Η βοή της πόλης στο «άνω» Κουκάκι (εκεί προς την Ακρόπολη) είναι έντονη. Είναι πρωί καθημερινής, δύο δρόμοι μπροστά μου συναντιούνται με ορμή, η κίνηση της πόλης βάζει φωνές και επιδεικνύει τον πιο δύσκολο της χαρακτήρα – είναι απολαυστικό όμως πόσο άνετα και επιδεικτικά μπορώ να την αγνοώ. Σε αυτή τη μικρή φωλιά του pancake, γεμάτη με γλυκές γεύσεις, ο χρόνος λειτουργεί παράλληλα: ο άκομψος εξωτερικός ήχος απομακρύνεται, σχεδόν εξαφανίζεται, εδώ όλα είναι διαφορετικά. Και φυσικά πιο γευστικά.
Το μαγαζί με τα ωραία χρώματα και την tribal exotiq αισθητική που σου χτυπά την καρδιά ρυθμικά, άνοιξε πιλοτικά μόλις τον Ιούλιο και η ροή ήταν αμέσως εντυπωσιακή. Προφανώς βοήθησε και η έκρηξη του airbnb στην περιοχή – οι πολλοί ξένοι επισκέπτες το τιμούν και επιστρέφουν ξανά.
Παραγγέλνω pancakes με φρούτα εποχής και μπόλικο Vermont maple syrup – τα κουμπάρια στον Καναδά μπορεί να είναι περήφανα για μένα, ήμουν εξαίρετος μαθητής κατά την επίσκεψη μου και το κόλλημα στο εθνικό τους προϊόν παραμένει ατόφιο όπως την πρώτη μέρα που το γνώρισα. Ζητάω και carrot cake, «του θεού» όπως λέμε και στο χωριό, και θυμάμαι την εποχή πριν γίνει μόδα που οι περισσότεροι το απέφευγαν καθώς θεωρούσαν πως είναι αλμυρό. Οι γεύσεις έχουν ανεβοκατέβει όμως χιλιάδες levels από τότε και εμείς κοντά τους το ίδιο, έτοιμοι σταθερά για δοκιμές και λιποθυμίες από ευχαρίστηση.
Μελετάω τον κατάλογο. Μπορείς βεβαίως να ακολουθήσεις και άλλα δρομολόγια πάνω στα pancakes σου, οι επιλογές είναι πολλές. Από scrambled αυγά ως παγωτό βανίλια και σοκολάτα, από blueberry sauce σε φέτες μπέικον, από ζάχαρη-κανέλα σε nucrema. Όπως και να τα εγκαταλείψεις, πηγαίνοντας τελείως αλλού. Στις δροσερές σαλάτες με φρέσκα υλικά εποχής, στο ζουμερό bacon cheeseburger, στο γευστικό, pastrami sandwich, στο avocado smash, στις αυγοφέτες τσουρέκι αλλά και στα αυγά benedict, στη shakshuka και στη στραπατσάδα. Με τα αυγά το έχει πολύ και αυτό φαίνεται και στην καθημερινή προτίμηση των επισκεπτών που τα στηρίζουν σε όλες τις μορφές και προτάσεις.
Παίζω το παιχνίδι με τις λέξεις. Ρωτάω, μαθαίνω. Η ψυχή του μαγαζιού με την κωδική ονομασία Στέφανος Έλλιοτ μου δίνει πληροφορίες. Όπως για παράδειγμα την (φανερή) σχέση που έχει με το brand Cake. «Με το όνομα, ήθελα να “πατήσω” πάνω στο concept του Cake», μου λέει, «που ξεκίνησα πριν 20 χρόνια, το 2004. Γι’ αυτό και ο συνδυασμός στο λογότυπο με το brand Cake. Στο μυαλό μου το Pancake είναι η μετεξέλιξη των καταστημάτων Cake. All-day brunch, συνδυαστικά με τα προϊόντα Cake, που είναι λίγο πιο γνωστά στο Αθηναϊκό κοινό».
Το συγκεκριμένο concept είναι μια αποκλειστικά δική του ιδέα. Ήταν τυχερός στο να βρει ένα απίθανο σημείο – σε μια καλή τουριστική και εμπορική περιοχή της Αθήνας. Έτσι βρήκε την ευκαιρία να οργανώσει αυτή τη δραστηριότητα που πάντα είχε στο μυαλό του. Σχεδίασε ένα πολύ συγκεκριμένο μενού brunch με κοκτέιλ, το συνόδευσε και με μια μικρή αλλά καλή λίστα Ελληνικών κρασιών. Όλα βελτιώθηκαν βεβαίως περισσότερο, μου λέει, με τις συμβουλές της Sandra Berten, πρώην resident chef του Mama Roux στην Αιόλου και του Yam στην Αντίπαρο, που αγαπά και ειδικεύεται στο brunch.
Αναρωτιέμαι πως προσγειώθηκε εκεί. Μου διηγείται την ιστορία του. «Μετά την επιστροφή στην Αθήνα από το πανεπιστήμιο μου στην Αμερική, το 1994, ασχολήθηκα για τρία χρόνια με την οικογενειακή επιχείρηση εκδόσεων. Η μητέρα μου εξέδιδε ένα περιοδικό για παιδιά «Το Ρόδι», ο πατέρας μου το πρώτο Αγγλόφωνο περιοδικό στην Ελλάδα, «The Athenian», που κυκλοφορούσε για σχεδόν 20 χρόνια. Ο εκδοτικός χώρος στα μέσα της δεκαετίας του ’90 ήταν στην αρχή μιας μεγάλης κάμψης, με αποτέλεσμα το 1997 να πιστέψω στις ηλεκτρονικές εκδόσεις και στη μελλοντική δύναμη του ίντερνετ. Έτσι, εκείνη τη χρονιά ίδρυσα με έναν φίλο μου μια από τις πρώτες εταιρίες web development στην Ελλάδα. Μετά από οκτώ χρόνια όμως, άρχισε να με «τραβάει» παράλληλα ο χώρος της εστίασης και πιο ειδικά ένα concept που θεώρησα πως υπήρχε κενό, ως «Αμερικανό-Έλληνας» στην Αθήνα. Έτσι, μαζί με τις αδερφές μου, που ασχολήθηκαν τα πρώτα χρόνια, στήσαμε το CAKE στο κέντρο της Αθήνας ένα καφέ ζαχαροπλαστείο με αμερικανικά cakes. Τα επόμενα χρόνια αναπτυχθήκαμε ως αλυσίδα, έπειτα μαζευτήκαμε, αλλάξαμε, διορθωθήκαμε και βελτιωθήκαμε, με αποτέλεσμα φέτος να κλείνουμε είκοσι χρόνια λειτουργίας με καταστήματα σε Κηφισιά, Κολωνάκι και Αιγάλεω.
Και ο έρωτας για το brunch; «Έγινε της μόδας στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια», λέει. «Αλλά για μένα ήταν κάτι πολύ πιο βαθύ και σημαντικό, από μικρό παιδί. Έτυχε να μεγαλώσω σε μια μεγάλη οικογένεια, με τρεις αδερφές, σ’ ένα αμερικανικού τύπου σπίτι με ανοιχτές πόρτες και έντονο αίσθημα φιλοξενίας. Τα Σαββατοκύριακα το σπίτι ήταν γεμάτο καλεσμένους, παιδιά, κατοικίδια, γενικά πολύ έντονη οικογενειακή ζωή. Από τις πιο μαγικές στιγμές ήταν το brunch. Θυμάμαι να καθόμαστε επτά, οκτώ, δέκα παιδιά και φιλοξενούμενοι σ’ ένα μεγάλο μαρμάρινο τραπέζι κουζίνας, τα τηγάνια να έχουν «πάρει φωτιά», με pancakes, αυγά, μπέικον, χυμούς. Οι μυρωδιές ήταν το κάτι άλλο! Κάθε Σαββατοκύριακο το ίδιο πράγμα… Η έντονη επαγγελματική μου ενασχόληση με το CAKE και το πάθος μου να πετύχει ως brand, με είχε περιορίσει στο να βάλω τη σωστή ενέργεια σ’ ένα concept brunch, μέχρι τώρα…
Αυτή η μικρή πλατεία στην πάνω πλευρά της περιοχής, προς την πλευρά του Ηρωδείου, αλλάζει «άρωμα» και διάθεση αναλόγως της ώρας που την επισκέπτεσαι. Τον ρωτάω για τη σχέση του με την περιοχή. Μου αποκαλύπτει πως είναι… κάπως ντόπιος. «Τύχαινε να διαμένω στη περιοχή της Ακρόπολης, καθώς ως οικογένεια, από τη πλευρά της μητέρας μου και κόρη του ζωγράφου Σπύρου Βασιλείου, ζούμε στη γειτονιά σχεδόν έναν αιώνα. Ο Βασιλείου ήταν ένας μεγάλος καλλιτέχνης αλλά και μεγάλος οικοδεσπότης. Οι συγκεντρώσεις του την Καθαρά Δευτέρα ήταν κάθε χρόνο σημείο αναφοράς για τον καλλιτεχνικό κόσμο. Παλαιότερα το συγκεκριμένο κατάστημα ήταν εστίασης, αλλά δυστυχώς δεν είχε μεγάλη επιτυχία, μένοντας κενό ειδικά την εποχή της πανδημίας. Το έβλεπα για μήνες ως κάτοικος της περιοχής και σκέφτηκα ν’ αφήσω ένα γράμμα κάτω από τη πόρτα καθώς δεν ήξερα τους ιδιοκτήτες. Πέρασαν 2-3 χρόνια και με πήραν τηλέφωνο! Χτύπησε το κινητό μου μια μέρα και μου λέει μια κυρία «έχω ένα γράμμα στα χέρια μου» και αμέσως κατάλαβα. Σκέφτηκα προφανώς ότι ήταν γραφτό να γίνει κάτι εκεί…».
All-day brunch στο Pancake, συνδυαστικά με τα γνωστά στο Αθηναϊκό κοινό προϊόντα Cake.
Τα επόμενα σχέδια του Pancake είναι να εδραιώσει τις γεύσεις του, να επιμήνει στην ανάγκη για απλότητα και να μετατρέψει την επισκεψιμότητα του σε all-day brunch. Δηλαδή pancakes, sandwich, σαλάτες, κοκτέιλ μέχρι το βράδυ! Είμαστε μαζί του!
