Έβλεπα τις προάλλες τον τελευταίο κύκλο του Treme, με την ορκωμοσία του Ομπάμα, και θυμήθηκα ότι ακόμη και εδώ, στην Ελλάδα, ήταν πολλοί αυτοί που χάρηκαν όταν εκλέχθηκε. Ξέρω ότι εσύ τον υποστήριξες από την πρώτη στιγμή. Μετά από πέντε χρόνια στην προεδρία, παραμένεις το ίδιο ενθουσιώδης; Ακόμη τον υποστηρίζω. Έχει πολλούς εχθρούς, ακόμη και κάποιοι από τους συμμάχους του, τού έχουν γυρίσει την πλάτη. Όμως τώρα, στη δεύτερη θητεία του, είναι που θα καταφέρει να περάσει κάποιους νόμους με νόημα, που θα επηρεάσουν θετικά τις ζωές των επόμενων γενιών, πάνω σε ζητήματα όπως ο γάμος μεταξύ ομοφυλόφιλων, η αποποινικοποίηση της μαριχουάνας, το σωφρονιστικό σύστημα για τους εφήβους, το σύστημα υγείας και πρόνοιας… Κάνει πράγματα, κανείς δε μπορεί να το αρνηθεί αυτό.
Πριν από μερικούς μήνες πήρα συνέντευξη από τον δημοσιογράφο Tom Junod, που αν και δημοκρατικός, κατακεραύνωσε τον πρόεδρο Ομπάμα. Μου είπε, μάλιστα, ότι κατά τη γνώμη του ο Ομπάμα δεν αποδείχτηκε καλύτερος από τον Μπους, ειδικά σε ό,τι έχει να κάνει με τα ατομικά δικαιώματα και την εθνική ασφάλεια. Περιμένω να δω πως θα εξελιχθεί το ζήτημα της μετανάστευσης. Σύμφωνοι, η κυβέρνηση Ομπάμα έχει απελάσει περισσότερους μετανάστες χωρίς χαρτιά από την κυβέρνηση Μπους, αλλά ο Πρόεδρος στην τελική κάνει αυτό που επιβάλλει η παρούσα αμερικανική νομοθεσία. Οι Ρεπουμπλικάνοι μπλόκαραν πολλές από τις αλλαγές που προσπάθησε να κάνει σχετικά με αυτό, οπότε δεν είναι ακριβώς δικό του λάθος. Αυτό βέβαια δε σημαίνει ότι δεν έχει ακόμη πολλή δουλειά να κάνει.
Έχεις κάποια εικόνα για το πως αντιλήφθηκε ο μέσος Αμερικανός την όλη υπόθεση Snowden; Κατά τη γνώμη σου έκανε καλά που έδωσε στη δημοσιότητα όλα αυτά τα απόρρητα έγγραφα της NSA; Υπάρχουν αυτοί που θεωρούν ότι ο Snowden είναι ήρωας και οι άλλοι που τον κατηγορούν για προδοσία. Αυτό που μπορώ να σου πω για μένα είναι ότι χωρίς να κρίνω τον Snowden σαν προσωπικότητα – δε με απασχολεί πολύ αυτό – οι πληροφορίες που αποκάλυψε υπήρξαν πολύ διαφωτιστικές.
Ξέρω ότι είσαι υπέρ του ελέγχου της οπλοκατοχής. Η κυβέρνηση εκεί πέρα έχει κάνει κάτι ουσιαστικό, ειδικά μετά τις πρόσφατες μαζικές δολοφονίες; Όχι, δεν έχει γίνει ακόμη τίποτα και αυτό είναι λυπηρό, γιατί οι περισσότεροι θέλουν να παρθούν κάποια αυστηρά αλλά δίκαια μέτρα.
Έχω νιώσει ρατσισμό απέναντί μου. Μπορεί να μην ήταν κάτι κραυγαλέο, πάντως το ένιωσα. Δεν το άφησα όμως ποτέ να μου χαλάσει τη διάθεση, να με κάνει να νιώθω άσχημα. Αντίθετα με «πονήρεψε», με έκανε να θέλω να πετύχω ακόμη περισσότερο.
Σε μια παλιά σου συνέντευξη έλεγες ότι η μέρα που δε θα τυπώνονται πια βιβλία και το διάβασμα θα γίνεται μέσα από οθόνες, θα είναι η μέρα που θα τα παρατήσεις. Το πιστεύεις ακόμη; Μου αρέσει το βιβλίο ως φυσικό αντικείμενο, το αντιμετωπίζω κάπως σαν έργο τέχνης ή έστω σαν μία χειροπιαστή καταγραφή του έργου τέχνης που κάποιος είχε στο μυαλό του. Θέλω να πιστεύω ότι τα χάρτινα βιβλία δεν θα εκλείψουν. Πάντως σημασία έχει να διαβάζει ο κόσμος. Ακόμη και από μία οθόνη.
Εδώ και μερικούς μήνες, από τότε που αγόρασα ipad, διαβάζω εναλλάξ, ένα χάρτινο βιβλίο κι ένα ebook. Και παρόλο που θεωρώ τον εαυτό μου «αναλογικό» τύπο, ξέρεις, ακόμη αγοράζω βινύλια και τέτοια, πρέπει να παραδεχτώ ότι αν δεν είχα άλλη επιλογή, δε θα με πείραζε να διαβάζω μόνο στο ipad… Όχι εγώ φίλε. Διαβάζω μόνο τυπωμένες λέξεις.
Το Amazon τελικά έχει κάνει καλό στο όλο σύμπαν των βιβλίων; Παρεμπιπτόντως, διάβασες το ρεπορτάζ του New Yorker που αναλύει το φαινόμενο; Το διάβασα, ήταν πράγματι εξαιρετικά καλογραμμένο. Παραμένω πιστός στα βιβλιοπωλεία της γειτονιάς μου, αλλά αγοράζω συχνά και από το Amazon. Είναι χρήσιμο εργαλείο. Για όλους τους συγγραφείς που το κατακρίνουν, έχω μία πολύ απλή ερώτηση: εξαργυρώνετε τις επιταγές από τις πωλήσεις; Όσο μικρό κι αν είναι το ποσό. Τέλος πάντων, πιστεύω ότι υπάρχει χώρος και για τα παραδοσιακά βιβλιοπωλεία και για το Amazon. Θα μπορούσαν να συνυπάρξουν.
Με τον David Simon ετοιμάζετε ένα πιλότο για λογαριασμό του HBO, κάτι που διαδραματίζεται στην Times Square πίσω στα 70s. Υποθέτω δε μπορείς να μου πεις πολλά για την υπόθεση. Πως σου φαίνεται όμως να ετοιμάζεις ένα σενάριο για τη Νέα Υόρκη, μετά τη Βαλτιμόρη (The Wire) και τη Νέα Ορλεάνη (Treme); Όπως φαντάζεσαι υπάρχει πολύ υλικό από το οποίο μπορούμε να αντλήσουμε ιδέες. Αν τελικά προχωρήσει η σειρά, θα πρέπει να μετακομίσω για ένα διάστημα στη Νέα Υόρκη, για να τη γνωρίσω ακόμη καλύτερα, όπως ακριβώς έκανα και για τη Νέα Ορλεάνη. Δε σου κρύβω ότι ανυπομονώ.
Έχει πέσει στην αντίληψή σου ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο στο The Atlantic, με τίτλο «Οι συγγραφείς είναι οι χειρότεροι τεμπέληδες» (Writers are the worst procrastinators); Μόλις τελείωσα το edititing του εικοστού μου μυθιστορήματος. Τα τελευταία δώδεκα χρόνια έχω γράψει και εκδώσει ένα βιβλίο το χρόνο, δουλεύοντας ταυτόχρονα και ως σεναριογράφος και παραγωγός για τηλεοπτικές σειρές. Οπότε δεν ξέρω για ποιον μιλάνε εκεί στο Atlantic. Δουλεύω κάθε μέρα, όπως έκανε και ο πατέρας μου πηγαίνοντας στο “magazi”. Η δουλειά είναι το παν για μένα, φίλε. Θα πρέπει να με πυροβολήσουν για να σταματήσω.
