H Jo Broughton ήταν φροντιστής σε ένα στούντιο όπου γυρίζονταν ταινίες πορνό. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων στα καθήκοντά της ήταν να φτιάχνει τσάι και καφέ για τους ηθοποιούς και να σιδερώνει τα σεντόντια. Στο τέλος της ημέρας η Broughton έπρεπε να παραμείνει στο άδειο πλέον σκηνικό και να συμμαζέψει όλο το “χάλι”. Αλλά δεν έκανε μόνο αυτό. Έβαζε τη φωτογραφική της και αποτύπωνε ό,τι είχε μείνει πίσω, ό,τι πλέον δεν ήταν ένα κρεβάτι νοσοκομείου όπου οι δύο “νοσοκόμες” φρόντιζαν τον τυχερό “ασθενή” ή μια σχολική αίθουσα όπου ο άτακτη μαθήτρια τιμωρούταν από την αυστηρή δασκάλα της.
Βλέποντας τις φωτογραφίες της Broughton, τα κατά κύριο λόγο κιτς σκηνικά που αναπαριστούν φτηνά κάτι που ποτέ δεν γίνουν, θυμίζουν δωματιάκια παιδικού κουκλοθεάτρου. Δεν ξέρω αν η φωτογράφος σκέφτηκε το ίδιο, πάντως κάτι θα είδε εκεί, κάτι που συλλαμβάνει όλη την ματαιότητα μιας σεξουαλικότητας που στην πραγματικότητα είναι, μόνο, αναπαράστασή της.