Γιατί fashion design; Γιατί όχι αρχιτεκτονική, μάρκετινγκ, ψυχολογία;
Καταρχήν η μητέρα και η γιαγιά μου πάντα έραβαν, και είχα ήδη παρακολουθήσει κάποια μαθήματα textile design στην Αυστραλία, οπότε το πρώτο φιτίλι μπήκε νωρίς. Μετά το Λύκειο ήρθα στην Ελλάδα και ξεκίνησα μαθήματα στο La Verne. Η κατεύθυνση των μαθημάτων όμως δεν αποδείχθηκε αυτό που ήθελα και στράφηκα στην ΑΚΤΟ. Αυτό ήταν μεγάλη πρόκληση για μένα γιατί δεν μιλούσα καλά ελληνικά και έπρεπε συνεχώς να ψάχνω τι έλεγαν οι καθηγητές. Αλλά τότε κατάλαβα πόσο πραγματικά θέλω αυτό το αντικείμενο.
Και γιατί τελικά Ελλάδα και όχι Αυστραλία;
Όταν βρέθηκα για τη συνέχεια των σπουδών μου στο Λονδίνο κατάλαβα πόσο μου άρεσε η Ευρώπη. Είδα ότι σε τέσσερις ώρες ήμουν σε άλλη χώρα, και το να μπορείς να ταξιδέψεις σε τόσα διαφορετικά μέρη με πλούσια ιστορία ήταν κάτι μοναδικό για μένα. Έπειτα είναι και η ισορροπία που μπορείς να έχεις στην Ελλάδα μεταξύ δουλειάς, προσωπικής ζωής, διακοπών. Εδώ ανακάλυψα και την προσωπική μου επαγγελματική φιλοσοφία.
Την οποία σήμερα πως θα περιέγραφες;
Με την λέξη «Euralian», ένα μείγμα του lifestyle Ευρώπης και Αυστραλίας. Στην Αυστραλία βγαίνεις από το σπίτι «χύμα», χωρίς να σκέφτεσαι τις τάσεις. Εδώ όμως ο κόσμος βγαίνει περιποιημένος από το σπίτι, φοράει τακούνι και περπατάει στην Ερμού και αυτό μου αρέσει πολύ! Επίσης στην Αθήνα πρέπει να περιμένεις πάντα το αναπάντεχο. Ξεκινάς μια κανονική μέρα δουλειάς και καταλήγεις το βράδυ σε ένα μπαρ. Χρειάζεσαι λοιπόν κάτι άνετο που να ταιριάζει παράλληλα σε όλες τις ανάγκες σου.
Η μόδα σήμερα αποτυπώνει ή καταπολεμάει την κρίση;
Η μόδα μπορεί να καταπολεμήσει την κακή διάθεση, πρώτα όμως βρίσκεις την ψυχολογία και την επιθυμία να είσαι καλά και μετά ανοίγεσαι σε αυτήν. Παράλληλα όμως η κρίση μας έκανε και να εξετάσουμε διαφορετικά τα ρούχα που ήδη έχουμε. Αυτό λέω και σε φίλες μου, «Δες πρώτα τι έχεις, τι σου λείπει και μετά ψώνισε αυτό που χρειάζεσαι».
Τι μπορεί να σε εμπνεύσει;
Οτιδήποτε, μπορεί να είμαι στο μετρό στο Λονδίνο και να δω μια γιαγιά που έχει συνδυάσει περίεργα χρώματα και να πω «Αυτό το λιλά και το μπλε θέλω να το χρησιμοποιήσω». Μπορεί να είναι ένα τραγούδι ή μία άλλη εποχή. Η χειμερινή συλλογή π.χ. έχει ως τίτλο «1913-2013» και βασίστηκε στην δεκαετία του 1910-1920.
Ποια είναι η αγαπημένη σου στιγμή μέσα σε μια δημιουργική μέρα δουλειάς;
Το πιο αναπάντεχα πράγματα! Υπάρχουν στιγμές που λειτουργώ σαν ρομπότ, άλλες φορές βιώνω μικρές εκρήξεις χαράς. Μερικές φορές πρέπει να σιδερώσω κάποια ρούχα, και ενθουσιάζομαι με αυτή την απλή δουλειά επειδή τα έχω ζήσει από την αρχή, όταν ήταν ακόμη ύφασμα, ή μπορεί να χαρώ όταν βλέπω τη νέα δαντέλα στα μανίκια, ή όταν κάποιος δείχνει ενδιαφέρον για ένα ρούχο που του αρέσει. Δεν ξέρω αν μπορώ να διαλέξω.
Πες μας για το «Dress Hellas», το νέο σου project.
Η Ελλάδα έχει τόσο πλούσια παράδοση στο ρούχο και την υφαντουργική και γι’ αυτό φρόντιζα οι συλλογές μου να έχουν πάντα ένα ελληνικό στοιχείο, μια γάζα, μια δαντέλα, ένα κρητικό γιλέκο με κέντημα, αλλά δεν υπήρχε μια ενότητα. Έτσι μαζί με την «χώρα» του Euralian, γεννήθηκε και η ιδέα του Dress Hellas. Πρόκειται ουσιαστικά για μια Capsule Collection 4-10 κομματιών με έντονα ελληνικά στοιχεία -όπως την φούστα «ελευθερίας» που θυμίζει φουστανέλα-, που θα συμπληρώνει κάθε συλλογή.
Αν η Αθήνα ήταν γυναίκα, ποιο θα ήταν το ιδανικό outfit για το φθινόπωρο του 2013;
Όταν σκέφτομαι την Αθήνα σκέφτομαι πρώτα γκρίζο, κάτι απόλυτα urban, αλλά θέλω αμέσως να της βάλω και χρώμα. Θα φορούσε σίγουρα γυαλιά ηλίου λόγω του υπέροχου καιρού, μεγάλη τσάντα, άνετα παπούτσια για βόλτες, jeans λίγο σκισμένα, ένα poncho για να μπορεί να το βάζει και να το βγάζει και οπωσδήποτε έντονο layering.
Η e-boutique εγκαινιάζεται στις 4 Νοεμβρίου μέσω της επίσημης ιστοσελίδας www.samanthasotos.com
