Καθώς οι περιοδείες γίνονται ολοένα μεγαλύτερες, πιο θεαματικές και αντιπροσωπεύουν όλο και πιο πολύ το εισόδημα ενός καλλιτέχνη, η απόλαυσή τους αργοσβήνει, σύμφωνα με ρεπορτάζ της Guardian.
Όταν άρχισαν να κατρακυλούν οι πωλήσεις δίσκων 15 χρόνια πριν, οι περιοδείες έγιναν ο μόνος τρόπος για τους καλλιτέχνες να βγάζουν χρήματα. Τα νούμερα είναι εξωπραγματικά. Για παράδειγμα, η Taylor Swift, έχει έσοδα 2.93 εκατομμύρια δολάρια τη βραδιά κατά την διάρκεια της περιοδείας της “1989”, σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύτηκαν στο Billboard. Με τόσο υψηλά νούμερα, τα ασφάλιστρα μιας περιοδείας, συνιστούν ένα πολύ σημαντικό ζήτημα.
Κατά τη διάρκεια μιας περιοδείας, οι καλλιτέχνες έχουν συνήθως τρία είδη ασφαλίσεων: εξοπλισμού (για προστασία κατά της φθοράς και της κλοπής), δημόσιας ευθύνης (σε περίπτωση που κάποιος fan από το ακροατήριο τραυματιστεί κατά τη διάρκεια του show) και μη-εμφάνισης. Οι δύο τελευταίες περιπτώσεις αποτελούν σχετικά καινούριες προσθήκες, αλλά συνήθως είναι η περίπτωση της μη-εμφάνισης που είναι πιο σημαντική, όσο εκτενέστερες γίνονται οι περιοδείες.
Η πραγματικότητα για τις περισσότερες περιοδείες καλλιτεχνών, όπως έμαθαν με επίπονο τρόπο οι Foo Fighters, όταν ο Dave Grohl έσπασε το πόδι του πάνω στη σκηνή στο Gothenburg τον Ιούνιο, είναι ότι οι περιοδείες ενέχουν μεγάλους κινδύνους. «Όταν ασφαλίζεις μια παγκόσμια περιοδεία με 100 εμφανίσεις, το πιο πιθανό είναι τουλάχιστον ένα από αυτά τα shows να αναβληθεί», δήλωσε χαρακτηριστικά στην Guardian ο Paul Twomey, διευθυντής ψυχαγωγίας στο ειδικό σε θέματα ασφαλίσεων «Doodson Broking Group».
Οι ασφαλιστικές εταιρείες θεωρούν μερικές ακυρώσεις ως παράπλευρες απώλειες σε εκτεταμένης διάρκειας περιοδείες και χτίζουν τις στρατηγικές τους γύρω από αυτό το γεγονός.
«Ο ασφαλιστής μπορεί να βάλει μια φοροαπαλλαγή σε ένα ασφαλιστικό συμβόλαιο που προβλέπει ότι δεν θα πληρώσει εάν ένα show ακυρωθεί» υποστηρίζει ο Steven Howell, επικεφαλής της μουσικής στην εταιρεία Music Insurance Brokers. «Έτσι, μπορούν να προσθέσουν την φοροαπαλλαγή ενός ή δύο shows, ώστε εάν ακυρωθούν ένα ή δύο από αυτά, να μην υπάρξει νομικό ή οικονομικό ζήτημα. Όμως, εάν χαθεί και τρίτο show, τότε μπορεί να γίνει σχετική αναφορά».
Τα χρηματικά ποσά που μπορούν να βρεθούν σε κίνδυνο είναι εντυπωσιακά. Για ένα show σε στάδιο το ποσό μπορεί να φτάσει πάνω από 2 εκατομμύρια. Και δεν είναι μόνο οι πωλήσεις των εισιτηρίων. Αλλά ένα σχήμα, όπως οι One Direction, πιθανότατα βγάζει περισσότερα χρήματα από το merchandise παρά από τα εισιτήρια.
Για ένα μικρό συγκρότημα, που μπορεί να παίζει σε μπαρ και μικρά μαγαζιά η ασφάλιση αποτελεί πολυτέλεια.
«Πρέπει να υπολογίσεις πόσο κοστίζει να βγεις στο δρόμο» λέει στην Guardian ο Niamh Byrne από την ElevenManagement που εκπροσωπεί τους Blur. «Για παράδειγμα, στους Blur, υπάρχει ένα σημαντικό κόστος για να βάλεις μπρος ένα show στην περιοδεία, καθώς η μπάντα θέλει να δίνει special εμφανίσεις. Οι πρόβες, το crew, η ενοικίαση εξοπλισμού, οι πρόβες παραγωγής, οι χορδές, οι κιθάρες, όλα αυτά κοστίζουν χρήματα. Εάν ακυρωθεί ένα show τότε θα αναγκαστείς να μπεις μέσα, καθώς θα πρέπει να καλύψεις αυτό το κενό που δημιουργήθηκε».
Όσο περνάει ο καιρός, τόσο πιο περίπλοκη γίνεται η στρατηγική που ακολουθούν οι ασφαλιστικές εταιρείες και τόσο πιο ανεπιθύμητα γίνονται τα πρόσωπα που δεν μπορούν να εξασφαλίσουν το επιθυμητό για τις ασφαλιστικές εταιρείες αποτέλεσμα. Για παράδειγμα, ο Morrissey, έχει ακυρώσει αρκετές εμφανίσεις του στο παρελθόν, λόγω προβλημάτων υγείας ή ακόμα γιατί ο χώρος που θα εμφανιζόταν δεν ήταν για χορτοφάγους. Ονόματα που θεωρούνται «μη έμπιστα» από τους όρους της βιομηχανίας της μουσικής και των ασφαλίσεων, όπως για παράδειγμα η Whitney Houston, η διαταραγμένη υγεία της οποίας αποτελούσε κοινό μυστικό στους κύκλους αυτούς, φέρει σοβαρές επιπτώσεις και στην ίδια την καριέρα του καλλιτέχνη.
Βέβαια, η πολιτική των ασφαλίσεων δεν αφορά όλα τα άτομα που βρίσκονται σε μια περιοδεία. Για παράδειγμα, εάν αρρωστήσει ο ηχολήπτης , αυτό δε σημαίνει ότι θα πρέπει να ακυρωθεί το show. Μπορείς να βρεις άλλον ηχολήπτη, δεν μπορείς όμως να βρεις άλλον Damon Albarn.
Σε πολλές περιπτώσεις, οι ασφαλιστικές εταιρείες στέλνουν στο χώρο διεξαγωγής της συναυλίας κάποια αρμόδια άτομα προκειμένου να εξετάσουν το χώρο ως προς τα επίπεδα ρίσκου που μπορεί να φέρουν, και που θα μπορούσαν να κάνουν κακό στις ασφαλιστικές που θα αναλάβουν την ασφάλιση του καλλιτέχνη. Η χρήση πυροτεχνημάτων ή η απομάκρυνση από τη σκηνή σε οποιαδήποτε στιγμή κατά τη διάρκειας της συναυλίας, τα υπερυψωμένα επίπεδα, τα καλώδια, συνιστούν παράγοντες υψηλού ρίσκου για τις ασφαλιστικές εταιρείες και λαμβάνονται πλήρως υπόψη. Ενώ, όπως συμβαίνει και με την ασφάλεια ζωής, όσο μεγαλύτερος ηλικιακά μπορεί να είναι ένας καλλιτέχνης τόσο περισσότεροι είναι οι παράμετροι ή αλλιώς «κίνδυνοι», σύμφωνα με ασφαλιστικούς όρους.
Από την άλλη πλευρά, καλλιτέχνες σε μικρή ηλικία που αναγκάζονται να ακολουθήσουν τους έντονους ρυθμούς της βιομηχανίας της μουσικής, γεμίζοντας ολόκληρης αρένες, χωρίς την απαιτούμενη εμπειρία και εξάσκηση στις ζωντανές εμφανίσεις, καταρρέουν αρκετά συχνά, σχεδόν καθημερινά.
Τελικά, η ευρύτερη αντίληψη για το «sex, drugs και rock ‘n’ roll»έχει αρχίσει να αλλάζει ριζικά.
«Ναι, πάντα θα έχει τους κάθε Pete Dohertys που θα βιώνουν το rock ‘n’ roll όνειρο, αλλά για κάθε έναν από αυτούς, υπάρχουν άλλοι 99 που θα κατεβαίνουν από τη σκηνή και θα είναι αρκετά λογικοί ωστέ να πάνε να πιούν το τσάι τους στα παρασκήνια, διότι γνωρίζουν καλά ότι οποιαδήποτε στιγμή η καριέρα τους μπορεί να καταστραφεί και μέσα σε αυτό το διάστημα θα πρέπει να κερδίσουν όσο δυνατόν περισσότερα έσοδα. Κι αυτό σημαίνει να βρίσκονται στο δρόμο όσο περισσότερο μπορούν», καταλήγει ο Paul Twomey μιλώντας στην Guardian.
