Δέκα προτάσεις για να περάσετε το υπόλοιπο το Οκτωβρίου βυθισμένοι μέσα σ’ ένα (και δύο και τρία) βιβλία.
Πεθαίνοντας την άνοιξη – Ralf Rothman (Kαστανιώτης, μετάφραση Μαρία Αγγελίδου, 208 σελ.)
Οκτώβρης, η ιστορία της ρωσικής επανάστασης, China Miéville (Μεταίχμιο, μετάφραση Γιώργος-Ίκαρος Μπαμπασάκης, 544 σελ.)
Αυτή εδώ είναι η ιστορία των εκπληκτικών μηνών από τον έναν ξεσηκωμό στον άλλο, από τον Φεβρουάριο ως τον Οκτώβριο· η ιστορία των δυνάμεων και των ανθρώπων που μετέτρεψαν το 1917 σε μια χρονιά τόσο καθοριστική. Από οικεία ονόματα, όπως τον Λένιν και τον Τρότσκι, στους αντιπάλους τους, Κορνίλοφ και Κερένσκι· από τους λαβυρινθώδεις καβγάδες των αγωνιστών των πόλεων στις ακριτικές περιοχές μιας απέραντης αυτοκρατορίας· από τις σαρωτικές αλλαγές στις μικρές ξεχασμένες λεπτομέρειες. Ο China Miéville, πολυβραβευμένος συγγραφέας που ανέκαθεν εμπνεόταν από τα ιδανικά της Ρωσικής Επανάστασης, αφηγείται τα γεγονότα με τον δικό του ξεχωριστό τρόπο. Η επανάσταση αποκαλύπτεται έτσι όχι µόνο ως ένα πολιτικό γεγονός, µε τεράστια και διαρκή βαρύτητα, αλλά και ως μία συγκλονιστική, σχεδόν μυθιστορηματική, ιστορία. Ένα σημείο καμπής που αντηχεί δυνατά μέχρι τις μέρες μας.
Η ιστορία της χαμένης κόρης – Elena Ferrante (Πατάκης, μετάφραση Δήμητρα Δότση, 573 σελ.)
Η “Ιστορία της χαµένης κόρης” ολοκληρώνει την “Τετραλογία της Νάπολης”, την ιστορία της φιλίας των δύο κοριτσιών από τη Νάπολη, της Λίλας και της Έλενας. Η Έλενα, καταξιωµένη συγγραφέας πια, επιστρέφει µετά τον χωρισµό της στην πόλη των παιδικών και εφηβικών της χρόνων κυνηγώντας τον νεανικό της έρωτα που εµφανίστηκε και πάλι στη ζωή της. Η Λίλα, που δεν έφυγε ποτέ από τη Νάπολη, διαπρέπει επιχειρηµατικά στον τοµέα της πληροφορικής και έρχεται σε ρήξη µε τους ισχυρούς αδερφούς Σολάρα. Η Λίλα και η Έλενα, δύο όψεις του ίδιου νοµίσµατος, συγκρούονται, ξανασµίγουν και ανακαλύπτουν καινούριες πτυχές της προσωπικότητάς τους και της φιλίας τους, µε φόντο την ιστορία της Ιταλίας αλλά και ολόκληρου του κόσµου
Ο κοινωνικός και φιλοσοφικός ρόλος του Καραγκιόζη – Χρήστος Α. Κυριαζής (Ιωλκός, 224 σελ.)
Ο Καραγκιόζης είναι ένας δυναμικός φορέας του λαϊκού πολιτισμού. Και όταν λέμε Καραγκιόζη δεν εννοούμε τον μπερντέ και μόνο, αλλά το πνεύμα του. Είναι ένα είδος θεάτρου ή τέχνης που συζητιέται καθημερινά, στο λεωφορείο, στο χωράφι, πράγμα που δεν πέτυχε ούτε ο ίδιος ο Αριστοφάνης. Άρα δεν είναι ξεπερασμένος και επειδή τα πάντα υπόκεινται στην ανανέωση πώς μπορεί να παραμείνει ο Καραγκιόζης στατικός; Δεν είναι απαραίτητο να γίνει ανανέωση στο ύφος, αλλά όταν ο χθεσινός Βεζίρης ήταν δεμένος με την ελληνική πραγματικότητα της εποχής εκείνης, σήμερα δεν μπορούμε να μεταφέρουμε τα προβλήματά μας στο παρελθόν. Χρειάζεται, λοιπόν, μια αλλαγή στους ήρωες ακόμα και στην τεχνική. Η ενδιαφέρουσα μελέτη «Ο κοινωνικός και φιλοσοφικός ρόλος του Καραγκιόζη» του Χρήστου Α. Κυριαζή είναι ιδωμένη μέσ’ από την εμπειρία του συγγραφέα ως καραγκιοζοπαίχτης.
Οι Κόρες του Ηφαιστείου – Χρήστος Οικονόμου (Πόλις, 224 σελ.)
Παρεκκλίνοντας από το ρεαλιστικό πλαίσιο των προηγούμενων βιβλίων του, ο Χρήστος Οικονόμου αφηγείται ιστορίες που ακροβατούν στα διαρκώς μεταβαλλόμενα σύνορα μεταξύ του ορατού και του αθέατου κόσμου, ενώ εμπλουτίζει το υπόβαθρο της αφήγησης με πολυάριθμες διακειμενικές αναφορές –άλλοτε ευδιάκριτες, άλλοτε υπαινικτικές– που ξεκινούν από τα απόκρυφα Ευαγγέλια, τα μεσαιωνικά συναξάρια και τις λαϊκές διηγήσεις θαυμάτων και επεκτείνονται στον σύγχρονο μυθοπλαστικό και στοχαστικό λόγο. Άξια προσοχής, επίσης, είναι η πολυπρόσωπη και πολυφωνική παρουσία των γυναικών σε όλα τα διηγήματα της συλλογής. Οι Κόρες του Ηφαιστείου είναι ένα βιβλίο για τις γυναίκες που θέτουν σε κίνηση τα γρανάζια της ιστορίας, για τις γυναίκες που φέρνουν τη λύτρωση, ορμώμενες από την υποδόρια διαίσθηση ότι η ελπίδα ανασταίνεται πάντα τελευταία.
Μετά όμως, μετά – Γιάννης Μεταξάς (Ίκαρος, 96 σελ.)
Έτσι νόμιζε
Ήταν σ’ απόσταση ψιθύρου.
Κι έτσι νόμιζε πως όλα θα μπορούσε να τα πει.
Χωρίς ν’ ακουσθεί
απ’ όσους βέβαια δεν θα έπρεπε να μάθουνε
το μυστικό προώρως.
Τα χαμηλόφωνα όμως, ακριβώς, τόσο πολύ προφυλαγμένα
και με τα σώματα κοντά να τα μιλάνε
μεγάλη περιέργεια γεννάνε
για όλα αυτά τα έτσι ειπωμένα.
Γι’ αυτό σε απόσταση ψιθύρου όσα λέγονται
τη φαντασία ακόμα πιο πολύ την προκαλούνε.
Μιλάτε δυνατά όσοι θα θέλατε
κάποια να μη φανούν, και ακουσθούνε.
Η νέα ποιητική συλλογή του Γιάννη Μεταξά.
The Cuban Affair – Nelson DeMille
Από τον συγγραφέα-μάστερ της αστυνομικής λογοτεχνίας, στο νέο του βιβλίο ένας βετεράνος του αμερικανικού στρατού και έχοντας όλες τις προδιαγραφές έναος πολυζήτητου άντρα, προσεγγίζεται από έναν δικηγόρο από το Miami o οποίος του κάνει μία δελεαστική χρηματική πρόταση με αντάλλαγμα μία εν πλω δουλειά στην Αβάνα. Φυσικά από εκεί ξεκινάει μία σειρά γεγονότων με την απαραίτητη ένταση και σασπένς.
Don’t Let Go – Harlan Coben
Στο νέο βιβλίο του συγγραφέα thriller μυθιστορημάτων, ο ήρωας προσπαθεί να ρίξει φως στο μυστήριο του θανάτου του δίδυμου αδερφού του και της κοπέλας του που συνέβει μυστηριωδώς πριν 15 χρόνια και φαίνεται πως το ψάξιμο αποδίδει καρπούς καθώς βρίσκεται πολύ κοντά στη λύση. Ο Harlan Coben σκιαγραφεί τους ήρωές του με ιδιαίτερο σασπένς και σε συναισθηματικό βάθος, το οποίο στο στο συγκεκριμένο έργο εξερευνεί μέσα από μυστικά και ψέματα.
Unbelievable – Katy Tur
H δημοσιογράφος Katy Tur πέρασε ενάμιση χρόνο ακολουθώντας τον Donald Trump στην προεκλογική του καμπάνια. 500 ημέρες, 40 πολιτείες, 3800 ζωντανές τηλεοπτικές ανταποκρίσεις, όλα καταγράφονται στο Unbelievable.
Killing England – Bill O’Reilly, Martin Dugard
Οι Bill O’Reilly και Martin Dugard καταγράφουν στο συγκεκριμένο βιβλίο μία από τις σημαντικότερες ιστορικές περιόδους των ΗΠΑ, τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας και αποτελεί ένα οδοιπορικό στο μονοπάτι της ανεξαρτησίας.
