«Είμαι ο Robbie Williams και για τις επόμενες δύο ώρες ο κώλος σας μου ανήκει» #fact

Είναι κοινό μυστικό πως όλοι όσοι κινούμαστε περισσότερο προς το χώρο της rock (πόσο μάλλον αν σημείο αφετηρίας μας  υπήρξε η  punk) αντιμετωπίζουμε τα pop idols στην καλύτερη περίπτωση με σκεπτικισμό. Δεν είναι επειδή η εξειδίκευση μας κάνει μπλαζέ. Αλλού βρίσκεται η αιτία. Η αλήθεια είναι πως αυτή η μαγική ταύτιση του κοινού με τον καλλιτέχνη, αυτή η σπάνια μέθεξη όπου ο ακροατής νιώθει πως ο μουσικός γράφει τραγούδια γι αυτόν και μόνο, σαν να τον γνωρίζει προσωπικά, είναι κάτι που μόνο σε μικρότερους αριθμούς μπορεί να επιτευχθεί – με τη μαζικότητα χάνεται (το φαινόμενο του συντονισμού στη Φυσική λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο, ερευνήστε το και θα εκπλαγείτε). Βασικό κίνητρο λοιπόν για τη μετάβασή μου στη Μαλακάσα υπήρξε η περιέργεια. Μην την υποτιμάτε: καλλιτέχνη ή και γραφιά που δεν έχει περιέργεια να δει και να μάθει και πράγματα που δεν ανήκουν στα άμεσα ενδιαφέροντά του, να μην τον εμπιστεύεστε. Και ιδού που η ζωή είναι γεμάτη εκπλήξεις: αν πριν λίγους μήνες κάποια τσιγγάνα διάβαζε στην παλάμη μου πως στο μέλλον θα έγραφα με θερμότερα λόγια για την εμφάνιση του Robbie Williams απ’ ότι για αυτή των Black Keys, μάλλον θα της πλήρωνα μια επίσκεψη σε οφθαλμίατρο. Διάβολε, ακούω περισσότερα ολόκληρα άλμπουμς των δεύτερων, παρά μεμονωμένα κομμάτια του πρώτου! Και όμως…

«Είμαι ο Robbie Williams και για τις επόμενες δύο ώρες ο κώλος σας μου ανήκει» #fact

Φωτογραφίες: Αποστόλης Καλλιακμάνης (aik | photography)

VIEW ALL 20 PHOTOS

The crowd: Μέγα πλήθος, ζέστη και δροσερές παρουσίες, μερικοί φίλοι από το Βέλγιο κι ένας σκύλος.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: δυστυχώς έχασα την εμφάνιση των Inconsistencies. Κάτι η ασάφεια στις ώρες έναρξης, κάτι η χαοτική κυκλοφορία στην περιοχή (να μην τα ξαναλέμε), δεν τους πρόκαμα – που θα έλεγε κι ο Χαρίλαος. Θα επανορθώσω με την πρώτη ευκαιρία.  

«Είμαι ο Robbie Williams και για τις επόμενες δύο ώρες ο κώλος σας μου ανήκει» #fact

Φωτογραφίες: Αποστόλης Καλλιακμάνης (aik | photography)

VIEW ALL 4 PHOTOS

Inconsistensies

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Αν Ψάχνετε Τα Μαύρα Κλειδιά, Τα Πήραν Μαζί Τους Οι Μαύροι Άγγελοι

Χάρηκα όμως τους Ex Girlfriend’s Perfume: ένα νεανικότατο σχήμα με εντελώς δικό του ήχο, με δάνεια από πολλά είδη, πλήρως αφομοιωμένα. Παρόλη την εμφανή, αναμενόμενη και φυσιολογική νευρικότητά τους – αλήθεια, πόσες φορές υποπολλαπλάσιο πρέπει να ήταν το μεγαλύτερο κοινό μπροστά στο οποίο είχαν παίξει πριν από χτες; – τα δύο κορίτσια και τα τέσσερα αγόρια του γκρουπ αντιμετώπισαν το μέγα πλήθος με παρρησία και κέρδισαν την προσοχή και το χειροκρότημα. Εγώ πάντως θα περιμένω με ειλικρινές ενδιαφέρον την πρώτη τους κυκλοφορία.

«Είμαι ο Robbie Williams και για τις επόμενες δύο ώρες ο κώλος σας μου ανήκει» #fact

Φωτογραφίες: Αποστόλης Καλλιακμάνης (aik | photography)

VIEW ALL 8 PHOTOS

Ex Girlfriend’s Perfume

Η Kovacs κινήθηκε εν πολλοίς στα αναμενόμενα. Σε ένα χώρο παντελώς ακατάλληλο για εκείνη, που θα χρειαζόταν κάτι πιο intimate (πάσα πρότασις για τη μετάφραση του όρου στα ελληνικά δεκτή) για να δημιουργήσει την ατμόσφαιρα που θα της επέτρεπε να παρασύρει μαζί της το κοινό, στάθηκε αξιοπρεπώς.  Οι διασκευές που επέλεξε δείχνουν και τις επιρροές της, τόσο μουσικά όσο και στιλιστικά (Shirley Bassey,  Grace Jones), οι επιτυχίες της λειτούργησαν όσο μπορούσαν να το κάνουν στην αχανή αρένα. Δεν με εξέπληξε, ούτε θετικά ούτε αρνητικά. Το μέλλον θα δείξει…

«Είμαι ο Robbie Williams και για τις επόμενες δύο ώρες ο κώλος σας μου ανήκει» #fact

Φωτογραφίες: Αποστόλης Καλλιακμάνης (aik | photography)

VIEW ALL 7 PHOTOS

Kovacs

Και μετά τα ορεκτικά, το κυρίως πιάτο: ο Robbie Williams υπήρξε όλα όσα θα μπορούσε να ελπίσει κανείς, κι αρκετά παραπάνω… Το σόου του, από την πρώτη κιόλας στιγμή επιβλητικό, σκηνοθετημένο στην εντέλεια, εκτελεσμένο στην εντέλεια, με σούπερ συγκρότημα, απίθανες τραγουδίστριες στα φωνητικά… Αλλά κυρίως έναν χαρισματικό περφόρμερ. 

«Είμαι ο Robbie Williams και για τις επόμενες δύο ώρες ο κώλος σας μου ανήκει» #fact

Φωτογραφίες: Αποστόλης Καλλιακμάνης (aik | photography)

VIEW ALL 29 PHOTOS

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

“I’m Robbie  fucking Williams, and for the next two hours your ass is mine!”, είπε – και το έκανε! Έπαιξε με τις κάμερες, έπαιξε με τους μουσικούς του, έπαιξε με το κοινό… η λέξη-κλειδί είναι ΕΠΑΙΞΕ.  Και το παιχνίδι του παρέσυρε τους πάντες. Αυτοσαρκάστηκε – «Ήμουν σε ένα boy band, έφυγα, έγινα χοντρός, πήρα ναρκωτικά, πήγα σε rehab, καθάρισα, ξανάγινα χοντρός, πήρα περισσότερα ναρκωτικά…». Επανειλημμένα αναρωτήθηκε γιατί του πήρε τόσα χρόνια να έρθει στην Ελλάδα αφού όλοι ξέρουν τα λόγια των τραγουδιών του και ζήτησε συγγνώμη – ώσπου στο τέλος ακόμα κι εγώ ο κακόπιστος σκέφτηκα: «Για δες! Αυτός μάλλον το εννοεί!».  Παρέσυρε το πολυπληθέστατο κοινό στον ξέφρενο ρυθμό του και απέδειξε αυτό που όλοι έλπιζαν: πως πρόκειται για έναν αληθινό σόουμαν. Από μουσικής πλευράς, δεν έχω κάτι να προσθέσω σε όσα είπε στο θαυμάσιο άρθρο του ο Σταύρος Διοσκουρίδης. Προφανώς και δεν έχουμε να κάνουμε με έναν Freddie Mercury: οι εκτελέσεις του Robbie στα “We Will Rock You” και “Bohemian Rhapsody” μάλλον υπογραμμίζουν παρά αναπληρώνουν τη μεγάλη απουσία.

Δεν είναι αυτό όμως που έχει σημασία. Το σημαντικό είναι πως απολαύσαμε ένα μουσικό σόου απαράμιλλο, που μας έκανε να χορέψουμε να χοροπηδήσουμε, να το χαρούμε. Κι όπως μου είπε και μια εξαιρετική ηθοποιός που ήταν εκεί (που τη γνωρίζετε όλοι σας για όλους τους λάθος λόγους). «Πόσους ξέρεις που να μπορούν σήμερα να το κάνουν αυτό;».

Α! Ναι! Κοινό είπα; Ξέρετε τώρα: Λαϊκό πανηγύρι! Πολύχρωμο, αλλοπρόσαλλο, από ανθρώπους που ήξεραν γιατί ήρθαν μέχρι άλλους που ίσως και να μην είχαν ξαναβρεθεί ποτέ σε συναυλία. – όταν ο Robbie έφυγε από τη σκηνή, σχεδόν ένιωσα την ανάγκη να εξηγήσω σε κάποιους πως πρέπει να χειροκροτήσουν για να ξαναβγεί, σε περίπτωση που δεν ήξεραν πως έτσι γίνεται! Θα το ξαναπώ όμως τι σημασία έχει; Όλοι, γνώστες και άσχετοι, fans και σκεπτικιστές, συνειδητοποιημένοι ή τυχαίως παρευρισκόμενοι, αποχωρήσαμε για την καθιερωμένη ταλαιπωρία της επιστροφής από τη Μαλακάσα έχοντας καταλήξει σε ομόφωνη ετυμηγορία:

Robbie Rocked!