Η Δύναμη του Πεπρωμένου γράφτηκε σε μια εποχή που ο Βέρντι ήταν ήδη διάσημος και καταξιωμένος. Όπως στον Τροβατόρε και τον Ντον Κάρλο, έτσι και στη Δύναμη του Πεπρωμένου ο συνθέτης βασίζεται σε ισπανικά θέματα, καθώς η Ισπανία αποτελεί μια διαχρονική πηγή έμπνευσής του. Βασίζεται στο θεατρικό Δον Άλβαρο ή Η δύναμη του πεπρωμένου του Άνχελ δε Σααβέδρα, αλλά αντλεί επίσης από το Στρατόπεδο του Βάλλενσταϊν, πρώτο μέρος της θεατρικής τριλογίας του Φρήντριχ Σίλλερ που ήταν αφιερωμένη στον στρατηγό Άλμπρεχτ φον Βάλλενσταϊν.
Η παραγγελία για το έργο αυτό δόθηκε στον Βέρντι από το Αυτοκρατορικό Θέατρο της Αγίας Πετρούπολης, όπου και τελικά η όπερα ανέβηκε στις 10 Νοεμβρίου 1862. Ακολούθησε σειρά από παρουσιάσεις σε όλο τον κόσμο, από τη Μαδρίτη και τη Βιέννη ως τη Νέα Υόρκη και το Μπουένος Άιρες, για τις οποίες ο Βέρντι διαρκώς επέφερε τροποποιήσεις στην παρτιτούρα. Το 1869, με νέα εισαγωγή και νέο φινάλε, η Δύναμη του Πεπρωμένου παρουσιάστηκε στη Σκάλα του Μιλάνου με τεράστια επιτυχία. Με αυτή την αφορμή ο συνθέτης έδωσε στο έργο αυτήν που μέχρι σήμερα θεωρείται η οριστική του μορφή. Το 1882, ο συνθέτης υπογράφει την τελευταία και πιο απλουστευμένη έκδοσή του στα γαλλικά, ολοκληρώνοντας έτσι τη διαδικασία της δημιουργίας του έργου μετά από μια θυελλώδη περίοδο που κράτησε πάνω από δύο δεκαετίες και καθόρισε τη συνθετική του πορεία. Η όπερα, που αναφέρεται στη δύναμη της μοίρας και του πεπρωμένου, κρύβει μέσα της ένα δικό της πεπρωμένο – μια διαδρομή γεμάτη δυσκολίες, αποτυχίες, αλλαγές και θριάμβους.
Η διεθνώς αναγνωρισμένη Ελληνίδα σκηνοθέτρια Ροδούλα Γαϊτάνου τοποθέτησε τη δράση του έργου στις αρχές του 20ού αιώνα, φωτίζοντας την αποτρόπαιη φύση του πολέμου και τη δραματική επίδρασή του στους ανθρώπους. Με τη συνδρομή μιας δημιουργικής ομάδας διεθνούς καταξίωσης –τον Γιώργο Σουγλίδη στα σκηνικά και τα κοστούμια, τη Δήμητρα Καστέλλου στην κινησιολογία, τον Τζουζέππε ντι Ιόριο στους φωτισμούς και τον Ντικ Στρέικερ στα βίντεο– δημιούργησε ένα σκηνικό σύμπαν με αναφορές στον Θόδωρο Αγγελόπουλο, τον Μιχαήλ Άγγελο και τον Ιερώνυμο Μπος.
Ο έμπειρος Ιταλός αρχιμουσικός Πάολο Καρινιάνι καθοδήγησε με ασφάλεια και έμπνευση την Ορχήστρα, τη Χορωδία της ΕΛΣ, καθώς και τους πρωταγωνιστές, σε μια υψηλού επιπέδου ερμηνεία αυτού του τόσο απαιτητικού βερντιανού αριστουργήματος.
Οι κορυφαίοι πρωταγωνιστές της ΕΛΣ Τσέλια Κοστέα, Δημήτρης Πλατανιάς και Πέτρος Μαγουλάς εντυπωσίασαν στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, στους οποίους έκαναν το ντεμπούτο τους. Την τετράδα των πρωταγωνιστών συμπλήρωσε ο διακεκριμένος Αργεντινός τενόρος Μαρσέλο Πουέντε. Στους ρόλους της Πρετσιοζίλλας και του Μελιτόνε διακρίθηκαν η Οξάνα Βόλκοβα και ο Γιάννης Γιαννίσης. Μαζί τους οι Ιωάννα-Βασιλική Κοράκη, Γιώργος Παπαδημητρίου, Γιάννης Καλύβας και Μαξίμ Κλονόφσκι.
Επόμενες παραστάσεις: 29 Ιανουαρίου & 2, 6, 9, 12, 15, 18 Φεβρουαρίου 2025
Τα εισιτήρια για όλες τις παραστάσεις έχουν εξαντληθεί.