Αν υπάρχει κάποια ηθοποιός που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί «η ωραία κοιμωμένη» της υποκριτικής τα τελευταία χρόνια, τότε αγαπητή Angelina Jolie, ο τίτλος αυτός σου ανήκει.
«Το φιλμ δε θα πεθάνει ποτέ» λένε δυο θρυλικές μορφές της αθηναϊκής κινηματογραφικής πιάτσας, οι αδερφοί Στεργιάκη, που το κρατάνε ζωντανό με το Ταινιόραμα, μια παράδοση περασμένη κυριολεκτικά από πατέρα σε γιο - ή μάλλον, από πατέρα σε γιους.
«Δεν υπάρχει καλό φεστιβάλ Καννών χωρίς τη Nicole Kidman», είχε πει ο διευθυντής της διοργάνωσης, Thierry Fremaux, και μετά την πρώτη δημοσιογραφική της ταινίας είναι ακόμη πιο σαφές, τι ακριβώς εννοεί ως «καλό φεστιβάλ».
Μιλήσαμε με τον σκηνοθέτη για την επιστροφή στην Ελλάδα, την παγκόσμια «μόδα» των τηλεφωνικών υποκλοπών και το μέλλον του σύγχρονου ελληνικού κινηματογράφου.
Δυο δεκαετίες μετά τη γέννησή της, η ταινία που σημαδεύτηκε από τον μυστηριώδη θάνατο του Brandon Lee κουβαλά ακόμη πάνω της τη σκιά των συνωμοσιών γύρω απ’ το απίθανο ατύχημα που κόστισε τη ζωή του πρωταγωνιστή της.
Εκτός απ’ το να γυρίσει τη μισή υφήλιο με την ταινία του, ο σκηνοθέτης του ελληνικού νεο-western Να Κάθεσαι και να Κοιτάς, αποστασιοποιείται απ’ το ενοχικό ύφος του ελληνικού σινεμά και καταπιάνεται με την κίβδηλη υπόσχεση της αειφόρου ανάπτυξης.
Η πιο νεοϋορκέζικη ταινία του πιο νεϋορκέζου σκηνοθέτη που έχει περάσει απ’ τον πλανήτη Γη, κλείνει τρεισήμισι δεκαετίες απ’ τη μέρα που βγήκε στις αίθουσες. Παρ’ ότι ο Woody Allen προτιμούσε να μην βγει ποτέ.