Βιαστήκαμε να συμπεριλάβουμε την τελευταία ταινία του Τζαντ Άπατοου, Η Τέχνη της Ενηλικίωσης (θα μπορούσε να λέγεται και Ο Βασιλιάς του Στάτεν Άιλαντ σε ακριβή μετάφραση από τον αγγλικό τίτλο, μιας και ξέρουμε βασική γεωγραφία), στην προ 2 μηνών λίστα μας με τις καλύτερες ταινίες του 2020 μέχρι στιγμής, ενώ λίγες μέρες αργότερα ανακοινώθηκε η κυκλοφορία της στις ελληνικές αίθουσες τον Σεπτέμβριο.
Ωστόσο δεν μετανιώνουμε για την ουσία της τοποθέτησης, αφού ο σκηνοθέτης-σεναριογράφος διαπρέπει για πρώτη φορά εδώ και χρόνια στην τέχνη των αξιαγάπητων losers, με σημαντική τη συμβολή του πρωταγωνιστή και συν-σεναριογράφου, Πιτ Ντέιβιντσον, που διανθίζει τον πλέον στάσιμο κόσμο του μεσήλικα Άπατοου με το χιούμορ και τις αγωνίες ενός ανθρώπου που είναι νέος το 2020 και όχι απλός παρατηρητής αυτής της γενιάς. Τον Ιούλιο, λοιπόν, που δημοσιεύτηκε η προαναφερθείσα λίστα, γράφαμε:
«Στην ψηλόλιγνη, αμήχανη (αλλά για κάποιους σέξι) φιγούρα του Πιτ Ντέιβιντσον αντικατοπτρίζεται ολόκληρη η Gen Z: για τους 20άρηδες του overload από τατουάζ, της ασταθούς ψυχικής υγείας, της εμμονής με την Αριάνα Γκράντε (για τον Ντέιβιντσον αυτό σημαίνει ότι μέσα σε ένα τρίμηνο είχαν γνωριστεί, αρραβωνιαστεί και χωρίσει), της παράλογης σχέσης με τα social media και του γρήγορου χιούμορ, ο ηθοποιός του Saturday Night Live είναι είδωλο. Το ερώτημα που τίθεται στον πιο κρίσιμο πρωταγωνιστικό του ρόλο στη νέα ταινία του Τζαντ Άπατοου είναι αν μπορεί να γίνει σταρ. (ΔΞ/ΔΑ αλλά είναι ένα καλό πρώτο βήμα.)
Ο Στιβ Μπουσέμι σε β’ ρόλο χαρίζει βετεράνικο indie cred δίπλα στον πρωταγωνιστή και συν-σεναριογράφο Πιτ Ντέιβιντσον
Η Gen Z και τα στριφτικά της.
Άβολο babysitting; Όχι ακριβώς.
Τζαντ Άπατοου και Μαρίζα Τομέι
Βασισμένο εν μέρει στην αληθινή του ζωή, το The King of Staten Island παρακολουθεί έναν αιώνιο έφηβο που αρνείται να φύγει από το πατρικό του κι αναγκάζεται να το κάνει με απότομο τρόπο όταν η μητέρα του (Μαρίζα Τομέι) ξαναγνωρίζει τον έρωτα 17 χρόνια μετά το χαμό του πυροσβέστη συζύγου της εν ώρα καθήκοντος. (Ο πατέρας του Ντέιβιντσον ήταν ανάμεσα στους πυροσβέστες-θύματα της 11ης Σεπτεμβρίου και ο ίδιος ζει με τη μαμά του, που έχει να βγει ραντεβού από τότε.)
Ο Άπατοου, που με τις τελευταίες του ταινίες This Is 40 και Trainwreck έδειξε μια διάθεση να εξερευνήσει κι άλλες θεματικές πέρα από το με πόσους τρόπους μπορεί να στρίψει ένα μπάφο ο Σεθ Ρόγκεν, ανοίγει ένα παράθυρο σε ένα κόσμο που ολοφάνερα δεν κατέχει και μας προσκαλεί να ανακαλύψουμε μαζί του, με τρυφερότητα, αυθεντικότητα και χαλαρότητα (η αφηγηματική οικονομία δεν ήταν ποτέ προτεραιότητά του.) Η αγάπη του για τα man-boys έχει μετουσιωθεί σε πατρική και στο πρόσωπο του Ντέιβιντσον, που συνυπογράφει το πολύ αστείο σενάριο, βρίσκει τον πιο ανέλπιστο σύμμαχο.
