H παράδοση της δερματοστιξίας στην Ιαπωνία, γνωστή ως Irezumi, συνδεόταν πάντα με την πασίγνωστη γιαπωνέζικη Μαφία, την περίφημη Γιακούζα που οι ρίζες της μπορούν να βρεθούν πίσω στον 17ο αιώνα.
Στην περίοδο Edo (1603-1868) υπήρχε το έθιμο του bokkei (ναι, στους Ιάπωνες αρέσει να δίνουν ξεχωριστούν όρους σχεδόν στα πάντα). Οι αρχές λοιπόν στιγμάτιζαν τους κρατούμενους εγκληματίες με τατουάζ, πράγμα που τους δυσκόλευε να ξαναβρούν εργασία μετά την αποφυλάκισή τους. Τελικά, η κουλτούρα του τατουάζ στη Γιακούζα κατέληξε να είναι περισσότερο ένα είδος διαμαρτυρίας για αυτόν τον κοινωνικό στιγματισμό και κάπως άντεξε στον χρόνο.
Όπως το σύνολο της γιαπωνέζικης τέχνης και κουλτούρας, τα τατουάζ της Γιακούζα λειτούργησαν συμβολικά. Ήταν ένα ολόσωμο ορατό «κοστούμι», παλαιότερα δε ήταν υποχρέωση των μελών της ιαπωνικής μαφίας να γεμίσουν το σώμα τους με μελάνι.
Αυτή η πρακτική δεν ακολουθείται πλέον.
Στη σημερινή Ιαπωνία, τα πράγματα έχουν κάπως αντιστραφεί. Πολλοί εξακολουθούν να χτυπάνε τατού, συχνά το κάνουν μάλιστα γιατί υπάρχει η πεποίθηση πως ένα τατουάζ θα μπορούσε να είναι η αρχή για να φτάσει κανείς στη Γιακούζα.
Πηγή: themindcircle.com
