. Λειτουργούμε ιεραποστολικά. Πρέπει να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη τους, και σιγά-σιγά να τους πείσουμε να αφήσουν μούσια, ή έστω κάπου-κάπως τρίχες στη μούρη τους.
Μπορεί ένας άντρας χωρίς γένια να είναι ευτυχισμένος;
Π: Αν το πάρεις με την έννοια ότι μοιάζει με μικρό παιδί και ότι στην παιδική ηλικία ήμασταν πιο ανέμελοι, τότε ίσως ναι. Η γενειάδα φέρει ευθύνη. Κι όπως κάθε ευθύνη, συνοδεύεται από χαρές αλλά και από λύπες. Το θέμα είναι αν είσαι αρκετά άντρας για να το επωμιστείς.
Κ: Όχι, δε μπορεί. Όπου και να πάει, ό,τι και να κάνει, θα ανακαλύψει πως κάποιος μουσάτος κάνει το ίδιο πράγμα με αυτόν – αλλά καλύτερα. Και σ’ αυτό βοηθά μόνο ένα πράγμα: το μούσι. Οπότε όχι, χρειάζεσαι οπωσδήποτε τρίχες στο πηγούνι. Πώς θα σκεφτείς; Πώς θα πέσεις σε περισυλλογή; Τι θα ξύνεις ενώ σκέφτεσαι; Απλά δεν γίνεται. Κατηγορηματικά όχι.
Όταν μένουν ψιχουλάκια ή σάλτσες στα μούσια, δεν είναι πρόβλημα;
Π: Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. Είναι ένδειξη καλοζωίας, πίστης στον εαυτό μας και αδιαφορίας για την εικόνα μας στον κοινωνικό περίγυρο. Επιπλέον, μας θυμίζει για ώρες το ωραίο φαγητό που σαν άντρες απολαύσαμε νωρίτερα και το πόσο μας άξιζε.
Κ: Εάν ένα πούλμαν πάει για πικ-νικ στην έρημο και μείνει από βενζίνη, ξες ποιος θα πεθάνει τελευταίος; Ο μουσάτος! Ξες γιατί; Γιατί έχει ψιχουλάκια και σάλτσες στα μούσια ή στο μουστάκι, προς άμεση κατανάλωση. Δεν είναι πρόβλημα. Είναι δώρο Θεού.
πάντα ηρεμώ, γιατί στη βόλτα μου θα συναντήσω κάποιον μουσάτο. Θα κοιταχτούμε, θα χαμογελάσουμε ο ένας στον άλλον. Και τότε αυτός ξέρει. Ξέρει πως το μούσι του μου έφτιαξε τη μέρα, και πως όταν κι αυτός αισθανθεί άσχημα, ένα άλλο μούσι θα φτιάξει τη δική του.
«Ένα μούσι δίνει θαλπωρή σε μια γυναίκα» έχετε δηλώσει εμφατικά. Σας έχει ευχαριστήσει ποτέ μια γυναίκα ειδικά για το μούσι που της προσφέρατε;
Π: Ναι έχω λάβει θετικά σχόλια από γυναίκες, αλλά και από άντρες. Το μούσι είναι ερωτογενής ζώνη για τις γυναίκες. Τους αρέσει να το πασπατεύουν και να το εκθειάζουν. Όποια γυναίκα αγαπά τα γένια είναι ώριμη, ευτυχισμένη, κατασταλαγμένη.
Κ: Όντας μεγαλύτερος οπαδός του μύστακος προσωπικά, έχω δεχθεί συχνά ευχαριστίες για την αίσθηση που προσφέρω την ώρα του φιλιού με μια εκπρόσωπο του άλλου φύλου – λένε πως γαργαλιούνται. Οι τρεις πρώην που σας έλεγα, γελούσαν όταν φιλιόμασταν.
Έχει ειπωθεί ότι σε στέκια χαλαρής ατμόσφαιρας και αριστερίζουσας νοοτροπίας θα πρέπει να απαγορεύεται η είσοδος στους μη γενειοφόρους, διότι χαλούν το κλίμα και δημιουργούν μια άσχημη εικόνα. Συμφωνείτε;
Π: Οι μη γενειοφόροι δημιουργούν άσχημη εικόνα σε οποιοδήποτε μέρος. Δε χρειάζεται να απαγορευθεί η είσοδός τους αρκεί, όπως είπαμε και πριν, να έχουν αίσθηση της κατωτερότητάς τους και να γνωρίζουν ότι ο λόγος τους δεν μετράει. Είμαστε κατά των απαγορεύσεων κι έτσι κι αλλιώς το πράγμα, όπως βλέπετε, λειτούργει από μόνο του ως φυσική εξέλιξη. Είναι θέμα αυτογνωσίας.
Κ: Συμφωνώ αρκετά. Προκαλούν έναν απροσδιόριστο πανικό, που δε ταιριάζει σε στέκια χαλαρής ατμόσφαιρας και αριστερίζουσας νοοτροπίας. ο Αλεξάντερ Πούστιν είχε φαβορίτες. ο Μιχαήλ Μπακούριν είχε μούσι. Ο Βλαδιμηρος Ξεπλένιν ειχε μουστάκι. Ο Βλαδίμηρος Κυριακίδης δεν έχει τίποτα. Κάτι δείχνει όλο αυτό…
Υπάρχουν συγκεκριμένες ονομασίες στα γένια;
Π: Υπάρχουν διάφορα είδη, ναι. Και υπάρχουν αποδεκτά και μη. Για παράδειγμα, το γνωστό δαπίτικο/πασπίτικο ή κυπριακό (εντέχνως ξυρισμένο στα δύο χιλιοστά, με κοφτές γραμμές), δεν είναι διόλου αποδεκτό ούτε οπτικά ούτε και όσον αφορά αυτό που εκπροσωπεί. Δεν είναι καν μούσι. Επίσης, το goatee γνωστό και ως μούσι του Σατανά) αντιπροσωπεύει το Κακό και είναι αποδεκτό σε πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις, αλλά σε γενικές γραμμές κατακριτέο. Τώρα από επικά μούσια υπάρχει πληθώρα: Του μάγου, του ξυλοκόπου, του φιλοσόφου, του αντάρτη, το stonerάδικο, το αρχαιοελληνικό, το βασιλικό, κ.ά.
Κ: Υπάρχει επίσης του άστεγου, που είναι το τεσσάρων χρόνων και απεριποίητο, το Άγγλος Ναύαρχος με τις cool φαβορίτες που παραπέμπουν σε παλαιές εποχές, το rapestache με τα μουστάκια του παιδεραστή που παραπέμπουν σε νέες φυλακές κ.α.
Αν είχατε για πάντα ένα μούσι πάνω σας, θα διαλέγατε αυτό του Chuck Norris ή του Ιησού από τη Ναζαρέτ;
Π: Θα διάλεγα αυτό του Ιησού γιατί, εκτός του ότι είναι πιο ωραίο, το μούσι αυτό δίδαξε στον κόσμο την αγάπη και νίκησε το θάνατο, ενώ τον Chuck Norris τον έδειρε ακόμα και ο άμουσος Bruce Lee. Για την ιστορία. Αυτό βέβαια οφείλεται κατά πάσα πιθανότητα στο ότι τότε ούτε ο Chuck Norris είχε μούσι. Επίσης Jesus saves, but he never shaves!
Κ: Δύσκολη ερώτηση. μάλλον θα διάλεγα του Τσακ, γιατί όλοι ξέρουμε ότι ο Τζιζους είναι κουλ, αλλά ο Τσακ κουλότερος.
Έρχονται ποτέ στιγμές που λέτε «αν δεν είχα τα γένια μου, τι θα ήμουν στη γη»;
Π: Ναι. Και η απάντηση είναι πάντα η ίδια. Θα ήμουν μια ασημαντότητα χωρίς καμία υπόσταση και λόγο στην κοινωνία. Θα ήμουν για πάντα το μικρό παιδί που κάθεται στη γωνία και δεν το παίζει κανείς. Θα έχανα σε σοφία, σε ήθος και σε εμπιστοσύνη και θα ήμουν μονίμως πολλά σκαλιά πιο κάτω από την ιδανική εικόνα ενός άνδρα.
Κ: Όλοι έχουμε τα υπαρξιακά μας. «Ποιος είμαι;» «Πού πάω;» «Μπορούν τα περιστέρια να δώσουν high-5;» Όποτε με πιάνουν οι μαύρες μου, κάνω μια βόλτα για να σκεφτώ και να ηρεμήσω. Και πάντα ηρεμώ, γιατί στη βόλτα μου θα συναντήσω κάποιον μουσάτο. Θα κοιταχτούμε, θα χαμογελάσουμε ο ένας στον άλλον. Και τότε αυτός ξέρει. Ξέρει πως το μούσι του μου έφτιαξε τη μέρα, και πως όταν κι αυτός αισθανθεί άσχημα, ένα άλλο μούσι θα φτιάξει τη δική του.
ΙΝFO
Γίνετε μέλος του BAS και ενημερωθείτε για τα events που διοργανώνονται κατά καιρούς στο www.facebook.com/groups/beardappreciationsociety. Οι Π. και Κ. είναι επίσης διαχειριστές του αντίστοιχου γκρουπ για τα μουστάκια (www.facebook.com/groups/moustacheappreciationgroup).
