Οι Tiger Lillies φέτος το παίζουν Edith Piaf

Από την πρώτη φορά που οι Tiger Lillies συναντήθηκαν με το ελληνικό κοινό, ο έρωτας ήταν ακαριαίος. Ανήκουν στις περιπτώσεις όπου η σωστή προώθηση σε συνδυασμό με το διθυραμβικό word of mouth δημιούργησαν – δικαίως – ένα μύθο γύρω από το όνομα του εμβληματικού αγγλικού τρίο. O Martyn Jacques, ιδρυτής, συνθέτης, ακορντεονίστας, αλλά και η χαρακτηριστική falsetto φωνή του συγκροτήματος που όλοι αγαπήσαμε, μίλησε στην Popaganda λίγες μέρες πριν την επάνοδό τους στην Ελλάδα, με το νέο τους πρότζεκτ πάνω στη ζωή της Edith Piaf.

Όπως σίγουρα ξέρετε, οι Tiger Lillies είναι ένα από τα αγαπημένα live acts του κοινού της Αθήνας. Σε τι πιστεύετε πως οφείλεται η δημοφιλία σας εδώ; Νομίζω πως στην πραγματικότητα έχει να κάνει με το ότι στην Αθήνα έχουμε έναν καλό promoter. Είναι πολύ σημαντικό το να έχεις κάποιον που να πιστεύει σε σένα και να σε παρουσιάζει στο κοινό με αυτό τον τρόπο. Έχει σημασία το πώς πουλάς κάτι. Αν δεν είσαι καλός, είναι πιο δύσκολο για τον άλλο να σε «πουλήσει». Έτσι συμβαίνει όμως στον κόσμο: αν ο άλλος δεν σου δώσει έκθεση και δημοσιότητα και δεν σε στηρίξει κάπου, δεν θα γίνεις γνωστός.

Θα μας μιλήσετε για το πρότζεκτ που φέρνετε αυτή τη φορά στην Ελλάδα; Ναι. Έγραψα μια συλλογή τραγουδιών για τη ζωή της Edith Piaf. Κατόπιν προσέθεσα σε αυτή και κάποια από τα δικά της τραγούδια. Ξέρετε, προφανώς είχε μια υπέροχη ομάδα από συνθέτες και τραγουδοποιούς που δούλευαν γι αυτήν την εποχή της δόξας της. Είναι ένα είδος μουσικής βιογραφίας αυτό που κάναμε.

Ας πάμε τώρα και πίσω,στην αρχή. Θυμάστε τι ήταν το πρώτο πράγμα που σας γοήτευσε στην τέχνη, και πόσων χρονών ήσασταν; Πάντοτε με ενδιέφερε η μουσική, κι επίσης κι η ζωγραφική όταν ήμουν παιδί. Μετά, όταν έγινα περίπου 16, κατάλαβα πως έπρεπε να αποφασίσω να γίνω είτε το ένα είτετο άλλο, κι αποφάσισα να γίνω μουσικός κι όχι ζωγράφος. Στα δεκάξι μου λοιπόν αποφάσισα να αφιερώσω τη ζωή μου στη μουσική.

Είναι γνωστό πως αργότερα, όταν ζούσατε στο Soho, στη Rupert Street, γνωρίσατε και στην πραγματικότητα αρκετούς από τους τύπους που αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης για χαρακτήρες που εμφανίζονται αργότερα στα τραγούδια των Tiger Lillies. Ναι, έζησα στο Soho περίπου δέκα χρόνια, από το 1980 ως το 1990, και ήταν στο τέλος αυτής της περιόδου που δημιούργησα τους Tiger Lillies, το 1989. Ήταν μια ωραία εποχή, την απόλαυσα, ήταν διασκεδαστική. Τότε γνώριζα πολλούς ανθρώπους από το δρόμο, ναρκομανείς, πόρνες, γκάνγκστερς. Και προφανώς έχοντας ζήσει σε αυτό τον κόσμο επί δέκα χρόνια, με ενέπνευσε να γράψω τραγούδια για αυτά τα μέρη κι αυτούς τους ανθρώπους.

Όταν ξεκινήσατε τους Tiger Lillies ήσασταν περίπου τριάντα χρονών. Αυτό που μου κάνει εντύπωση, είναι πως οι Tiger Lillies μοιάζουν να ήταν ένα κόνσεπτ που ήδη, εξ αρχής, ήταν πολύ ξεκάθαρο στο μυαλό σας. Το είχατε ήδη προετοιμάσει; Ναι. Ήταν ένα πολύ ξεκάθαρο κόνσεπτ. Είχα αυτή την ιδέα, ήξερα τα όργανα, επίσης ήταν ξεκάθαρη η ιδέα για τη φωνή μου, καθως και για τη θεματολογία, τον τρόπο που θα τραγουδούσα τα τραγούδια…Ναι, ήταν πράγματι πολύ κατασταλαγμένο το κόνσεπτ. Το ακορντεόν, η ψηλή φωνή, το όρθιο μπάσο, τα ντραμς τα παιγμένα με τα σκουπάκια…Τα συναισθηματικά τραγούδια για το δρόμο… Υποθέτω πως είχα ακούσει πολλούς μουσικούς μέσα στα χρόνια που προηγήθηκαν κι όλοι τους είχαν πάνω μου μια επιρροή, μεγαλύτερη ή μικρότερη… Και βέβαια όταν ξεκίνησα το συγκρότημα, όλα αυτά εξελίχθηκαν και συνέχισαν να αναπτύσσονται και πήραν διαφορετικές κατευθύνσεις.

Και ποιοι είναι οι μουσικοί που θεωρείτε ως τις μεγαλύτερες επιρροές σας; Υποθέτω πως οι πλέον κλασικές ήταν ο Μπέρτολντ Μπρεχτ και η Όπερα της Πεντάρας. Επίσης ήταν η Edith Piaf για την οποία και κάνουμε τώρα την παράσταση. Κι ο Jacques Brel, που ήταν η επόμενη γενιά τραγουδοποιών μετά την Piaf, υπήρξε κι αυτός μεγάλη επιρροή. Αλλά υπήρξαν και πολλοί άλλοι καλλιτέχνες που με επηρέασαν. Ο Jim Morrison με τους Doors, που κι αυτός ήταν κατά κάποιο τρόπο τραγουδιστής καμπαρέ. Eπίσης είμαι φνατικός οπαδός της πολύ παλιάς ελληνικής μουσικής, κι ειδικά του σμυρναίικου τραγουδιού των αρχών του αιώνα.

Έχετε συνεργαστεί με μουσικούς πολύ διαφορετικούς μεταξύ τους, θα έλεγα ακόμη κι από διαφορετικούς μουσικούς κόσμους. Θα μπορούσα να αναφέρω για παράδειγμα τους Kronos Quartet και τον Alexander Hacke. Πώς προέκυψαν αυτές οι συναντήσεις; Δεν ξέρω! Δεν πήγα ποτέ σε κάποιον να του πω: «Θα ήθελες να κάνουμε μια συνεργασία;». Συνήθως οι άλλοι μου το προτείνουν. Οι Kronos Quartet με είχαν ρωτήσει αν θα ενδιαφερόμουν να κάνουμε μαζί μια παράσταση. Εγώ δεν έχω προσεγγίσει ποτέ κανέναν, δεν είναι στη φύση μου αυτό, δεν είμαι κάποιος που δικτυώνεται. Δεν βγαίνω και πολύ για να δικτυωθώ, δηλαδή. Αλλά έχω πράγματι συνεργαστεί με πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους. Κι ήταν ενδιαφέρουσα διαδικασία.

Από τα πράγματα που έχετε κάνει, μπορώ να υποθέσω πως εμπνέεστε αρκετά από το θέατρο και τη λογοτεχνία. Τι διαβάζετε συνήθως; Στην πραγματικότητα δεν διαβάζω τίποτα! Απλώς μου προσφέρονται διάφορα πρότζεκτ από διάφορους ανθρώπους. Τότε διαβάζω αυτά που μου δίνουν κι έχουν σχέση με αυτά και γράφω τραγούδια πάνω στη σχετική θεματολογία. Όμως αυτή την εποχή, εκτός αυτών, δεν διαβάζω τίποτα,

Όμως φαίνεται πως αυτά τα πρότζεκτ είναι συνεχόμενα, αδιάκοπα. Από τότε που ξεκίνησαν οι Tiger Lillies, νομίζω πως δουλεύετε χωρίς την παραμικρή διακοπή! Ναι, αυτό είναι αλήθεια. Δουλεύω πράγματι αδιάκοπα. Αλλά, ξέρετε, είναι αυτό που σου συμβαίνει όταν είσαι σχετικά επιτυχημένος καλλιτέχνης. Η τέχνη σου είναι η ζωή σου. Κατά τ΄άλλα όλο κι όλο που κάνεις είναι να διαβάζεις, να τρως και να κοιμάσαι. Εγώ το απολαμβάνω. Είναι κομμάτι από μένα. Από το να είμαι ξαπλωμένς σε μια παραλία, είμαι πολύ πιο ευτυχισμένος δουλεύοντας και ηχογραφώντας σε ένα στούντιο.

Μιας και μιλήσατε για ηχογραφήσεις: η πολύ μεγάλη πλειοψηφία από τις κυκλοφορίες των Tiger Lillies δεν έχουν κυκλοφορήσει σε μεγάλες δισκογραφικές εταιρίες. Γιατί αυτή η επιλογή; Α, δεν είναι επιλογή! Θα ήμουν πολύ ευτυχής αν μια μεγάλη δισκογραφική εταιρία κυκλοφορούσε τη μουσική μου. Αλλά δεν νομίζω πως οι μεγάλες εταιρίες δίσκων πιστεύουν επαρκώς ότι θα μπορούσαν να προωθήσουν τους Tiger Lillies έτσι ώστε να βγάλουν αρκετά χρήματα που να αξίζει τον κόπο γι αυτούς. Ο λόγος λοιπόν που δεν είμαστε σε κάποια μεγάλη δισκογραφική είναι ότι καμιά από αυτές δεν επέλεξε να κυκλοφορήσει ή να προωθήσει τους Tiger Lillies.