Κλείσιμο σε 10 δευτερόλεπτα..
Κλείσιμο
Κλείσιμο σε 10 δευτερόλεπτα..
Κλείσιμο
popaganda
popagandaTV SHOWS

Γιατί είδα το “YOU” σ’ ένα βράδυ

Είναι απλά μια σειρά για ένοχο binge watching ή έχει και κάτι παραπάνω να πει; (Spoiler Alert) Από τη Ζωή Παρασίδη.

Βασισμένο στο ομότιτλο βιβλίο της Caroline Kepnes, το YOU ξεκίνησε να προβάλλεται στο δίκτυο Lifetime και κατέληξε στην κατηγορία Netflix Originals, προφανώς είχε εκείνα τα συστατικά που έκαναν την πλατφόρμα να πιστέψει σε αυτό και να το πάρει στην οικογένειά της.  

Ως είθισται, το τρέιλερ, χρησιμοποιεί για να μας πείσει να πατήσουμε το play στον πιλότο το γεγονός ότι πίσω από τη σειρά βρίσκονται οι παραγωγοί του Riverdale, ενός teen δράματος που κάθε σεζόν πλειοδοτεί στην υπερβολή.

Αν τον δεις να φοράει καπέλο βράδυ σε μπαρ, κάτι δεν πάει καλά.

FYI φίλοι της παραγωγής, το ατού του “YOU” πριν παρακολουθήσεις το πρώτο επεισόδιο, -τουλάχιστον για μένα- είναι το γεγονός πως ο πρωταγωνιστής του Penn Badgley (ο κύριος στη φωτογραφία από πάνω) κρατούσε  πρωταγωνιστικό ρόλο στην κορωνίδα των «κακών σειρών» -ή guilty pleasure αν προτιμάτε- Gossip girl, κάνοντας το φτωχό πλην τίμιο αγόρι που από έρωτα γίνεται μέρος των δολοπλοκιών rich and famous εφήβων του Upper east side. Μετά από 7 σεζόν αγωνίας αποκαλύπτεται ότι αυτός ήταν ο stalker που έβγαζε τα άπλυτά τους στη φόρα, -φαντάζομαι πώς αυτό δεν μετράει για spoiler, όσοι ήταν να τη δείτε τη σειρά την έχετε ήδη δει.

Μαντέψτε ποιος είναι ο ρόλος του Penn Badgley στο “YOU”: Του stalker. Και δεν πρόκειται για spoiler αφού ήδη από το τρέιλερ είναι ολοφάνερο το τι θα δούμε.

Συνοπτικά: Αγόρι που εργάζεται σε βιβλιοπωλείο ερωτεύεται κεραυνοβόλα κορίτσι που μπαίνει σε αυτό, πέφτει δήθεν τυχαία πάνω της αφού πρώτα έχει κάνει φύλλο και φτερό τα προφίλ της στο facebook και το Instagram, με αποκορύφωμα το ότι ήταν εκεί για να τη σώσει από γραμμές υπόγειου συρμού. Εκείνη είναι κολλημένη με ένα κακό παιδί, εκείνος θέλει να ζήσουν τον απόλυτο έρωτα και θα κάνει τα πάντα γι’ αυτό. Το ότι θα κάνει τα πάντα ξεπερνάει τα όρια του ρομαντισμού και κάπου εκεί ένα φαινομενικά γλυκανάλατο lovestory αρχίζει να γίνεται επικίνδυνο. Βλέπουμε τη σχέση του πρωταγωνιστή με τη λογοτεχνία, τη φιλία του με το ταλαιπωρημένο παιδί των γειτόνων αλλά, μη και του σταθείς εμπόδιο σε κάτι, σε κλειδώνει σε ένα γυάλινο κουτί σε ένα υπόγειο, για αρχή. 

Έχοντας λοιπόν καταναλώσει πολλές από τις σειρές της κατηγορίας του, ήδη από την promo φωτογραφία του, το “YOU” με προδιαθέτει ότι έχει τα χαρακτηριστικά που χρειάζομαι ένα βράδυ Παρασκευής, μάλλον θα με οδηγήσει μέχρι το ξημέρωμα του Σαββάτου. Η αφήγηση του πρωταγωνιστή χαρίζει σβελτάδα σε μια σειρά που ευτυχώς δεν παίρνει διαστάσεις Ben-Hur μέχρι να μας δείξει ότι ο πρωταγωνιστής  Joe συγχέει τον έρωτα με την παράνοια.

Ο κοινωνιοπαθής Joe, έχει απασχολήσει μέσα όπως το The New Yorker και τo Dazed, η προσωπικότητα του καλού παιδιού που εξελίσσεται σε εφιάλτη. Το πρώτο γράφει για μια απολαυστική μίξη πολλών αναφορών -κινηματογραφικών και τηλεοπτικών- που σατιρίζει με σκοτεινό τρόπο πολλά σημερινά κακώς κείμενα όπως είναι η υπερέκθεση στα social media.  

Το δεύτερο ισχυρίζεται ότι η σειρά έχει να μας δώσει ένα μάθημα: Παρακολουθώντας τον «ιδανικό σύντροφο» θέλει να ταρακουνήσει όσους και όσες βγαίνουν με ανθρώπους που θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν απλά ως «καλό παιδί», στέκεται μάλιστα σε μια σκέψη/αφήγηση του Joe κατά την οποία θεωρεί τον εαυτό του τον πιο φεμινιστή στο δωμάτιο κριτικάροντας παράλληλα την συμπεριφορά των ματαιόδοξων φίλων της συντρόφου του, το άρθρο κάνει λόγο για έναν επιφανειακό φεμινισμό που σαρκάζει η σειρά και χρειάζεται άλλο άρθρο για να τον αναλύσουμε. Σημειώνει επίσης ότι πρέπει να βάζουμε κουρτίνες σπίτι σας γιατί δεν ξέρετε ποιος μπορεί να έχει τα μάτια του πάνω σας, όπως συμβαίνει στην περίπτωση της πρωταγωνίστριας.  

Καλά όλα αυτά, οι αναλύσεις για μια σειρά που μάλλον δεν θα περάσει στην ιστορία ως φαινόμενο είναι ενδιαφέρουσες. Βγαίνοντας όμως από τον κόσμο των άρθρων, θα βρεθεί πάντα ο άνθρωπος που θα σε ρωτήσει «τι το ωραίο είχε δηλαδή για να σπαταλήσεις ένα ξενύχτι με αυτή τη σειρά»;

Προσωπικά είμαι με όλους εκείνους που δεν μπαίνουν στη διαδικασία να επιχειρηματολογήσουν στιβαρά γιατί είδαν κάτι απλά για να περάσουν την ώρα τους. Η συγκεκριμένη είναι απολαυστική με τον τρόπο της, προφανώς οι δημιουργοί και οι πωλητές του το ξέρουν, και αν πρέπει ντε και καλά να την συζητήσουμε σοβαρά είναι σημαντικό το γεγονός ότι δεν ωραιοποιεί τον προβληματικό και επικίνδυνο κεντρικό ρόλο. Παρεμπιπτόντως, το Indiewire έχει βαθμολογήσει τη σειρά με A-.

https://www.youtube.com/watch?v=cKOhno0IMpA

Το “YOU” είναι συνώνυμο του guilty pleasure, μια σειρά που θα προτείνω σε μια κουβέντα που ξεκινάει με την φράση «πες μου μια σειρά να χαζέψω», χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι μια σειρά της γενιά της κι αυτό από μόνο του ιντριγκάρει αφού είναι πιο εύκολο να αναγνωρίσεις σε αυτή οικείες συμπεριφορές των χαρακτήρων της.

Σε μια εποχή που ο τηλεοπτικός ανταγωνισμός είναι γιγαντιώδης, πώς θα κερδίσεις  την προσοχή τόσων εκείνων που είναι έτσι κι αλλιώς το κοινό σου αλλά κυρίως αυτών που σε αντιμετωπίζουν εξ αρχής σαν δημιούργημα χαμηλού επιπέδου; Φτιάχνεις ένα τρέιλερ ανοίγοντας όλα σου τα χαρτιά, τοποθετείς έναν serial killer στο διαχρονικό θέμα του ιδανικού έρωτα και φτιάχνεις ένα σκηνικό που προσεγγίζει περισσότερο το θρίλερ παρά την σαπουνόπερα ώστε να σου δώσουν ευκαιρία και εκείνοι που αρέσκονται στο binge watching αλλά μέχρι πριν από μερικά χρόνια θα σε σνόμπαραν.

Κι αν είσαι και στο Netflix τα πράγματα είναι ευκολότερα. Αφού δεν ζούμε στους ρυθμούς των dial up συνδέσεων, ποιος μπορεί να σιχτιρίσει για τον χρόνο που έχασε πατώντας απλά ένα play;

POP TODAY
popaganda
© ΦΩΤΑΓΩΓΟΣ ΕΠΕ 2024 / All rights reserved
Διαβάζοντας την POPAGANDA αποδέχεστε την χρήση cookies.