![[Ταξίδι στο αστικό τοπίο], του Ευάγγελου Ρουσάκη](https://popaganda.gr/wp-content/uploads/2019/10/Noites-Apoikies-Euaggelos-Rousakis-300x200.jpg)
Ο Larry Gus μπορεί να βρεθεί μαζί σου έξω από το Centre Pompidou, να δείτε το τεράστιο billboard που πληροφορεί για τα 40α γενέθλια ενός από τα σημαντικότερα μουσεία μοντέρνας τέχνης στην Ευρώπη κι ενώ εσύ σκέφτεσαι ότι τα πρώτα 40χρονα που σου έρχονται στο μυαλό για το 2017 είναι του punk, εκείνος να σου εξηγεί με εντυπωσιακή λεπτομέρεια την φιλοσοφία ανοιχτών χώρων με την οποία το σχεδίασε ο Ρέντσο Πιάνο πίσω στο 1977. Σύμπτωση, κι ο Πιάνο 40 χρονών ήταν τότε.
Ο Larry Gus, όταν λίγο αργότερα σταματήσετε για έναν γρήγορο εσπρέσο στα όρθια, μπορεί να σου κάνει μια μικρή διάλεξη, στην οποία πρωταγωνιστεί το επίθετο «μονοποικιλιακός» με τρόπους που δε θα τα καταφέρει ποτέ να το μεταχειριστεί κανένας Αθηναίος barista – όσα σεμινάρια κι αν παρακολουθήσει, όσο βαρυφορτωμένος με τατού κι αν είναι. Άλλωστε, στο σπίτι του στα Εξάρχεια, όταν ζητήσεις καφέ θα σου σερβίρει προσεκτικά διαλεγμένη ποικιλία σε προσεκτικά διαλεγμενο ποτήρι, μαζί με ξυνόνερο και δυο μικρά κομματάκια από προσεκτικά διαλεγμένη σοκολάτα υψηλής περιεκτικότητας
Ο Larry Gus μπορεί να υμνεί την υπεροχή του κορεάτικου μπάρμπεκιου και να σου διηγείται παράλληλα τη φορά που βρέθηκε με την Red Bull Music Academy στο Τόκιο το 2014 κι ένα απίθανος Νεοζηλανδός τύπος τους πήγε σε ένα από τα καλύτερα μέρη για sushi στον κόσμο. Ευτυχώς, θα χαμογελάσει πονηρά, πλήρωσε και τον μισό λογαριασμό.
Ο Larry Gus, εδώ και 3-4 χρόνια μέλος του ρόστερ της νεοϋρκέζικης ετικέτας DFA Records, μπορεί να σε πληροφορήσει ότι η Νάνσυ Γουάνγκ των LCD Soundsystem τα έχει με τον «έναν τύπο από τους Holy Ghost!» και μόλις άνοιξαν ένα εβραϊκό deli στο Μπρούκλυν που είναι ολόιδιο με «μωρέ πώς το λένε εκείνο δίπλα στο Katz’s στo Lower East Side;» κι εκεί κατευθύνεται πια σύσσωμο το νεοϋρκέζικο χιψτεράτο.
Ο Larry Gus μπορεί να θυμηθεί μια διάλεξη που είχε δει σε εκείνο το Red Bull Music Academy από τον τύπο που είχε γράψει το score για τον Μπάτσο του Μπέβερλι Χιλς, να αρχίσει να σου αραδιάζει μια σειρά από άχρηστες πληροφορίες για τα σάουντρακ των 80s και μόλις του επισημάνεις ότι έχει κάνει λάθος στο όνομά του, να αυτομαστιγωθεί απομνημονεύοντας επί τόπου το λήμμα του στη Wikipedia. Φυσικά, κι εσύ στη Wikipedia είχες δει ποιος είναι ο Χάρολντ Φάλτερμαγιερ και το πες για να τον κουρδίσεις.
Ο Larry Gus, εκπαιδευμένος από τις πόλεις του εξωτερικού που έχει ζήσει (αρκετά Βαρκελώνη και Μιλάνο, λίγο Νέα Υόρκη) αλλά κι εκείνες που έχει επισκεφθεί για live, είναι ένα αυτόματο GPS – ένα υποδειγματικό bot χρήσης των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς. Απομνημονεύει χάρτες, διαδρομές, κατευθύνσεις και γραμμές μετρό σε νανοδευτερόλεπτα και μετά κάνει πλάκα στις συνεντεύξεις τονίζοντας τη βεροιώτικη του καταγωγή και παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως μια μοντέρνα βερσιόν του Σαββοπουλικού «επαρχιώτη στην Ομόνοια».
Ο Larry Gus μπορεί να είναι ένας από τους λίγους Έλληνες που ξέρει πώς να χρησιμοποιεί το Reddit και μπορεί να σου προτείνει μερικές καλές λίστες με “meal videos”, για να έχεις κάτι να χαζεύεις στην οθόνη ενω τρως το μεσημεριανό σου. Γιατί, φυσικά, δε γίνεται να κάνεις λιγότερο από δύο πράγματα ταυτόχρονα.
Με τον Larry Gus, που στα γαλλικά συστήνεται ως «Λαρυγγούς», περάσαμε τρεις μέρες στο Παρίσι, στα πιο-cool-workspace-παραιτείσαι Red Bull Music Studios. Εκείνος δούλευε μερικά καινούρια τραγούδια (και μας ανέφερε σε κάθε βήμα του άπειρα παραδείγματα άλλων καλλιτεχνών που έχουν χρησιμοποιήσει παρόμοιες τεχνικές στο τάδε κομμάτι ή στον δείνα δίσκο), γύρω μας περιφέρονταν άνθρωποι που στην επαγγελματική τους κάρτα αναγράφονται υποχρεωτικά οι λέξεις sound ή engineer που δεν καταλάβαιναν γιατί συνεχώς σκάγαμε στα γέλια κάνοντας χοντροκομμένα αστεία. Γιατί κι αυτή είναι μια πολύ χαρακτηριστική πλευρά του Λάρυγγα, όσοι τον έχετε δει live το ξέρετε πολύ καλά.
Αυτή είναι η μικρή ιστορία αυτών των 3 ημέρων, σε 4 λεπτά…
