Αν έχουν ένα κοινό όλα τα ελληνικά σπίτια, είναι πως σίγουρα σε κάποιο συρτάρι τους βρίσκεται ένα CD που έχει δοθεί δώρο με το Περιοδικό Πίστα. Το πρώτο τεύχος του κυκλοφόρησε στις 10 Απριλίου του 1996.
Εμπνευστής και δημιουργός του ήταν ο Γιώργος Σπανός, ιδιοκτήτης μέχρι και σήμερα της δισκογραφικής εταιρείας NEXT. «Τότε είχαν αρχίσει οι εφημερίδες να δίνουν δώρο κουπόνια για CD. Σαν δισκογραφική εταιρεία προσπάθησα να δώσω και εγώ κάποιο CD, αλλά έβρισκα πόρτες κλειστές γιατί ήταν λαϊκό το ρεπερτόριο, ήταν σκυλάδικο. Εκεί είπα, ότι αν υπήρχε ένα έντυπο ή ένα περιοδικό που να είχε να κάνει με λαϊκό τραγούδι θα έπαιρνε cd μου, αλλά επειδή δεν υπήρχε μου ήρθε η ιδέα να φτιάξω εγώ ο ίδιος ένα», λέει ο Γιώργος Σπανός.
Η δεκαετία του ’90 ήταν εκείνη που είδε την ελληνική λαϊκή μουσική να ανθεί και τα νυχτερινά μαγαζιά να είναι γεμάτα κάθε μέρα της εβδομάδας, από Δευτέρα μέχρι Κυριακή, οπότε δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς γιατί το Περιοδικό Πίστα γνώρισε τόσο μεγάλη επιτυχία. «Ήταν μια εποχή που είχε ξεκινήσει το CD να μπαίνει στα σπίτια. Το ότι οι εφημερίδες ξεκίνησαν, έστω και με κουπόνια να δίνουν δώρο CD, ήταν αιτία να αγοράσει ο κόσμος τις συσκευές που τα έπαιζαν. Σαν έντυπο όμως δεν είχε βγει κάποιο που να δίνει δώρο ένα κανονικό CD. Εμείς ήμασταν οι πρώτοι και βγαίναμε μια φορά τον μήνα».
Αν και ο Γιώργος Σπανός δεν είχε γνώσεις πάνω στα έντυπα, αφού ο ίδιος προερχόταν από τον κόσμο των δισκογραφικών, φρόντισε να μαζέψει γύρω του ανθρώπους που ήξεραν την δουλειά, ώστε το αποτέλεσμα να είναι άρτιο και μάλιστα λέει, σαν περήφανος «πατέρας» πως όσα παιδιά πέρασαν από το περιοδικό, συνεχίζουν να δουλεύουν στα περιοδικά και την τηλεόραση, ενώ ο ίδιος έχει κρατήσει πολύ καλές επαφές με όλους. Όσο για τους καλλιτέχνες, σχεδόν όλοι είχαν φιλοξενηθεί στις σελίδες του Περιοδικού Πίστα, ακόμα κι αν δεν είχαν δοθεί δώρο τα CD τους. «Ο Ρέμος τότε ξεκινούσε την καριέρα του σε ένα μαγαζί στο Θησείο και είχε έρθει το παιδί στο γραφείο, του είχαμε πάρει συνέντευξη και τον πρωτοπαρουσιάσαμε. Ο Πάνος Κιάμος, ο Γιάννης Πλούταρχος και άλλοι πολλοί είχαν προβληθεί στο περιοδικό σαν καλλιτέχνες κι ας μην είχαμε δώσει CD τους. Παρεμπιπτόντως, αυτό που εγώ είχα πει είναι ότι αν μάθω πως κάποιος πληρώθηκε για να πάρει συνέντευξη από κάποιον καλλιτέχνη, μπορεί μετά να υποβάλει την παραίτησή του. Δεν είχε πληρωθεί ποτέ το περιοδικό για να κάνει κάτι σε συνέντευξη ή για να δώσει CD», δηλώνει χαρακτηριστικά ο ίδιος.
Μαζί με το περιοδικό δεν κυκλοφορούσαν μόνο τα CD της δισκογραφικής εταιρείας NEXT, αλλά ο Γιώργος Σπανός αφουγκραζόταν τι άρεσε στο κοινό και συνεργαζόταν και με άλλες δισκογραφικές, δίνοντας δώρο τα CD των καλλιτεχνών του. «Ήταν εύκολο να φιλοξενούμε CD άλλων εταιρειών, γιατί δεν τα παίρναμε τσάμπα. Πληρώναμε εκατομμύρια δραχμες τότε. Εγώ σαν δισκογραφική δεν είχα τότε πολύ μεγάλο ρεπερτόριο, αλλά παράλληλα με το περιοδικό ξεκίνησα και έκανα πάρα πολλές παραγωγές που ήταν δικές μας, οπότε από κάποια στιγμή και μετά βάζαμε σχεδόν μόνο δικές μας παραγωγές».
Η μεγαλύτερη έκπληξη από την κουβέντα μας με τον Γιώργο Σπανό, ήρθε όταν ρωτήθηκε σε ποια περιοχή έκανε τις μεγαλύτερες πωλήσεις το περιοδικό. Άλλα περίμενα με να ακούσουμε και άλλα ακούσαμε. «Ο κόσμος πίστευε ότι μπορεί να πουλούσε ας πούμε στις δυτικές συνοικίες και σε λαϊκές περιοχές, κι όμως ξεπούλαγε στο Κολωνάκι, στην Κηφισιά και στην Γλυφάδα», ενώ έφτανε και στο εξωτερικό. «Μέσω του πρακτορείου στέλναμε και έξω. Ήθελαν ας πούμε 200 τεύχη στον Καναδά ή στην Αμερική και την Αυστραλία, όπου υπήρχαν Έλληνες και εμείς τα στέλναμε».
Αν όμως με κάτι είναι άρρηκτα συνδεδεμένο το Περιοδικό Πίστα, αυτό είναι οι μέρες του Πάσχα. Όλοι έχουμε ακούσει έστω και μια φορά την διαφήμιση που έλεγε «Περιοδικό Πίστα:Εξαντλήθηκε και Επανακυκλοφορεί», γιατί όντως τα τεύχη εξαντλούνταν, ειδικά τις ημέρες πριν την Κυριακή του Πάσχα. Σύμφωνα με τον Γιώργο Σπανό, αυτό οφειλόταν στις μουσικές επιλογές που έκανε η ομάδα του περιοδικού.
«Θεωρώ ότι αυτό που μας έκανε συνώνυμο του Πάσχα ήταν οι καλές επιλογές των τραγουδιών στα CD που δίναμε. Ήταν τραγούδια που άκουγε ο κόσμος στην διαφήμιση και κατευθείαν έλεγε “θα πάμε να το πάρουμε”. Δηλαδή βάζαμε CD τα οποία ήταν καθαρά για ελληνικό γλέντι». Προσωπικό αγαπημένο του άλμπουμ, το «Δεν σου κάνω τον Άγιο» της Γωγούς Τσαμπά, η οποία αναδείχτηκε από το Περιοδικό Πίστα και την δισκογραφική NEXT, ενώ οι μεγαλύτερες πωλήσεις που είχε κάνει ποτέ το Πίστα, ήταν πάνω από 150 χιλιάδες φύλλα. «Είχα βγάλει πρώτη φορά, κασετίνα με τέσσερα CD με δημοτικά τραγούδια και τότε βάλαμε πρώτη φορά σε CD το “Στου Παιδιού μου την Χαρά”, τον “Κόκκορα” δηλαδή. Αυτό το τεύχος είχε ξεπουλήσει Έβγαζα και ξανάβγζα και ξανάβγαζα και δεν σου κρύβω ότι έβγαλα καινούριο τεύχος πάλι με τη ίδια κασετία, γιατί είχε περάσει πάνω από ένας μήνας».
Το Περιοδικό Πίστα έκλεισε επίσημα τις πόρτες του 2014, μετά από μια μάλλον άνιση δικαστική μάχη. «Ο βασικότερος λόγος που έπαιξε ρόλο στο κλείσιμο του περιοδικού, ήταν ότι εγώ είχα ανοίξει μια κόντρα με την ΑΕΠΙ γιατί στο περιοδικό γράφαμε πραγματικότητες, ό, τι συνέβαινε και αλήθειες. Κάποια στιγμή είχαμε γράψει λοιπόν, ότι η ΑΕΠΙ για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα πήρε από τα τηλεοπτικά κανάλια 60 χιλ. ευρώ και για το ίδιο χρονικό διάστημα πήρε από την ΕΡΤ, η οποία είχε και πολύ λιγότερα έσοδα, γιατί η ΑΕΠΙ έπαιρνε βάσει των εσόδων του κάθε μέσου, πήρε από σένα δηλαδή και από μας όλους, 6.150.000 ευρώ. Είναι νούμερα αφύσικα. Και με είχαν καλέσει στην ΑΕΠΙ και μου είχε πει η νομική τους σύμβουλος, ότι αν δεν ανασκευάσω, να γράψω ότι μου υπαγορέψουν, θα με κλείσουν φυλακή. Δεν με έκλεισαν επειδή το περιοδικό είχε γράψει ψέματα, αλλά σταμάτησαν να δίνουν άδειες στο εργοστάσιο που μου έφτιαχνε τα CD. Το εργοστάσιο όμως, εμένα μου έφτιαχνε τα CD κανονικά και μου έκανε μήνυση η ΑΕΠΙ ότι τα κυκλοφορούσα χωρίς την άδειά της και τελικά καταδικάστηκα, γιατί κάποτε η ΑΕΠΙ έκανε ότι ήθελε στα δικαστήρια».
Ο Γιώργος Σπανός σκόπευε να βγάλει ένα επετειακό τεύχος για το Πάσχα του 2020, αλλά μετά ήρθε ο κορονοϊός και τα σχέδια άλλαξαν.
«Είχα κάνει ενέργειες να βγάλω περιοδικό το Πάσχα φέτος και θα το έβγαζα έτσι για την ιστορία με πολύ περισσότερες πιθανότητες να είναι παθητικό οικονομικά». Όσο για το αν θα ξαναδούμε το περιοδικό κρεμασμένο στα περίπτερα σε μηνιαία βάση, όπως έκανε για σχεδόν 20 χρόνια, η απάντηση είναι μάλλον αρνητική. «Το περιοδικό δεν είχε διαφημίσεις, στηριζόταν μόνο στις πωλήσεις, με κίνητρο το CD. Από την στιγμή που το CD πλέον δεν αποτελεί κίνητρο για να αγοράσει κάποιος το περιοδικό, θεωρώ ότι έχει κλείσει τον κύκλο του», λέει χαρακτηριστικά ο Γιώργος Σπανός.
Το Περιοδικό Πίστα έγινε αφορμή για να φτάσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η παράδοση στα σπίτια σχεδόν όλων των Ελλήνων και στις σελίδες τους φιλοξενήθηκαν εκατοντάδες καλλιτέχνες, ενώ τα CD του έγιναν αφορμή για να γίνουν γνωστοί στο ευρύ κοινό καλλιτέχνες όπως, η Γωγώ Τσαμπά και ο Νίκος Ζωιδάκης, αλλά και για να χορεύουμε σε κάθε γλέντι εδώ και πολλά χρόνια το «Αγαπώ μια Πιτσιρίκα». Ίσως αυτό είναι και ο λόγος, που στην ερώτηση αν έχει κάποιο απωθημένο, ο Γιώργος Σπανός απαντάσ γρήγορα, «Όχι». Εντάξει, ίσως υπάρχει ένας καλλιτέχνης, του οποίου δεν μπόρεσε να δώσει CD. «Θα μου πεις γιατί δεν έδωσες CD του Νταλάρα που τον θαυμάζω. Αφενός θα έπρεπε να πληρώσουμε πολλά χρήματα για να πάρουμε τα δικαιώματα από την εταιρεία του και αφετέρου εγώ ας πούμε που μου άρεσε ο Νταλάρας, τα είχα όλα τα CD του. Φοβόμουν ότι αυτός που θέλει Νταλάρα τον έχει ήδη στο σπίτι του, δεν θα περιμένουν το περιοδικό να τον βγάλει».