«Τα μάτια των ανθρώπων που αγαπήσαμε και μας αγάπησαν, είναι ο φακός που ονειρεύεται και καταγράφει την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας. Για κάθε άνθρωπο, υπάρχει ένα ζευγάρι μάτια που θα τον ονειρευτεί ιδανικό και θα καταγράψει την αποθέωσή του. Τα μάτια αυτά ποικίλλουν και διαφέρουν για τον καθένα».
Η αγάπη που περιγράφει και ανέδειξε φέτος ένα αλλιώτικο κινηματογραφικό φεστιβάλ δεν υπακούει σε νόρμες, είναι πολύπλευρη και ποικιλόμορφη, έχει προσκόμματα και άκρατη ομορφιά. Κι όπως ο καθένας μας έχει βιώσει μια αγάπη που θα μπορούσε να κινηματογραφηθεί, κι όπως υπάρχουν εκείνες που δεν μπορούμε να κατανοήσουμε με την πρώτη ματιά, έτσι γεννήθηκε μια αγάπη απροσδόκητη και γοητευτική, μια αγάπη που δεν είχε ως υποκείμενο ένα πρόσωπο αλλά απευθυνόταν σε μια διοργάνωση τέχνης που ενώνει τοποθεσίες ειδυλλιακές με την κινηματογραφική οθόνη και αυτό την κάνει άκρως ερωτεύσιμη στα μάτια του επισκέπτη της.
Τα θερινά σινεμά που βλέπουν ουρανό είναι ένα στοιχείο συνδεδεμένο με το ελληνικό καλοκαίρι. Φεύγοντας από τα όρια της πόλης, ανοιχτοί κινηματογραφικοί χώροι υπάρχουν σε πολλά νησιά της χώρας. Σε ένα από αυτά, στο Ιόνιο Πέλαγος, τα τελευταία τέσσερα χρόνια, συμβαίνει κάτι διαφορετικό: Νέοι άνθρωποι με όραμα μας προσφέρουν κάτι το μοναδικό, μια κινηματογραφική εμπειρία που αξιοποιεί στο έπακρον το μεσογειακό κλίμα αλλά και το μαγευτικό τοπίο της Κεφαλονιάς. Το SeaNema Open Air Film Festival είναι το μοναδικό φεστιβάλ κινηματογράφου της Ελλάδας, καθώς κι από τα λίγα παγκοσμίως, στο οποίο οι προβολές των ταινιών δεν φιλοξενούνται σε αίθουσες, αλλά σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους δίπλα στη θάλασσα.
Με κεντρικό σημείο συνάντησης τον καταγάλανο Πλατύ Γιαλό και δίνοντας ραντεβού σε πολλές τοποθεσίες του νησιού, στο SeaNema νιώθεις την καρέκλα σου να βυθίζεται στην άμμο, απολαμβάνεις μια κινηματογραφική εμπειρία με θαλασσινή αύρα, παρακολουθείς ταινίες διακεκριμένων αλλά και νέων κινηματογραφιστών απ’ όλο τον κόσμο σε ένα από τα πιο όμορφα νησιά του ελληνικού χάρτη ενώ δίπλα σου κάθονται ντόπιοι και επισκέπτες του νησιού κάθε ηλικίας. Μετά το τέλος της προβολής παρακολουθείς εθελοντές γεμάτους όρεξη να συγκεντρώνουν τα καθίσματα σε στοίβες ξαναφέρνοντας την παραλία στην αρχική της κατάσταση, κοιτάς με ένα είδους δέος την οθόνη να ξεφουσκώνει κυριολεκτικά ενώ φαντάζεσαι πώς θα ήταν κάθε παραλία και τοποθεσία που σε έχει ενθουσιάσει αν θα μπορούσε να μετατραπεί σε θερινό σινεμά.
Η φετινή θεματική του φεστιβάλ είχε τον ευφάνταστο τίτλο «Χωρίς την αγάπη σου θα ήμουνα μόνος». Από τις 30 Ιουλίου έως και τις 2 Αυγούστου 2018, οι ταινίες του αφιερώματος μας έμαθαν να αγαπάμε και να αφήνουμε χώρο για να αγαπηθούμε. Από το φτηνό μοτέλ του The Florida Project και του Σον Μπέικερ στη Βόρεια Ιταλία του Call me by your Νame και του Λούκα Γκουαντανίνο, από τον Γιο της Σοφίας στην Αθήνα του 2004 της Ελίνας Ψύκου και τον καθηλωτικό εφιάλτη του It Follows του Ντέιβιντ Ρόμπερτ Μίτσελ , από το Ένα Αξέχαστο Καλοκαίρι της Κάρλα Σιμόν στην καταλανική εξοχή και μια διαφορετική, queer, περιήγηση στο Ρίο Ντε Τζανέιρο με το Obscuro Barroco της Ευαγγελίας Κρανιώτη, το SeaNema ένωσε τη Μαρίνα Αργοστολίου με την παραλία Φύκια στο Ληξούρι όχι με το ferry αλλά με τις παραπάνω και πολλές ακόμα ταινίες.
Μας μετέφερε επίσης σε ακτές και άλση, σε ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο της ΔΕΗ (σε μια μυστική μέχρι την τελευταία στιγμή τοποθεσία και σε μια μεταμεσονύχτια προβολή που φάνηκε ότι ιντρίγκαρε το κοινό), συνάντησε το Saristra Festival σε έναν εκπληκτικό αμπελώνα και με μια συναυλία της Cookie ενώ παράλληλα πραγματοποίησε -σε συνεργασία με τη Σχολή Εφαρμοσμένων Τεχνών “Ορνεράκης”- ένα εργαστήριο stop-motion animation για παιδιά 8 έως 16 ετών που δημιούργησαν τις δικές τους μικρές ταινίες κινουμένων σχεδίων.
Πρόκειται για ένα φεστιβάλ στο οποίο άκουγες κόσμο να είναι αναποφάσιστος σχετικά με το πού θα έπρεπε να βρεθεί κάθε μέρα, υπήρξαν κι αυτοί που προσπαθούσαν να υπολογίσουν πώς θα μεταφερθούν από τη μία τοποθεσία στην άλλη για να προλάβουν προβολές, ομιλίες, πώς θα παρακολουθήσουν τις μικρού μήκους στο ένα σημείο και τη μεγάλου μήκους που τους ενδιέφερε σε κάποιο άλλο, πράγμα πρακτικά αδύνατο αφού οι τοποθεσίες είχαν μια σεβαστή χιλιομετρική απόσταση μεταξύ τους. Κι αν αυτές οι προσπάθειες να ακολουθήσουν απ΄άκρη σε άκρη το φεστιβάλ δεν ευοδώθηκαν, σημασία έχει και επιτυχία του SeaNema είναι ότι η επιθυμία από την πλευρά του κοινού υπήρχε.
Επιστρέφοντας στη φετινή θεματική, «τα μάτια που αγαπήσαμε και μας αγάπησαν μπορεί να είναι γαλανά, άλλα μελιά, άλλα ανήκουν σε γυναίκες, άλλα σε άνδρες, άλλα σε γυναίκες που γεννήθηκαν άνδρες, σε άνδρες που γεννήθηκαν γυναίκες, σε γυναίκες που αγαπάνε άνδρες ή γυναίκες ή σε άνδρες που αγαπάνε άνδρες. Τόσα μάτια όσοι και άνθρωποι. Τόσοι φακοί όσες και ιστορίες». Και κάπως έτσι πολλά ζευγάρι μάτια ενώθηκαν επικεντρωμένα σε μια οθόνη, σε ένα φεστιβάλ που οραματίζεται να συνεχίσει να ανακαλύπτει και να δημιουργεί κινηματογραφικές γωνιές σε όλο και περισσότερες παραλίες και ακτές του νησιού, έτσι ώστε στο μέλλον, κατά τη διάρκειά του, ολόκληρη η Κεφαλονιά να μεταμορφώνεται για τέσσερις μέρες σε ένα απέραντο θερινό σινεμά, πάντα με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.
Όσο για την κορύφωση του φεστιβάλ, το SeaNema στηρίζει τους νέους Έλληνες δημιουργούς, δίνοντάς τους την ευκαιρία να προβάλουν το έργο τους και να μας δώσουν μια γεύση από το μέλλον του ελληνικού σινεμά, λαμβάνοντας συμμετοχή στο Εθνικό Διαγωνιστικό Τμήμα Ταινιών Μικρού Μήκους. Γι΄αυτό, από τους 8 Έλληνες σκηνοθέτες που διαγωνίστηκαν για το βραβείο Καλύτερης Ταινίας και με τη φετινή Κριτική Επιτροπή να αποτελείται από τους Wim Vanacker, Ελένη Κοσσυφίδου και Νίκο Παναγιωτόπουλο, οι ταινίες που επιβραβεύτηκαν ήταν το Copa Loca του Χρήστου Μασσαλά (πρώτο βραβείο που συνοδεύεται από 1.000 ευρώ), η Προετοιμασία της Σοφίας Γεωργοβασίλη (ειδική μνεία), ενώ οι επισκέπτες του φεστιβάλ αγάπησαν και έδωσαν το βραβείο κοινού στο Καουμπόης του Γιάννη Χαριτίδη (συνοδεύεται από δωρεάν παροχή colour correction και DCP mastering, προσφορά της Authorwave, για την επόμενη ταινία του δημιουργού).
«Όταν το 2011 επισκέφτηκα το Φεστιβάλ Κανών, δυστυχώς ως θεατής, μου τράβηξε την προσοχή ένα παράλληλο τμήμα του Φεστιβάλ, ονόματι Cinéma de la Plage», είχε διηγηθεί σε παλαιότερη συνέντευξή του στην Popaganda, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του SeaNema και σκηνοθέτης, Βασίλης Κεκάτος. «Σκέφτηκα πως θα ήθελα να αναβιώσω αυτή την εμπειρία και φυσικά να τη μοιραστώ με όσους περισσότερους μπορώ, αξιοποιώντας το χρόνο των καλοκαιρινών διακοπών χωρίς να χρειαστεί να τις περάσω μακριά από το νησί μου, την Κεφαλονιά», εξήγησε στον Ιωσήφ Πρωϊμάκη όταν τον ρώτησε πώς του ήρθε η ιδέα να στήσει μια οθόνη σε μια παραλία και να αρχίσει να προβάλει ταινίες μέσα στον ταραχώδη για τη χώρα Αύγουστο του 2015.
Έχω βρεθεί πολλές φορές στην Κεφαλονιά, χρόνια όμως πριν ξεκινήσει το φεστιβάλ που με έκανε να ακούσω διαφορετικά τους ήχους των κυμάτων του Ιονίου Πελάγους. Και έπειτα από την πρώτη μου επαφή μαζί του, αναμένω με αγωνία το καλοκαίρι του 2019, θέλω να ξαναζήσω το νησί με αυτόν τον κινηματογραφικό και μαγευτικό τρόπο, περιμένω να ακούσω ξανά πριν την έναρξη της προβολής από την ομάδα του φεστιβάλ την όμορφη ευχή «καλή θέαση».