Μέσα από το Ειρηνοδικείο.
Υπάρχουν μερικά κινήματα που γίνονται γνωστά για τους λάθους λόγους και υπάρχουν μερικά άλλα που γίνονται γνωστά στη σωστή στιγμή. Ένα από αυτά είναι ο Συντονισμός Συλλογικοτήτων Θεσσαλονίκης που τις τελευταίες μέρες απασχόλησε την επικαιρότητα με την προσπάθεια του να αναχαιτίσει πλειστηριασμούς λαϊκών κατοικιών.
Το μήνυμα τους είναι σαφές: «Είναι ξεκάθαρο το τι διεκδικούμε: όχι στην αρπαγή της λαϊκής κατοικίας και περιουσίας και την ίδια στιγμή κανένα σπίτι χωρίς ρεύμα και νερό. Αγωνιζόμαστε συνολικά για την ανατροπή της πολιτικής της κυβέρνησης και της Ε.Ε. Θα είμαστε παρόντες σε ό,τι ξεπουλιέται. Προστατεύουμε τα δικαιώματα της κοινωνικής πλειοψηφίας με ένα συγκεκριμένο τρόπο πάλης και όχι με τον ξεπουλημένο αγώνα των ΓΣΕΕ & ΑΔΕΔΥ. Δε θα καθίσουμε να διαπραγματευτούμε για «μικρότερο κακό».
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι πρόκειται για ένα κίνημα στις δυτικές περιοχές της πόλης, που θεωρούνται πιο λαϊκές και υποβαθμισμένες: «Η δραστηριότητα μας ξεκίνησε από τη Λαϊκή συνέλευση δυτικών συνοικιών από το Δημοψήφισμα και μετά. Προσπαθήσαμε να ενεργοποιήσουμε κι άλλες συλλογικότητες σε περιοχές της πόλης, μια δουλειά μηνών. Φέτος, εκατοντάδες κόσμου ματαιώνουμε πλειστηριασμούς πηγαίνοντας στο Ειρηνοδικείο, οι οποίοι γίνονται αποκλειστικές σε λαϊκές κατοικίες. Ωστόσο, ισχύει και το γεγονός ότι οι τράπεζες χτυπάνε μικρά σπίτια ανθρώπων παντελώς ανήμπορων πια με τη συγκεκριμένη πολιτική που ασκείται από κυβέρνηση και Ε.Ε. Με τόση μεγάλη ανεργία χτυπάνε σε σπίτια τετραγωνικών κάπου στα 40-50τ.μ. ενώ αυτοί έχουν σπίτια πάνω από 1000τ.μ., εκτός κι αν κάνω λάθος. Εγώ δεν έχω πρόβλημα να πάρουν το σπίτι του Μαρινόπουλου, αλλά δε νομίζω να το βγάλουν σε πλειστηριασμό».
Ο κ. Σμήλιος με ενημερώνει πως θα βρίσκονται στα δικαστήρια κάθε Τετάρτη και υπογραμμίζει την ημερομηνία 19/10 όπου η Εφορία βγάζει σε πλειστηριασμό μια σειρά από σπίτια του Ευόσμου: «Δε μπορούμε και δε θέλουμε να κάνουμε πίσω».
Η συμπεριφορά της Αστυνομίας
Σύμφωνα με όσα έζησε την Τετάρτη 5/10 ο κ.Σμήλιος, «από την πλευρά της Αστυνομίας, είχαμε την απόλυτη παρανομία: με το που φτάσαμε εκεί, μας ενημέρωσαν πως έχουν προφορική εντολή εισαγγελέα να μπούμε μέσα μόνο με καταγραφή προσωπικών στοιχείων και μόνο όσοι χωράνε στις αίθουσες. Οι πλειστηριασμοί όμως είναι δημόσια διαδικασία. Κάποιοι όντως καταφέραμε να μπούμε με απλή επίδειξη ταυτότητας αλλά σύντομα άρχισαν κι αυτό να το σταματάνε. Όταν διαμαρτυρηθήκαμε, ορμήσανε τα ΜΑΤ, προκαλώντας ένα επεισόδιο, που λίγο αργότερα σταμάτησε. Ωστόσο, η διαδικασία είχε ήδη ξεκινήσει. Απ’ έξω, για όσους δεν κατάφεραν να μπουν, φυσικά έγινε ακόμη περισσότερος χαμός: χτυπήσανε τον διαδηλωτή που συνέλαβαν με κατηγορία απόπειρας σωματικής βλάβης.
Η σύνδεση με άλλες συλλογικότητες στην Ελλάδα
«Δεν είναι κάτι καινούριο. Είναι ένα κίνημα που υπάρχει όλο το προηγούμενο διάστημα, το θέμα των πλειστηριασμών είναι το δυνάμωμα αυτών των κινημάτων. Γι’ αυτό και υπάρχουν διάφορα κινήματα σε περιοχές της Ελλάδας. Έχουμε σχέση με διάφορες συλλογικότητες, που προσπαθούν κι εκεί να σταματήσουν αυτό που γίνεται».
Η συζήτηση μας κλείνει με τον τρόπο οργάνωσης τους, καθώς πρόκειται για ένα κίνημα που δυναμώνει σε αντίθεση με όσα κατά καιρούς έχουμε δει. Ο κ.Σμήλιος αποδίδει αυτή τη δυναμική στην αποφασιστικότητα που δημιουργεί την ανταπόκριση και τη μαζικοποίηση…
