Θεϊκό Κόλπο (Svecenikova Djeca) ***1/2**
Κροατία, Σερβία, 2013, Έγχρωμο
Σκηνοθεσία: Vinko Bresan
Πρωταγωνιστούν: Kresimir Mikic, Niksa Butijer, Marija Skaricic
Διάρκεια: 93’
Ένα μικρό νησί περικυκλωμένο από την Αδριατική θάλασσα υποφέρει από άκρα υπογεννητικότητα· κανένα παιδί δεν έχει γεννηθεί εδώ και πολλά χρόνια, ενώ οι θάνατοι πληθαίνουν. Ο νέος ιερέας της περιοχής ανακαλύπτει πως γι’ αυτό ευθύνεται σε μεγάλο ποσοστό η χρήση προφυλακτικών. Θέλοντας να διορθώσει την υπάρχουσα κατάσταση, στήνει σε συνεργασία με τον περιπτερά του νησιού μια κομπίνα, τρυπώντας όλα τα προφυλακτικά. Αυτό που δε γνωρίζει ο ιερέας είναι πως η πράξη του θα δημιουργήσει απρόσμενα περιστατικά που ο ίδιος και οι βοηθοί του θα κληθούν να καλύψουν, ταυτόχρονα όμως θα φέρει στο φως κρυμμένες αλήθειες. Εκπληκτικά διασκεδαστική μαύρη κωμωδία, που, παρά την κάπως απλοϊκή μομφή στη Θρησκεία, καταφέρνει να δημιουργήσει προβληματισμό και να ψυχαγωγήσει με την ευφυία της.
«Κροατική μαύρη κωμωδία; Τι θες, να ψυχοπλακωθούμε καλοκαιριάτικα;». Λογικός συλλογισμός, είναι γνωστό τοις πάσι, άλλωστε, πως τα κοινωνικά προβλήματα εξαφανίζονται ως δια μαγείας το θέρος και οφείλουμε να βλέπουμε αποκλειστικά χαζομάρες, υπάρχει και ο Σεπτέμβρης για να θυμηθούμε τι αφήσαμε πίσω. Μα είναι απρόσμενο το πόσο καταφέρνει το Θεϊκό Κόλπο να δημιουργήσει ένα ευχάριστο κλίμα, παρά το στερεότυπο που υπάρχει για τον προερχόμενο από συγκεκριμένες χώρες κινηματογράφο, θίγοντας συνάμα κοινωνικά ζητήματα.
Η σκηνοθεσία δεν υποφέρει από καμία κακομοιριά, δε βλέπουμε τίποτα γκρίζο ή κατηφές, αντιθέτως το πέτρινο, θαλασσοδαρμένο τοπίο προσεγγίζεται με έναν ρομαντισμό, μια θερμή γραφικότητα, δίνοντας έτσι μια άλλη δυναμική και μια πλουσιότερη ποιητική στην εικόνα και στην παρουσίαση των καταστάσεων. Αντί να δούμε μια ρημαγμένη, κλειστή κοινωνία, με τρόπο που να συμβαδίζει με αυτόν του πρώιμου Jean Pierre Jeunet, εδώ τα πάντα μετατρέπονται σε ένα σύνολο βγαλμένο από ένα παράδοξο παραμύθι, που παίρνει ζωή σε μια μακρινή περιοχή. Περιμένεις μια γκριζάδα, μια συννεφιά γεμάτη στριμάδα και ανακαλύπτεις την ομορφιά του δαλματικού ήλιου και το φωτεινό νυχτερινό μπλε, ανάμεσα σε εξαιρετικά πλάνα ενδιαφέρουσας αισθητικής και υβριδικού περιεχομένου.
Υβριδικού επειδή συνδυάζει, σχεδόν μπρεχτικά τη σοβαρότητα με την ειρωνεία και το «επιμύθιο» με την αισθητική απόλαυση, χαρίζοντας σκέψεις και χαμόγελα. Δεν ξεχνά το σκοπό της ποτέ, μα εκπλήσσει με τη συνέπειά της: ενώ πάει να κατηγορηθεί για σχηματικό και προβλέψιμο χιούμορ και για ροπή προς τον γλυκανάλατο ανθρωπισμό, «πατάει» μια ισχυρή και ευρηματική κριτική στο απαραίτητο κακό της θρησκείας για να βεβαιώσει ότι κάτι θα αφήσει πίσω πέρα από σκόρπια μειδιάματα και περιστασιακά χαχανίσματα. Και τελικά μαγεύει και μένει φρέσκια σε όλη τη διάρκειά της.
Σεβαστό πως δεν είναι για την πλειοψηφία του κοινού η κατάλληλη περίοδος για να δει τέτοιου είδους φιλμικό κείμενο, μα μόλις ξαναμπείτε σε ρυθμούς, βάλτε στο πρόγραμμά σας την ταινία του Vinko Bresan. Θα ξεκινήσετε καλά τη νέα σεζόν, αν μη τι άλλο.
Κουβανέζικος Έρωτας (Cuban Fury)
Ηνωμένο Βασίλειο, 2014
Σκηνοθεσία: James Griffiths
Πρωταγωνιστούν: Nick Frost, Rashida Jones, Chris O’Dowd
Διάρκεια: 98’
Ο Bruce είναι ένας ταπεινός άνθρωπος, που χαρακτηρίζεται από μια έντονη αντίθεση: όσο ντροπαλός και συνεσταλμένος είναι στην καθημερινότητά του, άλλο τόσο παθιασμένος και «καυτός» γίνεται με τους ρυθμούς της σάλσα. Αν και πλέον δείχνει να έχει χάσει το πάθος για το χόμπι του και για τη ζωή, η εμφανίσιμη Julia θα κάνει την εμφάνισή της και θα τον βγάλει από τη βαριεστημένη ρουτίνα του. Μα για να κερδίσει την καρδιά της, θα πρέπει να τη διεκδικήσει από τον σαφώς πιο έμπειρο συνάδελφό του, Drew, ο οποίος δείχνει να ενδιαφέρεται εξίσου για τη Julia. Ισόποσα κατανεμημένη ανάμεσα σε βρετανικές και σλάπστικ απολήξεις του χιούμορ, η νέα ταινία του James Griffiths ψυχαγωγεί ευχάριστα.
Δείπνο Ηλιθίων (Le Diner Des Cons)
Γαλλία, 1998, Έγχρωμο
Σκηνοθεσία: Francis Veber
Πρωταγωνιστούν: Thierry Lhermitte, Jacques Villeret, Francis Huster
Διάρκεια: 80’
Η γαλλική κωμωδία-φαινόμενο ξαναγυρνά στις αίθουσες: ο Pierre και η λοιπή κομπανία πλουσίων καλούν για δείπνο τα πιο ηλίθια άτομα που γνώριζουν μέσα στην εβδομάδα, στέφοντας νικητή αυτόν που έφερε τον αδιαμφισβήτητα ηλιθιοδέστερο. Το σκοινί θα παρατραβήξει και ο Pierre θα προσκαλέσει τον καλοκάγαθο εφοριακό François, μα η μοίρα θα τον κάνει να μετανιώσει τη στιγμή που τον κάλεσε. Εγγύηση έξυπνου χιούμορ και αβίαστου γέλιου.
