Στα γρήγορα: Πρόκειται για την έβδομη δουλειά του σπουδαίου Αμερικάνου, που δεν σταματά να μας εκπλήσσει.
Την ακούσαμε: Αυθεντικός garage rock ήχος. Η μαγκιά είναι ότι παίζει πράγματα που νομίζεις ότι τα έχεις ακούσει ξανά κάπου, κάπως, κάποτε, αλλά τελικά δεν χάνουν δράμι από τη διαφορετικότητά τους.
Τρέξε μακρυά: Πολύ ντράγκα ντρούγκα ρε παιδί μου.
Τ΄είπες τώρα: «To καλύτερο από όλα είναι τα τραγούδια έχουν μια φανταστική ομοιομορφία και μια εξαιρετικά καλή αλληλουχία» –Guardian
Να τ’ αφήσω; 84/100 στο Metacritic
