«Γιατί να μη μένω εδώ;» Αυτή είναι η πρώτη σκέψη που κάνει κάθε νοήμων άνθρωπος όταν διασχίζει τη Φωκίωνος Νέγρη. Παρά την κατάσταση και τον πληθυσμιακό αναβρασμό που βιώνει η γειτονιά παραμένει ένα αυθεντικό αστικό κέντρο, με σπουδαία αρχιτεκτονική και ένα μικρό στρίμωγμα. Ένα στρίμωγμα με θύτες και θύματα. Ένα από αυτά ήταν και η Δημοτική Αγορά Κυψέλης. Από την ακμή πέρασε στην παρακμή και με φωτεινό διάλειμμα τις δράσεις που έγιναν όταν καταλήφθηκε από «πεφωτισμένες» ομάδες της πόλης. Στην πορεία εμφανίστηκαν τα γνωστά προβλήματα των καταλήψεων και ένα ωραίο πρωί μπήκε μέσα ο Δήμος, εν μέσω αντιδράσεων, και καθάρισε το κτίριο.
Στο εσωτερικό της Δημοτικής Αγοράς.
Κυψέλη, 2016, από την φωτογραφική έκθεση που έχει επιμεληθεί ο Αντωνάκης.
Ο Δήμος Αθηναίων μετά αποφάσισε ότι τη λύση πρέπει να τη δώσει με μια πρωτότυπα για τα δεδομένα του πρόταση. Μέσω και του συνΑθηνά κάλεσε διάφορες ομάδες της πόλης να προτείνουν ιδέες για τη διαχείριση της Αγοράς. Τελικά κατέληξαν σε μια, αυτή του Impact Hub Athens.
Η αντιδήμαρχος Αθηναίων Αμαλία Ζέπου διαπίστωσε από όλη αυτή την διαδικασία πως «υπάρχει μια ποικιλία πραγμάτων που γίνονται στη γειτονιά αυτή αλλά και στην πόλη γενικότερα που πάει να μας διαφύγει. Είναι κρίμα. Είναι 250 ομάδες που συνεργάζονται με το συνΑθηνά και άλλες τόσες που δεν θέλουν να έχουν σχέση με αυτό αλλά κάνουν επίσης σπουδαία δουλειά. Όλες αυτές οι δράσεις που γίνονται δεν ανήκουν στην επίσημη ρητορική της πόλης. Του Δήμου, δηλαδή. Η δυναμική αυτή τρέχει τη μηχανή και είναι κρίμα να μη συνεργαστεί κανείς και να μην αναδείξει όλα αυτά που συμβαίνουν. Να μη συμβάλει στην βενζίνη που χρειάζεται η πόλη για να επανεφεύρει τον εαυτό της. Όταν σαν Δήμος δεν έχεις τα χρήματα αλλά και τις δεξιότητες στους υπαλλήλους σου να διαχειριστούν την καινούρια πραγματικότητα, είναι κρίμα να μην συνεργαστείς με αυτούς που ξέρουν. Είναι ένα πείραμα, εμπεριέχει ρίσκο αλλά υποθέτουμε πως η συνεργασία με αυτό το ανθρώπινο δυναμικό θα λειτουργήσει ως μοντέλο και για άλλες ενέργειες. Ένα πείραμα, όμως, περισσότερο για τον ίδιο το δήμο αφού η ίδια η κοινωνία έχει προχωρήσει αρκετά.»
Στο φόντο το σύμβολο του KKE.
Κυψέλη, σήμερα.
Η Αγορά απέξω.
Η Δημοτική Αγορά της Κυψέλης θα έχει πολλές χρήσεις. Τα εμπορικά καταστήματα θα γειτονεύουν με πολιτιστικούς χώρους (όχι γκαλερί) και τις υπηρεσίες του δήμου. Για να γίνουν ξεκάθαρες οι ανάγκες της περιοχής χαρτογραφήθηκε η γειτονιά για να βρεθούν εκείνοι οι πυρήνες που διαμορφώνουν τη σύσταση της. Για τους λάτρεις των στατιστικών στην ευρύτερη Κυψέλη μπορείτε να βρείτε 55 τον αριθμό οργανώσεις που ασχολούνται με την περιοχή τους.
Η Κατερίνα Αποστολοπούλου από το το συνΑθήνα μας πληροφορεί πως μερικές συνεργάζονται μαζί τους και άλλες όχι. «Πρέπει όμως να τονίσουμε ότι έχει δημιουργηθεί μια πισίνα από προτάσεις όπου μπορούμε να βουτάμε διαρκώς», συμπληρώνει η ίδια τονίζοντας την παρουσία του συνΑθηνά στην πόλη. Ο Χάρης Μπίσκος υπεύθυνος του προγράμματος ισχυρίζεται ότι στόχος είναι να φέρει την κοινότητα κοντά στο κτίριο. «Ένα κτίριο που έτσι και αλλιώς ανήκει στην κοινότητα, η κοινότητα το έσωσε. Ναι μεν ο Δήμος έσπασε την κατάληψη αλλά μπορούμε να πούμε ότι ο δήμος εμπνεύστηκε και από αυτή. Δεν λειτουργεί μια αγορά όπως ήταν παλιά αλλά mix επιχειρηματικού και δημόσιου χώρου.»
Οι πρώτοι επισκέπτες.
Τα καταστήματα, πίσω από τα εκθέματα, περιμένουν τους νέους ενοίκους τους.
Το Σάββατο 5 Νοεμβρίου άνοιξαν για πρώτη φορά οι πόρτες για τον κόσμο. Όχι, τα μαγαζιά δεν είναι γεμάτα αλλά ο χώρος μπορεί να λειτουργήσει. Όπως χαρακτηριστικά λέει η κ. Ζέπου, «η Αγορά είναι σε αναμονή». Αναμονή σημαίνει ένα πλήρες πρόγραμμα δραστηριοτήτων έξι εβδομάδων μ’ «ελεύθερο θέμα» τις Παρασκευές (όποιος θέλει πάει στο παράρτημα του Συν Αθηνά στην Αγορά και δηλώνει τι θέλει να παρουσιάσει). Η Μάρθα Γιαννακοπούλου που τη γνωρίσαμε από τη δράση της Ίχνη Εμπορίου σε μια στοά στο κέντρο της Αθήνας ανέλαβε να βγάλει άκρη με όλες αυτές τις ομάδες και να τις εντάξει στις εκδηλώσεις που θα γίνουν μέχρι τα Χριστούγεννα. «Αν άνοιγε η Αγορά κατευθείαν με έναν νέο διαχειριστή και δεν άνοιγε ομαλά θα ξαναγυρίζαμε σε μια κατάσταση με τη γειτονιά ν’ αντιδρά για τις χρήσεις του κτιρίου. Να γεφυρώσει επίσης την παλιά με τη νέα Κυψέλη. Αυτές οι δράσεις έχουν περισσότερο να κάνουν με το να ενταχθεί όλη η Κυψέλη μέσα σε αυτό. Όλη όμως, όχι μια μερίδα.»
Από αριστερά προς δεξιά: Αμαλία Ζέπου, Κατερίνα Αποστολοπούλου, Ειρήνη Γεωργαλάκη, Χάρης Μπίσκος, Κατερίνα Χάρου και η Μάρθα Γιαννακοπούλου στο χώρο της έκθεσης.
Εξερευνώντας τον δημόσιο χώρο.
Στο χώρο μέσα πετυχαίνουμε μια έκθεση φωτογραφίας που έχει επιμεληθεί ο Αντωνάκης. «H όλη ιδέα πίσω από την έκθεση ήταν να προσπαθήσουμε να παρουσιάσουμε αυτή τη ποικιλία στοιχείων που χαρακτηρίζει την ευρύτερη περιοχή της Κυψέλης.» θα δηλώσει στην Popaganda. «Ιδιαίτερα εύκολη αποστολή δεδομένου του ότι μιλάμε για δεκαεπτά φωτογράφους, οι οποίοι προέρχονται από διαφορετικούς χώρους (μόδα, διαφήμιση, τέχνη, ρεπορτάζ κλπ) οπότε και με τελείως διαφορετική ματιά ο καθένας. Το καλοκαίρι που μας πέρασε ζήτησα και από τους δεκαεπτά να βγουν και να φωτογραφίσουν στη Κυψέλη. Δεν δόθηκε καμία κατεύθυνση και δεν υπήρξε κανένας περιορισμός πέραν του να είναι όλες οι φωτογραφίες ασπρόμαυρες, κυρίως για να υπάρξει μια ομοιομορφία μεταξύ όλων αυτών των πολύ διαφορετικών ως προς το θέμα τους εικόνων. Παρόλο που όλες οι φωτογραφίες αφορούν τη Κυψέλη του τώρα, θεωρώ πως μπορεί κανείς να εντοπίσει σε αυτές μια διάθεση νοσταλγίας για όλες τις προηγούμενες εποχές και περιόδους της περιοχής. Κατά τη γνώμη μου αυτό είναι και ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά της Κυψέλης, είναι μια “παλιά” περιοχή με καινούρια στοιχεία.»
