photo (2)

Σκεφτόμουν πόση φαντασία και ελευθέρια είχαν τα 70s μουσικά σε όλον τον κόσμο και ξέχασα τα πολύχρωμα απο τη μία και ασπρόμαυρα απο την άλλη 80s. Μετά τα ένδοξα 60s με το σούπερ στυλιζαρισμένο τους ύφος και τις ultracool μουσικές τους, ήρθε το χάος. Με την καλή έννοια. Λιγο τα ναρκωτικά, λίγο η ανάγκη για να ξεφύγουν τα πράγματα απ’τον καθωσπρεπισμό, σχεδον όλοι οι μουσικοί άρχιζαν να πειραματίζονται με τη – γνωστή σε όλους – ψυχεδέλεια.

Επόμενο ήταν λοιπόν να περάσει ο ηλεκτρισμός της flower pop, των hippies, της ψυχεδελικής rock και folk και στην Ελλάδα. Τα παραδείγματα πολλά και καλά. Poll, Ακρίτας, Λήδα και Σπύρος και πολλοί άλλοι. Τεράστια περίοδος δημιουργικότητας “πλάκωσε” την ελληνική δισκογραφία για αρκετά χρόνια. Αυτό που είχα παραμελήσει όλον αυτό τον καιρό είναι η περίεργη και αρκετά σκοτεινή δεκαετία του 80 στην Ελλάδα. Μια δεκαετία που έφερε αλλαγές και στην δική μας μικρή σκηνή με την ελάχιστη disco και το πολύ punk και new wave.

Σήμερα έχω στο πικάπ μου ενα τρανό παράδειγμα απο εκείνη την περίοδο: “Το Ψυγείο Ψυγείο – Μετά την Αιωνιότητα” της μπάντας Το Ψυγείο Ψυγείο. Πρόκειται για τον πρώτο τους δίσκο που γράφτηκε το 1990, στο παρατσάκ δεκαετία του 80 με ολη την ευλογία απο αυτήν όμως, στα αγαπημένα Γιάννενα. Άλλη μια αφορμή για συζήτηση. Τα μηδέν ερεθίσματα των μουσικών της επαρχίας, ιδίως σε μια εποχή χωρίς ιντερνέ.

Παρ’ όλ’ αυτά οι Το Ψυγείο Ψυγείο αντιπροσωπεύουν ενα αντεργκράουντ που ούτε στις μεγαλουπόλεις δεν βρίσκεις εύκολα. Εννιά tracks γεμάτα κιθαριστική και αναλογικά ηλεκτρονική ψυχεδέλεια. Δυνατά steady τύμπανα, άπειρο noise backround, κοφτερές new wave κιθάρες, synths που απειλούν να τρυπήσουν τα ηχεία σου μαζί με τα μυστήρια και acid γυναικεία φωνητικά της vocalist της μπάντας να αποπροσανατολίζουν κάθε κομμάτι με το παραμικρό αφού οι παραφωνίες δίνουν και παίρνουν μαζί με τις αταίριαστες (πολλές φορές) νότες. Ένα σκοτεινό μουσικό παραλήρημα 50 περίπου λεπτών σε συνολική διάρκεια.

http://youtu.be/Ry4ZS34eqOo

Εν κατακλείδι το ”Το ψυγείο ψυγείο – Μετά την αιωνιότητα” δικαίως κουβαλάει την φήμη ενός αρκετά πρωτοποριακού ελληνικού δίσκου με μεγάλη χρηματική αξία ως βινύλιο και αρκετό μουσικό ενδιαφέρον απο την αρχή ως το τέλος.