Στο iOS 9 και τις νέες του λειτουργίες έχουμε αναφερθεί ξανά μέσα από την Popaganda. Η νέα έκδοση του λειτουργικού της Apple βέβαια, φέρνει μαζί της τόσα νέα πράγματα, μικρά και μεγάλα, που θα μπορούσαμε να ασχολούμαστε με την πάρτη της για μέρες συνεχόμενα. Μία απ’ αυτές τις μεγάλες τεράστιες αλλαγές που επιφέρει το iOS 9 και που για κάποιο λόγο έχει περάσει στα ψιλά, είναι η επίσημη υποστήριξη ad blockers, μία κίνηση που, σε περίπτωση που δεν το έχετε αντιληφθεί, είναι ικανή να αλλάξει το ίντερνετ ολόκληρο! Και δεν υπερβάλουμε.
First things first: τι είναι ένα ad blocker; Πρόκειται για ένα πρόγραμμα, συνήθως πρόσθετο (add on) ενός browser ή μέρος ενός firewall/antivirus, που μπλοκάρει τις διαφημίσεις από τα sites που επισκέπτεται ο χρήστης, χαρίζοντάς του μία “ad-free” εμπειρία πλοήγησης στο διαδίκτυο. Μέχρι τώρα η χρήση των ad blockers δεν ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη. Ναι μεν μπορεί να μην εμπεριέχει κάποια ιδιαίτερη δυσκολία αφού η όλη λειτουργία του λογισμικού είναι πλήρως αυτοματοποιημένη, ωστόσο το ad blocker ήταν πολύ έξω από την κουλτούρα και τη φιλοσοφία του casual χρήστη ενός υπολογιστή ή του «σέρφερ» του διαδικτύου τέλος πάντων. Μέχρι που ήρθε η Apple.
Με το iOS 9, η εταιρεία από το Κουπερτίνο καθιστά δυνατή τη διανομή μέσω του App Store και φυσικά τη χρήση προγραμμάτων τύπου ad blocker. Ήδη οι πρώτες υλοποιήσεις έχουν κάνει την εμφάνισή τους και κρίνοντας από τις θέσεις τους στα charts του App Store, τα πάνε περίφημα: ο βαθμός στον οποίο τις έχει «αγκαλιάσει» ο κόσμος, καταδεικνύει και το πόσο πολύ εν τέλει τις είχε ανάγκη –και ακόμα είναι νωρίς, περιμένετε να δείτε τι έχει να γίνει εν καιρώ. Από τη μία ένα ad blocker προσφέρει μια καθαρότερη εμπειρία πλοήγησης στο διαδίκτυο χωρίς τα ενοχλητικά popups, τα πολύχρωμα σε βαθμό επιληψίας banners και τις πάσης φύσεως διαφημίσεις και αυτό είναι κάτι θετικό. Από την άλλη όμως, με τον τρόπο αυτό σκοτώνεται η παραγωγή περιεχομένου σε ολόκληρο το ίντερνετ!
Η εικόνα των charts του App Store λίγο μετά το λανσάρισμα των πρώτων ad blockers. Η ζήτηση που είχαν, όπως μπορείτε να δείτε, είναι αν μη τι άλλο εντυπωσιακή…
Σκεφτείτε το λίγο: όταν ένα site προσφέρει σε εμάς, τους επισκέπτες του το περιεχόμενό του δωρεάν, από πού περιμένει να βγάλει χρήματα; Από τις διαφημίσεις ντε! Αυτό που πουλάει δεν είναι το περιεχόμενό του αυτό καθαυτό αλλά τα «μάτια» που το βλέπουν –στις εταιρείες που διαφημίζονται στις σελίδες του. Οι επιδόσεις των διαφημίσεων αυτών (banners, popups, βίντεο κλπ) μετριούνται: πόσοι τις είδαν, πόσοι αλληλεπίδρασαν μαζί τους και άλλα τέτοια στοιχεία, ανανεώνονται σε πραγματικό χρόνο και είναι προσβάσιμα φυσικά και από τον πελάτη. Αν όλοι αρχίσουμε ξάφνου να χρησιμοποιούμε ad blockers, τότε αυτού του είδους τα sites δεν θα «πιάνουν» τα νούμερα του παρελθόντος και έτσι θα αναγκαστούν να πωλούν φθηνότερα τη διαφήμισή τους, αντιμετωπίζοντας πιθανά προβλήματα βιωσιμότητας.
Αν αναρωτιέστε «και τι με νοιάζει εμένα(νε)», αναλογιστείτε ότι ένα site που επισκέπτεστε και διαβάζετε, μετά από μια εξέλιξη σαν την παραπάνω, μπορεί να αναγκαστεί να υιοθετήσει συνδρομητικό μοντέλο, να ρίξει την ποιότητα στην ύλη του ή ακόμα και να κλείσει εντελώς. Μία έρευνα από την εταιρεία διαχείρισης περιεχομένου 10up υποστηρίζει ότι η μείωση στον διαφημιστικό τζίρο ενός site από αυτή την εξέλιξη μπορεί εύκολα να κυμανθεί στα επίπεδα του 4-11%. Φυσικά και οι ίδιες οι εταιρείες δεν πρόκειται να κάτσουν με σταυρωμένα τα χέρια παρακολουθώντας τις εξελίξεις: θα υποχρεωθούν να αναζητήσουν εναλλακτικές μορφές διαφήμισης που να μην εντοπίζονται από τα ad blockers και αυτό δεν είναι απαραίτητα καλό: πώς θα σας φαινόταν οι διαφημίσεις να είχαν πλέον τη μορφή «μη προσπεράσιμων» σποτ πριν από κάθε βίντεο ή advertorials, πληρωμένων κειμένων δηλαδή που θα εμφανίζονταν κανονικά μέσα στην ύλη ενός site; Πιστεύετε ότι εν τέλει θα βελτίωνε τη συνολική εμπειρία που θα αποκομίζατε από ένα site; Αν η Popaganda π.χ. εμφάνιζε τα banners της σαν κείμενα ανά τακτά χρονικά διαστήματα, θα αισθανόσασταν καλύτερα απ’ ότι όταν χαζεύετε αυτά τα διακριτά πολύχρωμα τετράγωνα;
Η Apple άνοιξε τον ασκό του Αιόλου με την κίνησή της αυτή. Δεν ασχολήθηκε περαιτέρω: άφησε την ίδια την αγορά να οδηγήσει τα πράγματα με τους νόμους της (προσφορά/ζήτηση), με τη διαφορά ότι αυτό μπορεί να μην είναι απαραίτητα καλό. Η τόση πολλή ξαφνική ελευθερία κινήσεων μπορεί μακροπρόθεσμα να έχει αρνητικές επιπτώσεις στην online βιομηχανία παραγωγής περιεχομένου και το κακό είναι πως ό,τι κι αν γίνει, δεν αναιρείται. Ας ελπίσουμε τουλάχιστον ότι οι όποιες αλλαγές λάβουν χώρα θα είναι για καλό…
