Στην περιοχή των Εξαρχείων, απέναντι από το ερειπωμένο σπίτι του Ναπολέοντα Λαπαθιώτη, βρίσκεται μια μικρή, λιτή πολυκατοικία του 1940, με μια σιδερένια πόρτα και μια μαρμάρινη σκάλα που χαρακτηρίζουν τα κτίρια αυτής της εποχής. Στο παραμελημένο στούντιο ενός σκηνοθέτη στον πρώτο όροφο του κτιρίου, το αρχιτεκτονικό γραφείο 3 φαντάστηκε το νέο χώρο για το γραφείο του.
Δεν ήταν μόνο το εσωτερικό με τα περιποιημένα δάπεδα και τα ψηλά ταβάνια που κέντρισε το ενδιαφέρον της Νικολέττα Δρίτσα και της Χριστίνας Πλαΐνη, ήταν κυρίως η αμεσότητα, η επαφή του κτιρίου με την οδό Οικονόμου. Οι δύο μικροί εξώστες της πρόσοψης είναι παρατηρητήρια, από τα οποία βιώνουν τη γειτονιά σε μικρή κλίμακα, όπως οι ίδιες εξηγούν.
Σε κάθε έργο, για το αρχιτεκτονικό γραφείο 3, προτεραιότητες στον σχεδιασμό είναι η αρμονική σχέση του κτίσματος με την τοποθεσία, η σκηνοθεσία των διαδρομών στην αλληλουχία των χώρων και η εξημέρωση των υλικών που επιλέγονται για ένα άρτιο αισθητικό αποτέλεσμα. Στην περίπτωση του γραφείου τους «η ανάδειξη και επανάχρηση ενός παλιού διαμερίσματος, ήταν για εμάς μια ιδιαίτερα γοητευτική προοπτική. Η καλή κατάσταση του κτιρίου έκανε κάτι τέτοιο εφικτό, καθώς με ένα σχετικά χαμηλό προϋπολογισμό μπορέσαμε να διαμορφώσουμε τους χώρους του μικρού μας γραφείου».
Η κάτοψη του χώρου ήταν ιδανική για εκείνες και γι’ αυτό που ήθελαν να δημιουργήσουν: ένας ευρύχωρος χώρος υποδοχής, και δύο άνετοι χώροι συνεργασίας που βλέπουν στο δρόμο, στους οποίους τοποθετήθηκαν στρογγυλά γραφεία μεγάλης διαμέτρου, ώστε οι ομάδες να εργάζονται κυκλικά στο χώρο. Στον ένα από τους δύο βρίσκεται και το τραπέζι των συναντήσεων, με άμεση πρόσβαση στην είσοδο.
Με μεγάλη αγάπη, όπως λένε, για τα υλικά των πατωμάτων και τις λεπτομέρειες των οροφών -που αποκαταστάθηκαν και τονίστηκαν χρωματικά- «οι επεμβάσεις μας αφορούσαν εκτός από τα νέα απαραίτητα δίκτυα, τον σχεδιασμό βιβλιοθηκών: Στο χώρο δεσπόζει μια μεγάλη μεταλλική κατασκευή, που σχεδιάστηκε για να φιλοξενεί αρχεία, μακέτες και δείγματα υλικών. Το φυσικό χρώμα του σίδερου δέθηκε με μια χρωματική παλέτα που χρησιμοποιήθηκε στους χώρους, ύστερα από πληθώρα δειγμάτων και με χαρακτηριστική απουσία του λευκού. Για την όψη επιλέξαμε ένα ενιαίο σκούρο χρώμα, που σε συνδυασμό με τα μαύρα σιδηρικά αναδεικνύει την απλότητα του κτιρίου, και λειτουργεί ως φόντο για το graffiti που έχει υλοποιηθεί από τον γνωστό street artist WD».
Το αρχιτεκτονικό γραφείο 3 λειτουργεί από μια μικρή αρχιτεκτονική ομάδα που σχηματίσθηκε το 2004 με έδρα στα Εξάρχεια. Αρχή του γραφείου είναι να καταπιάνεται με την εξάντληση των -οικονομικά εφικτών- δυνατοτήτων ενός έργου, με προσοχή στη σύνθεση και στη λεπτομέρεια. Εκπαιδεύτηκαν στον τομέα τους στη δεκαετία του ’90 και οι αναφορές τους προέρχονται από τα σύγχρονα ρεύματα της αρχιτεκτονικής, παρ’ όλα αυτά η Νικολέττα Δρίτσα και η Χριστίνα Πλαΐνη επιμένουν σε διαχρονικές αξίες που αφορούν την ποιότητα και δεν εμπίπτουν απαραίτητα σε ρεύματα.
Περισσότερες πληροφορίες για το αρχιτεκτονικό γραφείο 3 θα βρείτε εδώ.
